สวัสดีครับผมชื่อ... มีรักแรกตอนม.5 ที่แยกต้องแยกจากกันก็เพราะเขามีแฟนอยู่แล้วผมพึ่งมารู้ทีหลัง จากนั้นผมก็ดื่มเหล้าต่อเนื่องจนถึงอายุ20 จากนั่นพ่อแม่ก็แยกทางกัน ทั้งที่ผมยังมูฟออนไม่ได้เลยเกิดแผลครั้งที่สองผ่านมา1ปี ผมก็ไม่มีความรู้สึกเศร้า ผมไม่มีความรู้ยิ้ม ผมพยายามตีตัวออกห่างสังคม ผมชอบอยู่เงียบๆ ผมไม่ชอบเข้าสังคม คนที่ผมเคยสนิท ผมก็ค่อยกล้าสู้หน้า ผมแกล้งยิ้มต่อหน้าเวลาคุยกับคนสนิท พอเลิกคุยผมกลับทำสีหน้านิ่งเหมือนเบื่อโลก จนถึงตอนนี้ผมยังเป็นอาการนี้อยู่ ไม่เศร้า เฉยชากับทุกสิ่ง