เรามีปัญหาในการใช้ชีวิตประจำวันก็ตามหัวข้อเลยค่ะ 

เราไม่สามารถแยกแยะได้ว่าอันไหนเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องหลอน แต่เราสามารถแยกแยะอันไหนดีอันไหนไม่ดีได้แต่ไม่สามารถเอามาใช้ในชีวิตประจำวันได้ดั่งใจเพราะเราคนที่2มักจะทำให้เราเสียควาทรงจำและไม่สามารถจำความรู้สึกแตะต้องได้เลยจากนั้นความทรงจำกับตัวเราคนที่1ก็จะเชื่อมกันหรือไม่ก็จะเห็นภาพหลอนที่สมจริง ในช่วงที่เราคนที่2คุมร่างมักจะทำแต่สิ่งไม่ดีเช่นทำร้ายสัตว์,ทำร้ายคนอื่น,สร้างปัญหาให้คนอื่น ในขณะที่เราคนที่จะไม่สามารถรู้ตัวค่ะ แต่ก็มีหลายครั้งที่เราคนที่1มักจะเห็นคนที่2พิมพ์อะไรลงไปในแชทแต่แต่แต่เราคนที่1ยังมีสติเชื่อมั้ยคะว่าแชทมันลั่นเองเลยค่ะไม่มีตัวอักษรพิมพ์ในแป้นพิมพ์แต่ข้อความส่งไปแล้ว ซึ่งแต่ละข้อความเป็นสิวตรงข้ามกับที่เราคนที่1คิดเลยค่ะ
เราคนที่1ศึกษาตัวเองแล้วพบว่ายิ่งเราศึกษาตัวเองเรายิ่งแย่และทำให้คนที่2ออกมาถี่
นี่คือข้อสรุปที่เราศึกษาผ่านตัวเองมาได้ค่ะ

1.)เรามีปัญหาเรื่องการกิน เรากินในสิ่งที่เราอยากกินไม่ได้ค่ะไม่ใช่ว่าไม่อยากกินหรือกินไม่ลงแต่ยิ่งกินคนที่2บ่อยแล้วนานด้วยค่ะ

2.)เรามีปัญหากับการเล่นมือถืออุปกรณ์ออนไลน์ต่างๆค่ะ เราไม่สามารถเล่นเกมอ่านการ์ตูนดูติ๊กต๊อกพวกนี้ได้ เพราะมันจะทำให้เรามีอาการเหม่อลอยค่ะแน่นอนว่าคนที่2ก็จะออกมา

3.)ปัญหาการนอน เราต้องนอนน้อยซึ่งต่ำกว่าเกณฑ์ที่ควรนอนพักผ่อน มันทำให้เรามีอาการเหม่อค่ะและสมองจะทำงานหนักเพื่อจิตนาการฝันทำให้ช่วงที่เราคนที่1นอน คนที่สอง2จะออกมาทันทีและโจตีคนอื่นในออนไลน์รูปแบบต่างต่างหนักสุดคือโจมตีตัวต่อตัวค่ะ

สิ่งที่เราลองศึกษาด้วยตัวเองนั่นเราก็ให้คนอื่นช่วยเหมือนกันค่ะช่วยบอกว่าเราทำอะไรไปบ้างตามความจริง

ถ้ามีคนสงสัยทำไมไม่ไปหาหมอ เรากลัวเป็นหนักค่ะ บางทีหมอก็ให้ยาตรงจุดเสมอไปและทำให้มันไปกระตุ้นอะไรสักอย่างในสมองทำให้หนักกว่าเดิมคนรู้จักก็มีอากาศคล้ายกันอยู่นิดหน่อยแต่พอไปหาหมอกินยารู้สึกหนักกว่าเดิม พอไม่กินอาการดีขึ้น