คือตอนนี้ เรารู้สึก แฮปปี้กระดี๋กระด๋าเลยค่ะ อยากบอกต่อเลยค่าาา
.
จากที่เราเคยโดนการกระทำแบบ..ไม่เกรงใจ
ทำเหมือน . อ๊ะ บ้านนี้ของตาย เดี๋ยวก็ต้องมาพูดมาขอพึ่งพา
.
พอนิ่ง ๆ ไม่ทัก ไม่คุยเล่นด้วย 
เฮ้ย ... เพื่อน ๆ คะ 
ดีงามมากค่ะ สบายใจมากค่ะ 

คนเหล่านี้ ไม่มายุ่งกะเรา บ้านเราเลย
หรือยุ่มย่ามในบ้านเราอีกเลยค่าาาาา 

หรือเพื่อน ๆ ท่านใดเคยเจอปัญหา ที่คนอื่นไม่ค่อยเกรงใจเรา 
แล้วมีวิธีแนวทางจัดการอะไรไหมคะ
.
ป.ล. คนที่เรารู้สึกอึดอัดเหล่านี้ ไม่ใช่ญาติพี่น้องนะคะ 
เป็นเพื่อนบ้าน แนวคนขายของข้าง ๆ บ้านมาตั้งนานสมัยเราเรียนม.ปลายแล้วค่ะ
เลยรู้จักมานานค่ะ
.
แต่กว่าจะสบายใจได้แบบนี้ 
ก็ทุกข์ทรมานนานมาก เพราะแม่เราเอง ก็เป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่....
โอ๊ย ..ยากจะพูดดดดด แบบว่า..ไม่เชื่อลูกสาวเล้ยยยยยย
เป็นคนที่บอกว่า " ปล่อยไป / ไม่เอา ๆ อย่าไปคิดอย่างนั้น../ เดี๋ยวเผื่อเราต้องขอความช่วยเหลือจากเค้านะลูก.."