เหล้ามันสำคัญกว่าลูกหลานหรอคะ

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้ไม่ใช่เรื่องงานแล้ว เป็นเรื่องชีวิตส่วนตัว แต่ก็อยากมาขอคำปรึกษาค่ะ ตาเราติดเหล้าหนักมาก คือไม่กินก็ปกตินะคะ พอกินแล้วเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าเลยค่ะ เที่ยวเดินด่าคนนู้นคนนี้ไปทั่ว ด่าคนข้างบ้านที่เค้าคอยช่วยเหลือตาตลอด จนปัจจุบันข้างบ้านเค่าไม่เอาไม่สนใจแล้วค่ะ เค้าเบื่อและเหนื่อยกับพฤติกรรมแบบนี้

เริ่มเรื่องตรงนี้ค่ะ กันยาปีที่แล้ว แม่เราเอาที่ไปเข้าเพื่อนำเงินมารีโนเวทบ้านที่ตาอยู่ค่ะ มี 2 เหตุผลคือ 1.บ้านมันเก่าแล้ว เป็นบ้านไม้ค่ะ อยู่มาตั้งแต่รุ่นทวด 2.เราจะเรียนจบในอีก 3 เดือน (ก็คือจบธันวาปีที่แล้วค่ะ) คือก่อนหน้านั้นบ้านก็พูดได้เลยค่ะ ว่ายังกับแหล่งมั่วสุม ทั้งกัญชา เหล้าขาว น้ำกระท่อม ตาเราอายุ 60 กว่าแล้วค่ะ แต่เอามันทุกอย่าง จริง ๆ เคยโดนจับมาแล้ว 2 ครั้งเรื่องกัญชาค่ะ ก็เลิกไปได้แปปนึง กินแต่เหล้า พอกัญชากลับมาถูกกฎหมายก็หนักกว่าเดิมอีกค่ะ ทั้งกัญชาและเหล้า น้ำกระท่อมอีก T_T จนบ้านรีโนเวทเสร็จ ตาก็ยังมีพฤติกรรมเดิมค่ะ พาใครไม่รู้เข้าบ้านมานั่งสูบกัญชา คนข้างบ้านเคยเล่าให้ฟังว่าตาเมาแล้วหลับไป เค้าเห็นตาตั้งไฟไว้ ไหม้จนหม้อแดง (บ้านไม่มีรั้วค่ะ เลยมองเห็น) ก็คือต้มน้ำกระท่อมอยู่ค่ะ ดีที่เค้าไปเห็นเลยดับไฟให้ สงสารแม่มากเลยค่ะ แม่เราทำงานหนักมาก ได้ยินแบบนั้น แม่บอกหมดแรงเลย ถ้าไฟมันไหม้บ้านจะทำยังไง...

ตอนนั้นเราเรียนจบแล้ว กลับบ้านครั้งแรก ตาเมาตลอด 3 วันที่เรากลับไปนอนบ้านเลยค่ะ เราทั้งร้องไห้ ทั้งพยายามพูด คือเราตื่นมาตาก็เมาแล้วค่ะ เราไม่ได้มีโอกาสคุยตอนเค้าปกติเลยสักคำ เราเลยหนีกลับมาอยู่ในเมืองกับยายก่อน (บ้านตาเราอยู่นอกเมืองค่ะ ตาแยกกันอยู่กับยาย) เราทนไม่ไหว เลยโทรไปขอคำปรึกษากับ พม. ค่ะ เค้ารับเรื่องไวมาก และมาหาถึงบ้านเลย ทั้งคณะ อบต. และเจ้าหน้าที่ พม. ก็มาช่วยเจรจากับตาเราว่าให้ลด หรือเลิกไปได้ก็ดี ทั้งกัญชา กระท่อม เหล้าขาว เพราะเราจะกลับมาออยู่ด้วย และเราก็เป็นผู้หญิง มันอันตรายที่เอาใครไม่รู้เข้าบ้านมามั่วสุม น้าเราก็มาช่วยพูดค่ะ น้าชายเราเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่พอพูดตาเราจะเงียบและค่อนข้างเกรง ๆ อยู่ค่ะ ตาก็ดูจะเข้าใจนะคะ ซึ่งหลังจากนั้นระหว่างหางานหลังเรียนจบ เราก็มาอยู่กับยายในเมืองก่อนค่ะ ช่วยยายขายของพอได้เงินใช้บ้าง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ และในที่สุดหลังจากนั้นประมาณเดือนนึงเราก็ได้งาน ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านยายที่อยู่ในเมืองประมาณ 5 นาทีเองค่ะ ก็เลยตกลงว่าอยู่กับยาย แต่ก็กลับไปหาตาทุกเดือนนะคะ แล้วก็คุยกับตา ซึ่งเค้าก็โอเคไม่ได้มีปัญหาไรที่เราไม่ได้ไปอยู่ด้วย เราเริ่มทำงานเดือนกุมภาค่ะ ช่วงกลางเดือนกุมภาเรากลับไปหาตา ซื้อของกินไปให้ ทัเงของสดของแห้ง แต่ไม่มีตังค์ให้ค่ะ เพราะเรายังไม่ได้เงินเดือน แต่ทุกเดือนน้าเราจะแวะไปบ้านอยู่แล้วค่ะ ไปทีก็วางเงินไว้ให้ทีละสองสามพัน (คือถ้าไม่กินเหล้าก็อยู่สบายอะค่ะ เงินคนแก่ก็ได้ บัตรสวัสดิการรัฐก็มี) พอช่วงมีนาเราไม่ได้กลับไปค่ะ เพราะเราเหนื่อยมากที่จะขับมอไซต์กลับบ้านที่ห่างกันเกือบ 50 โล อีกอย่างคือเพิ่งไปกลางเดือนกุมภาค่ะ ก็เลยกะว่าจะกลับอีกทีช่วงสงกรานต์ละกัน ปรากฏว่าเค่าโทรมาว่าเราค่ะ ทำไมไม่มีหมาไหนโผล่หัวมาสักตัวเลย เค้าจะมาตัดไฟแล้ว แล้วก็ตัดสายไป เราตกใจมาก ก็เลยบอกคนข้างบ้านฝากให้เอาเงินให้ตาสองพันค่ะ เรางงมาก คือเค้าพูดไม่ดีกับเราเลย แต่ก่อนเค้าไม่เคยเป็นแบบนี้ พอเค้าได้เงินเราก็โทรกลับไปค่ะ บอกว่าเดือนนี้ไม่ได้กลับ จะกลับอีกทีสงกรานต์นะ เพราะมีหยุดยาว เค้าก็โอเคนะคะ ผ่านไปประมาณสิบวัน เค้าโทรมาหาอีกบอกไม่มีตังค์ เราก็งงอีก ทำไมมันหมดไวจัง เราก็เลยโอนให้อีกพันนึง พอสิ้นเดือนก็โทรมาอีก รอบนี้เมามาเลยค่ะบอกขอตังค์หน่อย เรางงมากกก แบบเห้ย อะไรขนาดนั้น แต่รอบนี้ไม่ได้โอนไปค่ะ ยายเรามาเล่าให้ฟังว่าก่อนสิ้นเดือน ยายเราก็ให้เงินตาไปแล้วพันนึง เราก็เอ๊า คือเดือนนี้กี่พันแล้วอะ น้าเราเค้าก็ให้นะคะ ไม่ใช่ไม่ให้ (มาถึงตรงนี้อาจจะสงสัยว่าแม่เราล่ะ แม่เราส่งค่าที่ที่เอาไปเข้าเพื่อรีโนเวทบ้านค่ะ เดือนละหมื่น+++ และให้เงินยายด้วย บางทีก็ให้ตาด้วยค่ะ อย่างสองพันรอบแรกที่เราให้ตาก็เงินแม่ครึ่งนึงค่ะ ส่วนน้าก็ให้เงินตาเหมือนกันค่ะ) พอใกล้สงกรานต์ ตาเรากระหน่ำโทรมากเพราะเมาค่ะ โทรมากวนตลอดการทำงานโทรมาขอเงินซึ่งเราก็บอกไปว่าอีก 2 วันก็กลับแล้ว เดี๋ยวเอาไปให้ ถึงได้เลิกโทรค่ะ พอวันที่ 12 เมษาเรากลับบ้าน สิ่งที่เราเห็น ก็เหมือนเดิมค่ะ เมา เราก็ซื้อของกินไปให้เหมือนเดิม ว่าจะรอให้เงินตอนเช้าค่ะ เราก็รีบตื่นเพราะจะได้ทันตอนไม่เมา เราก็เลยหยิบเงินให้ไปห้าร้อย พอเราให้ตาพูดกับเราว่าไปกินเหล้าสักกรึ๊บก่อนละกัน แล้วก็ไปเลย เราอาบร้ำเดินออกมา เมาแล้วค่ะ งงอะ แล้วเค้าก็บอกว่าไปเซ็นค่าของร้านชำไว้ ไปจ่ายให้หน่อย เราก็เดินไปร้านชำค่ะ ในใจคิดว่า ร้อยสองร้อย ไปถึงเกือบหกร้อยค่ะ แน่นอนว่าในนั้นมีเหล้าขาวค่ะ เราเจ็บใจมาก คือเราทำงานได้ 2 เดือน ไม่มีเกือนไหนเลยที่เราได้กินของดี ๆ เพราะเรากลัวเราใช้หมดแล้วจะไม่มีให้ตา เรานึกถึงเค้าตลอดค่ะ พอจ่ายเงินเสร็จเราก็เดินกลับไปหาตา บอกว่าไปค้างอะไรตั้ง 6ร้อย เงินเดือนที่แล้วก็โอนให้ตั้ง 2 รอบ เงินคนแก่ก็ได้ บัตรสวัสดิการก็มี เค้าก็บอกว่าซื้อข้าว คนข้างบ้านก็บอกเราว่าซื้อเหล้าค่ะ คนข้างบ้านเปิดร้านชำเหมือนกัน แต่เวลาซื้อเหล้า ตาเราจะไปซื้ออีกร้านนึง เพราะกลัวคนข้างบ้านจะมาบอกเราค่ะ แต่คนข้างบ้านก็เห็นนะ ว่าถือขวดเหล้ามา (คนข้างบ้านคนนั้นเค้าหวังดีกับบ้านเรามากค่ะ บ้านเค้าก็มีฐานะ เวลาตาเราป่วย ก็ได้เค้านี่แหละขับรถพาไปโรง'บาล และเงินคนแก่เค้าก็เป็นคนไปกดมาให้ ไม่หักสักบาท ให้เต็มทุกเดือน) เราหงุดหงิดมากค่ะตอนนั้น เราก็เลยขับรถไปบ้านน้องสาวตา ไม่ไกลกันมากค่ะ น้องสาวตาก็มเหล้าให้ฟังว่า เมาทีไรก็จะเดินำปชี้หน้าด่าคนอื่นไปทั่ว ตอนนั้นก็ไปตะโกนด่าเราหน้าบ้านผู้ใหญ่บ้านว่าเรามันยิ้ม ไปพาอบต.มาบอกให้เลิกเหล้า ไม่ให้เพื่อนฝูงเค้าเข้าบ้าน เราไม่สนใจ ไม่มีใครสนใจเค้าเลย น้องสาวตาเล่าต่อีกค่ะ "เชื่อมั้ย เค้าไม่เคยพูดอะไรดี ๆ เกี่ยวกับลูกกับหลานให้ฟังเลย มีแต่ด่า" เราจุกอกมากค่ะ น้าเราที่ทำงานไม่อยู่กับที่ ต้องขับรถไปต่างจังหวัดแทบทุกวัน ลูกเมียก็มี แต่ก็ยังมาหาตาแทบทุกอาทิตย์เพื่อเอาเงินมาให้ ถึงไม่ค่อยพูดแต่การกระทำเค้าก็สื่อว่าห่วงพ่อเค้าค่ะ แม่เรา ไปทำงานที่ต่างประเทศ เอาเงินครึ่งนึงของเงินเดือน ทั้งหมดมาจ่ายค่าที่ และบางทีก็ให้ตาด้วย จนแม่เราต้องหางานอื่นทำเพิ่ม เพราะแม่รามีเงินไม่พอใช้ที่นั่น กว่าจะกลับไทยก็ปีล่ะครั้ง เพราะค่าเครื่องมันแพงมาก และเรา ที่รักเค้ามาก ๆ ครั้งแรกที่ได้รับข้อความว่าได้งาน เรานึกถึงเค้าคนแรกเลย เราอยากพาเค้าไปเที่ยว เราอยากออกรถใหญ่เพราะจะได้กลับไปหาเค้าทุกอาทิตย์ แต่สุดท้ายก็เป็นอย่างที่เราเล่าไปค่ะ เงินให้เท่าไรก็ไม่พอ กลับไปหาสงกรานต์อยากจะรดน้ำแต่ตื่นมาก็เมาแล้ว เราแม่น้า ไม่เคยดีในสายตาเค้าเลย เพื่อน้ค่าดีที่สุด แต่เชื่อมั้ยว่าทุกครั้งที่เค้าป่วย ก็มีแต่ญาติ ๆ กันที่พาเค้าไปหาหมอ ไม่มีเพื่อนมาสักคน บอกตามตรงว่าครอบครัวเราฐานะยากจน แต่เค้าก็ทำตัวเหมือนเรารวยล้นฟ้า อยากกินเหบ้าก็ไปซื้อ เงินหมดก็ติดไว้เดี๋ยวเราก็จ่ายให้

เราบอกแม่ว่า ต่อไปนี้หนูจะไม่ให้เงินตาแล้ว หนูจะไม่สนใจ หนูเหนื่อย และเสียความรู้สึก หนูกับแม่ทำงานมาหนักไม่ได้ให้เค้าเอาไปซื้อเหล้านะ บอกตามตรงว่าหลังจากนี้ถ้ากลับไปบ้านก็เพราะห่วงบ้าน ไม่ได้ห่วงตา หนูจะเอาเงินให้ยาย ถ้าแม่อยากให้ตาก็ให้ แต่หนูไม่ให้แล้ว

เราดูเป็นหลานที่แย่มั้ยคะ...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่