สวัสดีค่ะพี่ๆ หนูอายุ16ปีค่ะกำลังจะขึ้น ม.5 ตลอดชีวิตของหนูต้องทนอยู่กับพ่อแม่ที่แปลกๆจนหนูเองก็งงว่าความจริงแล้วความคิดของเขาเป็นยังไงแน่ แม่ของหนูพึ่งหย่ากับพ่อเมื่อครึ่งปีที่แล้วค่ะ สาเหตุเพราะพ่อหนูเมาอาระวาด แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะคะ เท่าที่หนูจำได้ตั้งแต่เกิดมาพ่อหนูก็เป็นแบบนี้ตลอดเลยค่ะ ตอนหนูเด็กๆหนูคิดไว้ว่าเดี๋ยวพอโตขึ้นเราก็จะหลุดพ้นจากสิ่งเหล่านี้ไปเอง แต่มันไม่ใช่เลยกับครอบครัวหนู หนูรู้สึกว่าหนูยิ่งโตยิ่งไม่ไหวแล้วค่ะ ต่อเรื่องหย่านะคะ แม่หนูไปแจ้งความที่โรงพักแล้วพี่ตำรวจก็ทำเรื่องให้ค่ะ เรื่องดำเนินกับใหญ่โตเลยจนตำรวจได้คุมตัวพ่อไว้ที่เรือนจำข้อหาทำร้ายร่างกายหรือใช้ความรุนแรงในครอบครัวนี่แหละค่ะ แล้วศาลเขาก็บังคับให้หย่า แต่พอหย่าแล้วได้ประมาณ2เดือน พ่อหนูก็ได้ถูกปล่อยตัวออกมา พอพ่อออกมาแล้วก็ยังวนเวียนอยู่ที่บ้านจนไม่เป็นอันทำงานเลยค่ะ แม่ก็เรียกตำรวจมาจับ แล้วตำรวจก็ออกใบที่มันเป็นหลักฐานให้อ่ะค่ะว่าพ่อไม่มีสิทธิ์มาวุ่นวายที่บ้านได้(พ่อไม่มีชื่อในทะเบียนบ้านนะคะ และในใบหย่าก็ตกลงกันแล้วว่าให้แม่เป็นผู้ดูแลลูกแต่เพียงผู้เดียว)เขาก็หนีไปทำงานที่ต่างจังหวัดได้ประมาณ1เดือนค่ะ แล้วก็กลับมา แต่หนูไม่เข้าใจเลยจริงๆค่ะ แม่อนุญาตให้เขาเข้ามาอยู่ในบ้านทำทุกอย่างเหมือนปกติ ตอนนั้นหนู งง มากๆค่ะ มีคำถามในหัวเต็มไปหมด แต่หนูก็พูดอะไรไม่ได้(แม่หนูชอบว่าค่ะว่าให้เงียบๆอยู่เฉยๆ)แรกๆพ่อก็ดีค่ะเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย แต่พอเหล้าเข้าปากเท่านั้น เขาก็เปลี่ยนเหมือนกัน เชามาเเล้วชอบหาเรื่องคนในบ้านและด่าทอด้วยถ้วยคำหยาบคายมากๆค่ะ คำที่เขาด่าหนูมาตลอดจนจำฝังใจคือคำว่า
อัปปรี
ชาตินี้ไม่มีวันได้ดี ล่าสึดวันนี้เมาแล้วด่าหนูว่าอีกรักนี่เพราะหนูไม่มีเงินไปซื้อยาเส้นให้เขาดูดค่ะ พี่ๆคะ หนูก็เป็นเด็ก16คนนึง 🥹🥹🥹 คำเหล่านี้หนูเจอประจำเลยค่ะ เหมือนเป็นคำซิกเนเจอร์ที่เขาต้องด่าหนูทุกครั้งที่เมา ถ้าถามว่าแม่ทำไมไม่ช่วย นั่นแหละค่ะหนูก็คิดแบบนั้น แถมแม่ช่วยพ่อด่าหนูด้วยค่ะ แต่พอพ่อส่างเมาตอนเช้าพ่อก็จะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทุกครั้งเลย โดยให้เหตุผลว่าจำไม่ได้ แล้วหนูต้องวนเวียนอยู่แบบนี้ ตอนหัวค่ำโดนด่าทำร้ายจิตใจ พอเช้ามาก็ต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แม้กระทั่งหนูไม่ยิ้มหนูก็โดนด่าค่ะ หนูแทบไม่มีเพื่อนแถวบ้านเลย เพราะพ่อกับแม่ไม่ให้ออกจากบ้าน คนแถวบ้านก็ไม่ค่อยให้ลูกมาเล่นกับหนูเพราะพ่อชอบทุบตีหนูตอนเด็กๆค่ะ ตอนก่อนจะหย่ากับแม่พ่อตีหนูจนเกือนเเขนหัก ที่เเขนจะหักเพราะหนูสู้เขาครั้งแรกค่ะ เขาเลยโกรธจัดเลย เลยบิดแขนหนูแบบอ้ากกก หนูยกไม่ขึ้นเป็นเดือนเลยค่ะปัจจุบันไม่ได้ทำร้ายร่างกายแล้วเพราะเขายังมีคดีที่ทำร้ายลูกเมียอยู่ แต่เรื่องทำร้ายจิตใจนี่สุดยอดเลยค่ะ หนูร้องไห้จนปวดหัวทุกวัน หนูพยายามบอกตัวเองว่าอย่าไปให้ค่าคำพูดเขาแต่หนูก็ทำไม่ได้ซักที ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมค่ะ เมื่อสัปดาห์ก่อนหนูไปช่วยยายแถวบ้านขายผ้ามา หนูได้เงินมาเลยซื้อเสื้อใหม่1ตัว พ่อเขาเหมือนจะคิดว่าหนูมีเงินเลยมาด่าและขู่ทำร้ายหนูค่ะ แล้วก็ตะคอกโวยวาย ทุบประตู แล้วไล่หนูไปตายค่ะ มาถึงจุดๆนี้แล้วหนูเล่ารายละเอียดกว่านี้ไม่ไหวแล้วค่ะ เวลานึกถึงเสียงตะคอกหนูมือไม่มีแรงตลอดเลย ไม่รู้ว่าอาการนี้มันเกี่ยวกับเรื่องที่ผ่านมาไหมคะ เรื่องราวที่หนูเจอก็ประมาณนี้ค่ะ พี่ๆมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ🥺(หนูเป็นห่วงสุขภาพจิตตัวเองมากๆตอนนี้)หนูลืมไปเลยว่าหนูตั้งหัวข้อว่าเขารักหนูจริงไหม เขาทำร้ายจิตใจตลอดค่ะ แต่ทุกครั้งเขาจะพูดว่าไม่มีใครรักหนูเท่าพ่อกับแม่ ไม่มีใครดีเท่าพ่อกับมี ชีวิตตี้ไม่มีใครรักหรอก ตลอดเลยค่ะ
ครอบครัวแบบนี้เขารักเราจริงรึเปล่าคะ