สวัสดีค่ะ ต้องการความคิดเห็นค่ะ เมื่อ 2 ปีที่แล้ว เราได้มีโอกาสมาเรียนต่อที่ออสเตรเลีย เราจำได้ว่าตอนนั้นเราอยากมามาก เพราะความคิดที่ว่าอยู่ที่นี่ ชีวิตคงดีกว่า (ลาออกจากงานประจำ ซึ่งเงินเดือนก็พออยู่ได้) เนื่องด้วยเพราะภาระครอบครัวที่เราจำเป็นต้องแบกคนเดียว จึงตัดสินใจมาเรียนและทำงานที่นี่
แรกๆทุกอย่างแปลกใหม่ ตื่นเต้นมีความสุขมาก แต่พอปีที่ผ่านมา ด้วยอะไรหลายๆอย่างที่ยากขึ้น ค่าเทอมที่แพงจนรู้สึกว่าหาเท่าไหร่ก็ไม่พอ กับเรื่องเรียนที่เรียนอย่างหนัก เพราะต้องการผลการเรียนยื่นทำงานต่อที่นี่ เรียนกับทำงาน 7 วัน ไม่เคยมีวันหยุด หลังๆมาเราเริ่มรุ้สึกว่าชีวิตที่วนลูปแบบนี้ มันทำให้เราเครียด เหนื่อย ท้อ และคิดถึงบ้านมากๆ เพราะเราตัวคนเดียวที่นั่น คืนแล้วคืนเล่าชีวิตหาความสุขไม่เจอ เหมือนใช้ชีวิตเพื่อหายใจทิ้งไปวันๆ ไม่มีเวลาให้ตัวเอง ไม่เคยได้นอนตื่นสาย เราเริ่มรู้สึกว่าการใช้ชีวิตที่นี่ มันไม่ตอบโจทย์เรามากๆ แต่พอคิดจะกลับไทย ก็เป็นห่วงคนข้างหลังที่รออยู่ คือมันสับสน เหนื่อยและท้อ เราอยากถามเพื่อนๆว่า เราควรจะทำยังไงดี หรือตอนนี้เราแค่เหนื่อย ถึงมีความรู้สึกแบบนี้ อยากจะกลับไปพักที่ไทยบ้างก็ทำไม่ได้ เพราะถ้ากลับนั่นหมายถึงเวลาที่ทำงานหาเงินเพื่อค่าเทอมก็จะไม่พอ คือมันท้อมากๆ เราควรทำยังไงดีคะ 🥺
เมื่อชีวิตในต่างแดนไม่เป็นแบบที่คิด ควรอยู่ต่อหรือพอแค่นี้?
แรกๆทุกอย่างแปลกใหม่ ตื่นเต้นมีความสุขมาก แต่พอปีที่ผ่านมา ด้วยอะไรหลายๆอย่างที่ยากขึ้น ค่าเทอมที่แพงจนรู้สึกว่าหาเท่าไหร่ก็ไม่พอ กับเรื่องเรียนที่เรียนอย่างหนัก เพราะต้องการผลการเรียนยื่นทำงานต่อที่นี่ เรียนกับทำงาน 7 วัน ไม่เคยมีวันหยุด หลังๆมาเราเริ่มรุ้สึกว่าชีวิตที่วนลูปแบบนี้ มันทำให้เราเครียด เหนื่อย ท้อ และคิดถึงบ้านมากๆ เพราะเราตัวคนเดียวที่นั่น คืนแล้วคืนเล่าชีวิตหาความสุขไม่เจอ เหมือนใช้ชีวิตเพื่อหายใจทิ้งไปวันๆ ไม่มีเวลาให้ตัวเอง ไม่เคยได้นอนตื่นสาย เราเริ่มรู้สึกว่าการใช้ชีวิตที่นี่ มันไม่ตอบโจทย์เรามากๆ แต่พอคิดจะกลับไทย ก็เป็นห่วงคนข้างหลังที่รออยู่ คือมันสับสน เหนื่อยและท้อ เราอยากถามเพื่อนๆว่า เราควรจะทำยังไงดี หรือตอนนี้เราแค่เหนื่อย ถึงมีความรู้สึกแบบนี้ อยากจะกลับไปพักที่ไทยบ้างก็ทำไม่ได้ เพราะถ้ากลับนั่นหมายถึงเวลาที่ทำงานหาเงินเพื่อค่าเทอมก็จะไม่พอ คือมันท้อมากๆ เราควรทำยังไงดีคะ 🥺