หนูขอมาแชร์ประสบการณ์หลอนเกี่ยวกับกุ๊กกู๋
คือมันมีคืนหนึ่งพ่อหนูทำแกงส้มหม้อใหญ่แล้วให้เอาไปฝากยายซึ่งบ้านยายจะห่างจากบ้านหนูแค่บ้านหนึ่งหลังซึ่งวันนั้นหนูได้เคาะกระจกเรียกยายแล้วแต่ยายไม่ตอบกลับหนูเลยเดินไปหน้าบ้านซึ่งหน้าบ้านยายมองออกไปจากซอยจะเห็นเป็นถนนใหญ่หนูใช้เวลาเคาะประมาณ2-3นาทีแต่ไม่มีเสียงตอบกลับใดๆแล้วตรงที่หนูยืนอยู่จะมีไฟโซล่าเซลล์แค่หนึ่งดวงซึ่งไปจะติดแค่เวลาคนเดินผ่านแต่หนูยืนตรงนั้นประมาณ3นาทีแล้วไปมันดับมันเลยมืดมากพอสมควรหนูได้มองออกไปนอกซอยหนูเห็นเหมือนมีคนเดินมาเพราะความมืดหนูจึงคิดว่าเป็นคนแถวบ้านจึงไม่ได้กลัวอะไรแต่เขาค่อยๆเดินเข้ามาที่ล่ะนิดที่ล่ะนิดจนห่างจากหนูประมาณ4เมตรหนูสังเกตุว่าตัวเขามองทะลุเห็นข้างหลังและเขาไม่มีหัวและเขาได้วิ่งเขามาจนห่างกลับหนูแค่2เมตรหนูจึงโยนแกงส้มในมือที่ถืออยู่ขึ้นฟ้าและวิ่งกลับบ้านสำหรับตัวหนูก็คือไม่กล้าออกไปที่ตรงนั้นเวลากลางคืนอีกเลย
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
กุ๊กกู๋แกงส้ม
หนูขอมาแชร์ประสบการณ์หลอนเกี่ยวกับกุ๊กกู๋คือมันมีคืนหนึ่งพ่อหนูทำแกงส้มหม้อใหญ่แล้วให้เอาไปฝากยายซึ่งบ้านยายจะห่างจากบ้านหนูแค่บ้านหนึ่งหลังซึ่งวันนั้นหนูได้เคาะกระจกเรียกยายแล้วแต่ยายไม่ตอบกลับหนูเลยเดินไปหน้าบ้านซึ่งหน้าบ้านยายมองออกไปจากซอยจะเห็นเป็นถนนใหญ่หนูใช้เวลาเคาะประมาณ2-3นาทีแต่ไม่มีเสียงตอบกลับใดๆแล้วตรงที่หนูยืนอยู่จะมีไฟโซล่าเซลล์แค่หนึ่งดวงซึ่งไปจะติดแค่เวลาคนเดินผ่านแต่หนูยืนตรงนั้นประมาณ3นาทีแล้วไปมันดับมันเลยมืดมากพอสมควรหนูได้มองออกไปนอกซอยหนูเห็นเหมือนมีคนเดินมาเพราะความมืดหนูจึงคิดว่าเป็นคนแถวบ้านจึงไม่ได้กลัวอะไรแต่เขาค่อยๆเดินเข้ามาที่ล่ะนิดที่ล่ะนิดจนห่างจากหนูประมาณ4เมตรหนูสังเกตุว่าตัวเขามองทะลุเห็นข้างหลังและเขาไม่มีหัวและเขาได้วิ่งเขามาจนห่างกลับหนูแค่2เมตรหนูจึงโยนแกงส้มในมือที่ถืออยู่ขึ้นฟ้าและวิ่งกลับบ้านสำหรับตัวหนูก็คือไม่กล้าออกไปที่ตรงนั้นเวลากลางคืนอีกเลยขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ