สวัสดีค่ะ หญิงเองเกิดและเติบโดจากครอบครัวชนชั้นกลางค่อนไปทางล่าง รู้จักความยากลำบากในการหาเงิน จึงมักมีทัศนคติคิดว่าการใช้ของถูกคุณภาพดี คือ สิ่งดีที่สุดในชีวิต แต่พอได้ทำงานมีรายได้ดีขึ้น ได้เจอกับลูกศิษย์มีเงินที่จ้างเราไปสอนที่ร้านสตาร์บั๊ค เราก็ไปค่ะแม้จะรู้ว่าร้านสตาร์บั๊คขายของค่อนข้างแพงกลุ่มเป้าหมายคือลูกค้ามีฐานะ พอเราลองได้ชิมรสชาติน้ำต่างๆ ก็โอเคค่ะ แต่ยังไม่ถึงกับว้าวมาก เพราะเคยกินยี่ห้ออื่นแล้วว้าวกว่า

แต่ที่ทำให้เราได้เรียนรู้คือ คุณภาพในการบริการของพนักงานค่ะ น้องๆ ดูเต็มใจใส่ใจในการบริการมากๆ ไม่มีพลังลบส่งถึงลูกค้าเลย บางคนยังเรียนอยู่ เราก็รู้สึกว่า เออ การบริโภคของแพง มันก็เป็นการกระจายรายได้ให้คนรายได้น้อย เหมือนได้ทำบุญทางอ้อม ทำให้เราเปลี่ยนทัศนคติไปเลยค่ะว่า ของแพงไม่ดี ไม่ควรซื้อ เกินเอื้อม เกินตัว ถ้าเรารู้จักบริหารเงิน การบริโภคของแพงๆ ก็เหมือนเราได้ซื้อคุณภาพในการบริการ คุณภาพสถานที่ และคุณภาพวัตถุดิบ ทำให้คนรายได้น้อยมีรายได้มากขึ้นจากการซื้อบริโภคของเรา เพื่อนๆ ล่ะ คิดเห็นว่ายังไงบ้างคะ มาพูดคุยกัน