สวัสดีค่ะ ตั้งกระทู้ครั้งแรก เราสูญเสียน้องแมวที่เลี้ยงมาด้วยตัวเองครั้งแรก แต่น้องไม่ใช่แมวตัวแรกที่เลี้ยงเองนะคะ ขอเกริ่นที่มาของลูกๆนิดนึงค่ะ เรามีแมว2ตัวค่ะ ตัวแรกรับเลี้ยงมาจากพี่ที่รู้จักกันกับพี่สาว เขาหาคนรับเลี้ยงเนื่องจากมีสาเหตุที่ทำให้เลี้ยงไม่ได้ตัวแรกชื่อคาเรนเป็นเพศเมียค่ะ เป็นชื่อของเขาจากเจ้าของเก่าเป็นแมวพันธุ์ น้องอายุ1ปีกว่าตอนเรารับมารับมาเมื่อปี2562 ตอนนี้อยู่กับเรามา5ปีแล้ว อีกตัวที่น้องพึ่งเสียชื่อเปาเป็นเพศผู้ค่ะ ตัวนี้ก็รับเลี้ยงมาเพราะอยากหาเพื่อนให้น้องคาเรนและอยากรับเลี้ยงช่วยพี่สาวค่ะ เนื่องจากพี่สาวเราเลี้ยงแมวจรไว้หลายตัวมากๆตัวนี้ก็เป็นลูกของแมวจรที่เขาเลี้ยงอีกที คอกที่ออกมาพี่น้องเขา4ตัว เสียเลยเพราะน่าจะไม่แข็งแรง เหลือน้องรอดแค่ตัวเดียว เรารับน้องมาวันที่23เม.ย65 ตอนนั้นน้องน่าจะอายุประมาณ2-3เดือน 
น้องเป็นแมวที่นิสัยต่างจากลูกสาวเรามากๆค่ะ คาเรนเป็นสาวนิ่งเงียบไม่ร้องไม่พูด กินน้อยและชอบนอนไม่ชอบความวุ่นวายไม่กลัวแมวไม่กลัวคนแต่ไม่ชอบอยู่ใกล้ๆ อีกอย่างเวลาเปิดประตูชอบอยากจะออกตลอดเลยตัวนี้ ส่วนน้องเปาเป็นหนุ่มดื้อ กินเก่ง ชอบวิ่ง ชอบเล่น ชอบอยู่ใกล้ๆคน(เฉพาะคนที่คุ้นหน้า)คนอื่นเข้าบ้านมาคือจะกลัวสุดๆ ตอนนั้นให้ช่างมาล้างแอร์เขาแอบไปหลบในกล่องใต้บันไดกว่าจะออกมาเป็นชม.เลยค่ะ อีกอย่างตัวนี้ไม่ชอบ
ออกข้างนอกบ้านต่อให่เปิดประตูไว้ก็จะไม่ก้าวขาออกเลยค่ะ อีกนิสัยชอบกวนพี่เรนสุดๆ จะโดนพี่เรนขู่ด่าอยู่เสมอๆ กว่าเขาจะเข้ากันได้กว่าพี่เรนจะให้เข้าใกล้เดือนกว่าเลยค่ะ พอโตมาก็ชอบแกล้งพี่สุดๆ นี่คือนิสัยคร่าวๆของลูกๆเราค่ะ ลักษณะที่อยู่อาศัยบ้านที่เราเลี้ยงเป็นแบบทาวน์เฮาส์2ชั้น เลี้ยงน้องๆระบบปิด เราอยู่กัน2คนกับแฟน แต่ห่างออกไปประมาณ100เมตร เป็นบ้านแม่แฟนเราค่ะ อาจจะเกริ่นเยอะนิดนึงนะคะ เข้าเรื่องเลยค่ะ ช่วงปลายปีจนถึงเดือนนี้เรากับแฟนมีธุระต้องเดินทางไปต่างจ.บ่อยค่ะ อาจจะเดือนละครั้งได้เลย ไปที4-6วัน เวลาเราไม่อยู่ จะมีน้องสาวแฟนค่อยแวะมาเล่นมาดูให้วันละ2-3รอบ พอน้องไม่ว่างต้องกลับไปเรียนมหาลัยจ.ใกล้ๆ ก็จะมีพ่อแม่แฟนแวะมาดูให้ ให้ข้าวให้น้ำดูไฟวันละ2ครั้งเช้า-เย็นเป็นประจำค่ะ เวลาเรากับแฟนออกไปทำงานลูกเราเขาจะอยู่ชั้นล่างวิ่งขึ้นวิ่งลง และจะเปิดพัดลมไว้ให้ตลอดชั้น1 ล่าสุดมานี้เราเดินทางมาทำธุระที่กทม เมื่อวันที่20ช่วงค่ำๆค่ะ พอดีนอนเช้าตื่นมาค่ำๆต้องบินด่วนเลย เทแค่น้ำข้าวเปิดพัดลมแต่รอบนี้ปิดไฟไว้เนื่องจากเม.ยหน้าร้อน ปิดไฟจะช่วยให้น้องๆเย็นขึ้นค่ะ เปิดประตูหลังบ้าน(มีมุ่งลวด) เปิดหน้าต่างด้านหน้าบ้าน(มีเหล็กดัด)ทำแบบนี้เป็นประจำก่อนออกจากบ้าน เสียใจมากๆที่ไม่ได้เล่นไม่ได้กอดไม่ได้คุยกับเขานานๆต้องรีบมาขึ้นเครื่อง รอบนี้เรามา4-5วันเหมือนทุกครั้ง ล่าสุดน้องส่งรูปมาให้ดูเมื่อ3ทุ่มวันอาทิตย์ก็เห็นปกติดี วันจันทร์น้องน่าจะกลับมอแล้ว เมื่อวันพุธแม่โทรมาช่วงค่ำบอกว่าไม่เจอแมวตัวสีขาวแม่โทรมาถามว่ามันจะออกไปทางไหนได้บ้างไหม เรากับแฟนบอกแม่ว่าเปาเป็นแมวขี้กลัวมากๆเป็นไปไม่ได้ที่จะหายออกจากบ้าน บางทีอาจจะแค่หลบๆเวลามีคนที่ไม่คุ้นเคยเข้ามา แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหลบเพราะแม่แฟนเราเข้าไปดูแลให้ตลอดเวลาเราไม่อยู่ แม่บอกว่าพ่อไม่เห็นตั้งแต่ช่วงเช้าวันอังคารพอมาวันมาพุธก็ยังไม่เจอ ดูทุกที่แล้วเราเลยบอกว่าเขาอาจจะหลบใต้โฟซาหรือใต้บันได แม่เลยจะกลับไปดูให้อีกที ช่วงเดือนเม.ยมานี้เริ่มร้อนขึ้น ช่วงบ่ายๆจะเห็นเขาแอบไปนอนในห้องน้ำอยู่บ่อยๆค่ะ สรุปข่าวเศร้าแม่โทรกลับมาบอกว่าเจอแล้วแต่น้องนอนตายแล้วเริ่มแข็ง เจอตรงใต้บันไดค่ะ เราเลยถามว่าเจอในกล่องหรืออะไรเพราะปกติน้องชอบเข้าไปเล่นในกล่องลังเก็บของ แต่ที่แม่ถ่ายรูปมาคือน้องนอนอยู่ใต้บันไดเลยไม่ได้อยู่ในกล่องนอนท่านอนปกติ และเริ่มตัวแข็งแล้ว น้องน่าจะเสียได้2วันแล้ว ตั้งแต่ช่วงเช้าวันอังคารที่พ่อไม่เจอน้อง (ส่วนคาเรนน้องนอนอยู่ตรงบันไดปกติที่น้องชอบนอนค่ะ) แม่และเราสันธิฐานว่า1น้องอาจจะร้อนตาย แต่เราว่าน้องเคยผ่านช่วงหน้าร้านมา2ปีแล้วตอนนี้น้องก็โตแล้วน่าจะรับมือได้ถ้าน้องร้อนปกติน้องก็จะไปแอบหลบนอนที่ห้องน้ำข้างบนบ้างห้องข้างล่างบ้าง หรือมุมที่เขารู้สึกเย็นๆน้องไม่น่าจะเข้าไปนอนตรงใต้บันไดนั้น ถ้าจะเข้าไปปกติคือเข้าไปวิ่งเล่นไปมาหรือแอบแปบๆก็ออกมา ข้อ2คือน้องเป็นแมวชอบเล่นกับสัตว์หรือพวกแมลงที่วิ่งๆได้ค่ะ บางวันจะเห็นซากแมลงสาบบ้าง จิ้กจกบ้าง คิดว่าอาจมีสัตว์มีพิษเข้ามาน้องวิ่งตามไปเล่นกลัวจะโดนกัดเข้าค่ะ 3.เราพยายามค้นข้อมูลดูมีหลายปัจจัยเลยค่ะมีทั้งโรคหัวใจ โรคต่างๆแต่ถ้าพวกโรคติดต่อน้องไม่น่าจะได้เป็นนะคะเพราะเลี้ยงระบบปิดและอีกตัวก็ไม่ได้เป็นอะไร น้องอ้วนถ้วนสมบูรณ์ดีค่ะหนัก6-7กิโลเลยกินเก่งมากๆ ส่วนคาเรนหนักแค่3-4กิโลเอง
และพอดูวันดีๆคือวันที่น้องเสียเป็นวันเดียวกับที่เรารับน้องมาอยู่ด้วยวันแรกค่ะ 23เม.ย2567😢
คำถามที่อยากจะถามพี่ๆเพื่อนๆทุกคนคือ
1.มีสาเหตุอะไรที่แมวจะเสียได้บ้างค่ะ ถ้าอ่านจากสถานการณ์ข้างต้น
2.เราจะมูฟออนจากความรู้สึกเสียใจนี้ได้ยังไงคะ เราร้องไห้ไม่หยุดและจนตอนนี้นอนยังไม่หลับเลยค่ะ ยังไม่สามารถดูรูปได้ หรือแฟนพูดถึงก็ยังไม่ได้ เพื่อนๆพี่ๆทักข้อความมาแสดงความเสียใจเราก็ยังอ่านไม่ได้ค่ะ 

เราเลี้ยงเขาเหมือนลูกเหมือนคนในครอบครัว เสียใจมากๆค่ะเสียใจตรงที่ตอนเขาเสียเรากับไม่ได้อยู่กับเขา ก่อนออกมาก็ไม่ได้เล่นกับเขามากเท่าที่ควร บอกพวกเขาแค่ว่ารอแม่ก่อนเดี๋ยวแม่กลับมา แต่เขาไม่รอเราเลยค่ะ เรารู้นะคะว่าสัจธรรมของทุกอย่างมีพบก็ต้องมีจาก สักวันยังไงก็ต้องจากกันแต่มันเร็วไปสำหรับเราค่ะ ยังไม่ได้เตรียมใจไว้เลย (ส่วนศพน้องแม่ฝังให้เรียบร้อยแล้วค่ะที่บ้านแม่) เราจะบินกลับบ่ายวันนี้จะกลับไปทำบุญให้เขา แต่ทำใจไม่ได้ที่จะต้องกลับไปเห็นบ้านที่ไม่มีเขารออยู่ 

ขอกำลังใจและวิธีมูฟออนทีค่ะพี่ๆ 
ขอบคุณล่วงหน้าและขออภัยไว้ล่วงหน้าด้วยนะคะ อาจจะพิมพ์วกไปวนมาบ้างเนื่องจากสติอาจจะยังไม่เต็ม100ค่ะ 🙏🏻🙏🏻