เช่าลูกประคำมหาจักรพรรดิ ของหลวงตาม้า วัดถ้ำเมืองนะมา จึงนำมาห้อยเหรียญปฏิบัติธรรม หลวงปู่ดู่ ปี 2524 และพระปิดตาโสฬสมหาพรหม หลวงปู่ทิม ปี 2509 เนื้อผงโสฬสของคุณแม่บุญเรือน ในการใช้กำนั่งสมาธิ

วันนี้ (17 เม.ย.67) เวลา 20:19 น. ทำการเจริญภาวนา ไตรสรณคมน์ควบคู่กำหนดดูลมหายใจเข้าออก โดยห้อยลูกประคำมือกำพระไว้ที่หน้าตัก

เมื่อลมหายใจเข้าภาวนา พุทธัง สรณัง คัจฉามิ
ลมหายใจเข้าภาวนา ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ
ลมหายใจเข้าภาวนา สังฆัง สรณัง คัจฉามิ
มีสติรู้ลมหายใจภาวนาไปเรื่อยๆๆ
ตามวิธีการที่หลวงปู่ดู่ วัดสะแก สอน

จิตสงบเป็นสมาธิดี รู้สึกสว่าง โล่ง โปร่ง เบาสบายดีรู้สึกถึงพลังขององค์เชื่อมกับกายกับจิตของเรา สว่าง โล่ง โปร่ง เบาสบาย นั่งภาวนาไปสักพักในจิต เห็นองค์พระสว่างไสวและมีแรงบางอย่างจากองค์พระมากมายมหาศาล ดูร่างกายและจิตของเราเข้าไปรวมกับองค์พระ เหมือนร่างกายและจิตเราถูกบีบหดเล็กลงไปรวมเข้ากับองค์พระที่กำอยู่ในมือ เหมือนคนตกจากเครื่องบินด้วยแรงดึงดูดมากมายมหาศาลจนไม่สามารถทนแรงนั้นได้

จิตจึงคลายออกจากสมาธิร่างกายกลับมาเหมือนเดิม ลืมตาขึ้น เวลา 21:19 น. ปฏิบัติสมาธิภาวนาเป็นเวลา 1 ชม. พอดีเป๊ะ

ใครเคยมีประสบการณ์กำพระภาวนา ตามที่หลวงปู่ดู่ วัดสะแกสอนแล้วเกิดสภาวะแบบผมบ้างครับ คือ สภาวะอะไรครับ