เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อก่อนพ่อแม่ผมทำงานของใครของมันประมานว่าได้เงินมาเก็บกระเป๋าใครกระเป๋ามันพ่อทำงายค้าขายแม่ทำงานบริษัทและแม่ไม่เคยได้เงินจากพ่อแม้แต่บาทเดียวเมื่อก่อนแม่ก็ไม่แคร์เพราะแม่มีเงินเดือนเลี้ยงดูผมตั้งแต่แม่ลาออกงานมาดูแลคุณตามาเงินเดือนแม่ก็ไม่มีมีแต่รายจ่าย แทนที่พ่อจะรับผิดชอบผมแทนแม่ พ่อกับไม่สนใจ ค่าเทอม ตั้งแต่เกิดมาเป็นป้าผมค่ากินค่าต่างๆก็ส่วนมากเป็นป้ากับแม่ส่วนพ่อก็จะโอนให้แค่อาทิตย์ละ100,200บางอาทิตย์ก็ไม่โอนเหมือนพ่อเคยตัวไม่ปรับปรุงเพราะคิดว่ามีป้าคอยช่วยแม่ซัพพอร์ตเรื่องเงินแต่ตอนผมอยู่กับพ่อ พ่อใช้ตังอ่วยมากกินเหล้ากินเบียร์แต่กับผมงกมากพ่อผมเคยขายที่ดินแต่ไม่บอกแม่และก็ไม่บอกใครว่าเอาเงินไปทำไรแถมยังเอาที่บ้านไปเข้าแต่ก็ยังไม่รู้ว่าเอาเงินไปไหนพ่อไม่บอกจนตอนนี้มีแต่หนี้พ่อไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันแต่กับเอาเงินไปาำอะไรแทนที่จะให้ลูกเมียหรือซื้อรถซื้อบ้านก็ไม่มีรถก็คันเก่าพังบ่อยบ้านก็ปลวกกินเหมือนให้แม่ปูเสื่อให้ตลอด ผมเลยไม่ค่อยพอใจพ่อเท่าไหร่เวลาเมาก็นิสัยแย่ แม่ก็ชอบบ่นให้ฟังว่ามีผัวผัวก็ไม่เป็นผู้นำ ส่วนมากจะทะเลาะกันตอนพ่อเมามากกว่า พ่อเป็นคนปากหมาชอบจับผิดชอบว่าแม่เพราะแม่ผมเป็นคนทำกับข้าวไม่เก่งแต่ตัวเองก็งั้นๆไม่มีอะไรดี ตอนนี้ผมอายุแค่16เก็บเงินซื้อของที่อยากได้เองผมได้เงินเดือนจากป้าแค่1,200และเป็นหนี้อีก2,000ผมก็ไม่มีตังผ่อนให้ผมก็อิจฉาเพื่อนที่อยากได้อะไรอยากกินอะไรครอบครัวเขาก็คอยซัพพอร์ตแต่ผมก็เข้าใจฐานะครอบครัวว่าพ่อรายได้ไม่ดีแม่ไม่มีเงินเดือนเหมือนเมื่อก่อนจนตอนนี้มันแก้อะไรไม่ได้แล้วเคยไปเสียตังดูดวงมาเขาบอกว่าไม่ต้องสนใจพ่อเราเป็นแบบนี้นานแล้วต้องแก้ที่ตัวเราและพ่อแม่เราก็สามารถหาเงินในแบบของเขาเองได้ไม่ต้องห่วงแต่ผมก็ไม่รู้จริงป่าวเพราพพ่อแม่ก็เริ่มแก่มากแล้วตอนนี้ก็หวังรวยกับหวยกันทั้งคู่