เรารู้จักเพื่อนคนหนึ่ง เป็นเพื่อนของเพื่อน เราได้มีการนัดสังสรรค์กันแล้วได้รู้จักเพื่อนคนนี้ค่ะ หลังจากครั้งนั้นเราได้คุยกันมาเรื่อยๆตอนนั้นเดือนกุมภาจนมาถึงตอนนี้ ช่วงแรกๆก็คุยนิดๆหน่อยๆฟีลแบบสานสัมพันธ์ให้เป็นเพื่อนที่คุยได้ มีการส่งรีลน่ารักๆแมวหมาอะไรแบบนี้ค่ะ หลังจากนั้นเราก็มีการนัดสังสรรค์กลุ่มเพื่อนเรื่อยๆ ก็เริ่มพูดคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ
พอมาช่วงหลังๆ เรามีการส่งรีลจีบฟีลเต๊าะ แต่เราส่งให้เพื่อนทุกคนที่เห็นแชทนะคะ พอเขาเห็นเขาเริ่มส่งคืนแล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆทุกวันไม่มากก็น้อยเหมือนเป็นฟีลไม่ยอมจบแชทดึงแชทไว้เพื่อคุยพรุ่งนี้
หลังๆมาเราเริ่มรู้สึกว่าเฮ้ย เราคุยกันเกินไปรึป่าว คุยเยอะเกินไปไหม เช่นถามว่าทำไร อยู่ไหน นู้นนี่นั้นที่มันทำให้เราคิดค่ะ  เราพยายามไม่คิดไปเองเราอ่านไม่ตอบเขา เขาก็ทักซ้ำหาเราอีกรอบ
และเขาก็มีการบอกเรานะว่าเขาทำอะไรอยู่ จะไปไหนกับใคร เช่นบางครั้งเขาเล่นเกมคุยดิส เขาก็ถ่ายมาให้ดูว่าเนี่ยกำลังคุยกับนี่นู้นนั้น ชวนเราเล่นเกมที่เราไม่เคยเล่นแต่เราก็ไม่ได้เล่นกับเขานะคะ
อย่างสงกรานต์เขาก็บอกว่าไปเล่นน้ำเจอคนนู้นนี้ล่อบ้าง แบบเล่าสถานการณ์ให้ฟังคือเขาทำฟีลเหมือนรู้สึกดีกับเราค่ะ แต่เราไม่ได้อยากคิดไปเองนะ แต่เพื่อนที่ไหนเขาทำงี้หรือว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เพื่อนเขาทำกันคะหรือว่าเราเพื่อนน้อยมากเกินไป
ไม่นานมานี้เขาก็เศร้าแล้วเราก็ดันอยากรู้ว่าเขาเป็นไรเกิดอะไรขึ้นกับเขา สรุปเขาบอกว่า แฟนเก่าโทรมาหา แล้วเขาก็เอาแต่โทษตัวเองว่าเขาเป็นแย่คนไม่ดี เขาบอกว่าถ้าตอนนั้นย้อนเวลากลับไปจะไม่ให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น ตอนนั้นเรารู้สึกว่าทำไมไปต่อไม่เป็นเลย เราให้กำลังใจเขาแบบนั้น เขาก็บอกเขาไม่กล้ามีแฟนอีกกลัวทำคนอื่นเสียใจเขาเป็นคนติ๋มๆไม่ค่อยทันคน


เราควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ เรายังคุยกับเขาอยู่เราจะไม่ตอบเขาก็ยังไงเพราะเราเพื่อนกัน เราไม่รู้จะจัดการครสครั้งนี้ยังไงเลยค่ะ เราไม่เคยเป็นเฟรนโซนเลย