วันที่20/4/67
ณห้องเช่าแห่งหนึ่ง เป็นวันหยุดของเราและแฟน เราทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันที่ห้องเช่าแห่งนั้น เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเราทะเลาะกันแรง เราโกรธที่มีผู้หญิงส่งสติกเกอร์เลิฟ มาให้เขา เขาจับมือเราแต่เราปัดมือเขาออกเล็บเราไปโดนแผลเขาเลือดออก เขาโมโห พูดเสียงดัง ตะโกนบอกว่าเลิกกับกูไปเลยไป เป็น
อะไร กูจะรู้ไหมว่ามันส่งมาทำไม กูก็ทำงานเนี้ย แล้วก็เอาหมอนตีเราสองครั้ง และใช้เท้าถีบเรา เราลุกขึ้นและเดินหนี ทำอะไรไม่ถูกเพราะกลัว เขาเตะพัดลมกระจายใบพัดหัก เขาเดินมาหาเราพูดว่ากูเจ็บนะที่เลือดออก เราได้แต่พูดว่าขอโทษทั้งๆที่เราก็คิดว่าเราไม่ได้ผิด เราตั้งสติได้ใส่เสื้อผ้าก่อน ในใจคิดว่าถ้าเขาไม่หยุดโมโห เราอาจจะต้องออกจากบ้านก่อน แต่เขาก็เย็นลง เราเก็บเศษพัดลมที่หัก ใส่ถุงขยะ เขาออกไปซื้อใบพัดลม กลับมา เขาร้องไห้ถามว่าเราเจ็บไหมเขาขอโทษเรา เราเสียใจ เหตุการณ์นี้เป็นครั้งที่สาม เรารู้สึกหมดใจ เรามองเขาแบบเดิมไม่ได้อีกแล้ว ตอนนี้เหมือนรอเวลาที่จะเลิกกัน เราคิดว่าเราควรพอ กลัวว่าถ้ามีครั้งที่สี่จะต้องเป็นอะไรมากกว่านี้ แต่เราก็ยังรักและสงสารเขาอยู่ ถ้าไม่มีเราเขาจะโอเคใช่ มั้ย??????????
ทำอย่างไรดี
ณห้องเช่าแห่งหนึ่ง เป็นวันหยุดของเราและแฟน เราทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันที่ห้องเช่าแห่งนั้น เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเราทะเลาะกันแรง เราโกรธที่มีผู้หญิงส่งสติกเกอร์เลิฟ มาให้เขา เขาจับมือเราแต่เราปัดมือเขาออกเล็บเราไปโดนแผลเขาเลือดออก เขาโมโห พูดเสียงดัง ตะโกนบอกว่าเลิกกับกูไปเลยไป เป็น อะไร กูจะรู้ไหมว่ามันส่งมาทำไม กูก็ทำงานเนี้ย แล้วก็เอาหมอนตีเราสองครั้ง และใช้เท้าถีบเรา เราลุกขึ้นและเดินหนี ทำอะไรไม่ถูกเพราะกลัว เขาเตะพัดลมกระจายใบพัดหัก เขาเดินมาหาเราพูดว่ากูเจ็บนะที่เลือดออก เราได้แต่พูดว่าขอโทษทั้งๆที่เราก็คิดว่าเราไม่ได้ผิด เราตั้งสติได้ใส่เสื้อผ้าก่อน ในใจคิดว่าถ้าเขาไม่หยุดโมโห เราอาจจะต้องออกจากบ้านก่อน แต่เขาก็เย็นลง เราเก็บเศษพัดลมที่หัก ใส่ถุงขยะ เขาออกไปซื้อใบพัดลม กลับมา เขาร้องไห้ถามว่าเราเจ็บไหมเขาขอโทษเรา เราเสียใจ เหตุการณ์นี้เป็นครั้งที่สาม เรารู้สึกหมดใจ เรามองเขาแบบเดิมไม่ได้อีกแล้ว ตอนนี้เหมือนรอเวลาที่จะเลิกกัน เราคิดว่าเราควรพอ กลัวว่าถ้ามีครั้งที่สี่จะต้องเป็นอะไรมากกว่านี้ แต่เราก็ยังรักและสงสารเขาอยู่ ถ้าไม่มีเราเขาจะโอเคใช่ มั้ย??????????