ขอถามความคิดหน่อยค่ะ
คือเรามีแฟน เรารู้ว่าเขาเคยยุ่งกับสิ่งไม่ดีมาก่อน
(อบายมุข)
เราคบหันทางเพื่อนเรา เราก้ถามเพื่อนว่าเขายังยุ่งอยู่มั้ย
เพื่อนก็บอกว่าเลิกยุ่งแล้ว เราเลยตัดสินใจคบ
ช่วงแรกๆ 1-2เดือน แฟนติดเพื่อนมาก ไปหาเพื่อนตลอด
กลับบ้านตี1ตี2 ทุกคืน เราก็ไม่อะไร คิดว่าเขาคงอยู่กับเพื่อน
มาก่อน เลยปล่อยไป พอคบกันได้2เดือน เราคิดว่ามันไม่ใช่
ทางของเรา เราไม่ได้ต้องการผู้ชายแบบนี้ เราเลยถามแฟน
ว่าจะเอายังไงต่อ เลยเปิดใจคุยกัน แฟนเลยขอโอกาสปรับปรุงตัวเอง
เข้าเดือนที่3แฟนเริ่มดีขึ้น ไม่กลับบ้านดึกแต่ก็ยังไปบ้านเพื่อนทุกวัน
คบกันจะเข้าเดือนที่4 พึ่งมารู้ว่าแฟนติดอบายมุข ต้องไปอบรม
โทรศัพท์เล่นไม่ได้ เพื่อนเขาทักมาหาเรา ว่าทำให้เขาเลิกหน่อย
เหมือนอกหักทั้งๆที่ไม่ได้เลิกกัน ความคิดถึงมันบังความโกรธไปหมดเลย
พอแฟนออกมา เราเลยพูดว่า ถ้าพี่ยังไม่เลิก น้องจะเลิกกับพี่เอง
แฟนก็โอเค  หลังจากนั้นแฟนก็ทำตัวดีขึ้นมากๆๆๆแต่ก็มีไปหาเพื่อนบ้าง
จนมีอยู่ช่วงนึง เราพาแฟนมาอยู่ด้วยที่หอ ทำให้แฟนห่างเพื่อน ไม่ค่อยได้พบปักันเหมือนก่อน
และแฟนก็ทำงานด้วย จนตอนนี้คบกันได้1ปี2เดือน เพื่อนแฟนน้อยใจเพราะเราไม่ให้ไปเจอเพื่อน
เกิดมีปัญหากับเรา เหตุผลของเราคือ เราไม่อยากให้แฟนไปยุ่งกับอะไรแบบนี่อีก
อีกทั้งเวลาไปเจอกัน อีกคนให้ไปส่งบ้างทอีกคนไม่ให้กลับบ้านบ้าง
อีกคนให้ไปส่งบ้าง อีกคนชวนไปที่อื่นบ้าง
นี่คือเหตุผล แต่เพื่อนเขาเห็นว่าเราทำเกินไป ไม่ให้แฟนไปเจอเพื่อนเลย
แต่พอเราถามแฟนว่าอึดอัดมั้ย แฟนบอกว่าพี่อยากใช้ชีวิตอยู่กับน้อง อยู่คุยกับน้อง
เราควรทำยังไงดีค่ะ เพื่อนแฟนห็มีครอบครัวมีลูก
แต่ไม่เข้าใจเรื่องนี้ คิดแต่ว่าเพื่อนไม่ยอมไปเจอ 
ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ🥺🥺🥺