เราเรียนมหาลัยใกล้จบแล้ว  คบกับผู้ชายคนนึงมาตั้งแต่มปลาย คบกันจริงๆก็ม.6  แต่รู้จักมาตั้งเเต่ม.4
คบกันมา 4 ปีได้ ที่ผ่านมาดีมากมาตลอด เขาเป็นคนน่ารัก นิสัยดี ไม่ยุ่งกับอบายมุข เราก็เหมือนกัน รักกันมากๆ เรียนไกลกันก็รักกันมาก คอลกันบ่อยไม่รู้สึกห่าง หาเวลามาเจอกันบ้าง เราคิดว่าคนนี้จะอยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆซะอีก ทั้ง2คน ไม่เจ้าชู้ไม่เคยมีเรื่องอะไรให้ไม่สบายใจ  เขาเป็นคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจมากกว่าครอบครัวอีก เป็นบ้านของเรา  เราทั้งคู่เคยเจอครอบครัวกันแล้ว เราก็ไปเที่ยวกับครอบครัวผู้ชาย  ผู้ชายก็ไปเที่ยวกับครบครัวเรา แม่เรารักเขามากๆด้วย เป็นคนแรกที่เราพาเจอคนที่บ้านเลย เพราะค่อนข้างมั่นใจว่าจริงจัง

จนเมื่อ ตุลา66ที่ผ่านมา เขามาบอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่า หมดรักเราแล้ว ไม่อยากแบ่งเวลาให้แล้ว สนใจเรื่องอื่นๆมากกว่าเรา (ไม่ใช่เรื่องผู้หญิงนะคะ)

เราอึ้งและรู้สึกเหนื่อยๆอยู่ตลอด  ภาพสิ่งที่เคยมีด้วยกันย้อนกลับมาทำร้าย คือพยายามฮิลตัวเอง คิดบวก แต่มันก็ยังคงอยู๋  แต่หวังว่าจะดีขึ้นเร็ววัน 
 
ก็เลยสงสัยว่าสมัยนี้มันมีอยู่มั้ย  ไม่อยากคบเเล้วต้องเลิกอีกแล้วค่ะ  เราโฟกัสกับการมีชีวิตที่ดีตอนนี้กำลังสร้างทางให้อนาคตดี เลยไม่ได้อยากต้องคบกับใครมากมาย  เริ่มหมดหวังกับความรักแบบนี้แล้วค่ะ หรือมันควรเป็นยังไง

ขอบคุณทุกความเห็นดีๆ 
ถ้าจะเม้นแบบToxicไม่ต้องเม้นนะคะ