อันนี้ได้ข้อมูลมาจากเพื่อนอีกทีคือเพื่อนเราคนแรกเป็นผู้จัดการเขตของบริษัทลิสซิ่งเพื่อนคนที่สองทำงานปกติเป็นแม่บ้าน เพื่อนคนที่สองได้นำเล่มทะเบียนรถยนต์ไปจำนำกับบริษัทลิสซิ่งแห่งหนึ่งซึ่งเค้าก็แอบไปไม่อยากให้ใครรู้ แต่ที่ทุกคนรู้เพราะเล่มทะเบียนรถยนต์ของเพื่อนเป็นเล่มที่ขนส่งแจ้งว่าเล่มสูญหายแล้วเจ้าหน้าที่ลิสซิ่งที่เพื่อนเราไปทำธุรกรรมการด้วย ได้นำข้อมูลในเล่มทะเบียนรถหน้า 4,5 และ 18 ไปโพสต์ถามในกลุ่มของคนที่เป็นผู้จัดการเขตลิสซิ่งเพื่อสอบถามข้อมูลว่าลูกค้าของเค้ารายนี้ เคยนำเล่มทะเบียนรถไปเข้าจำนำกับลิสซิ่งอื่นไหม เป็นเล่มปลอมไหม ทำให้เพื่อนคนที่เป็นผู้จัดการเขตเจอข้อมูล เลยโทรมาถามเพื่อนคนที่เป็นแม่บ้านว่าได้นำเล่มทะเบียนรถไปเข้าจำนำกับลิสซิ่งเหรอ เพราะเห็นผู้จัดการลิสซิ่งเอาข้อมูลไปลงในกลุ่ม เพื่อนเราที่เป็นแม่บ้านก็ตกใจ เราเองก็ตกใจ เพราะไม่คิดว่าบริษัทลิสซิ่งจะเอาข้อมูลส่วนตัวไปเผยแพร่ เลยถามเพื่อนที่ทำงานลิสซิ่งว่าทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอเพราะมันเป็นการเปิดเผยข้อมูลของลูกค้าถึงเค้าจะบอกว่าเช็คข้อมูลก็เถอะ เพื่อนเราคนที่เป็นแม่บ้านเลยไปตามเอาเล่มคืนแล้วยกเลิกการทำสัญญาจำนำทะเบียนรถเพราะรู้สึกไม่ปลอดภัย ตอนไปขอยกเลิกสัญญาพนักงานก็ถามว่ายกเลิกทำไม พอเพื่อนบอกเหตุผลคำขอโทษก็ไม่มี ประเด็นคืออยากรู้ว่าพนักงานผู้จัดการลิสซิ่งมีสิทธิทำแบบนี้ได้เหรอเพราะขนาดไปขนส่งเจ้าหน้าที่ขนส่งยังแจ้งว่าการทำธุรกรรมเกี่ยวกับรถต้องเป็นเจ้าของเท่านั้นคนอื่นไม่มีสิทธิไม่สามารถทำแทนได้