เรากับสามีแยกกันนอนมาได้1ปี แต่นอนห้องเดียวกันแต่คนละมุม สามีนอนบนเตียง เรากับลูกนอนล่าง เพราะกลัวลูกจะตกเตียง เลยพาลูก ลงมานอนข้างล่าง มาเป็นเวลา1ปีกว่า เรานอนกับลูกตลอด ไม่เคยขึ้นไปนอนบนเตียงกับสามี มาวันหนึ่งสามี เรียกเราขึ้นไปนอนบนเตียงด้วย เราก็ขึ้นไป ได้แปเดียว เอารู้สึกไม่คุ้นชิน เลยบอกสามีว่าจะลงมานอนกับลูกเหมือนเดิม ความรู้สึกเราที่นอนบนเตียงกับสามี รู้สึกว่า ไม่ชอบรู้สึกว่าไม่อุ่นใจ เหมือนสามีเป็นคนอื่น แทนที่นอนห้องเดียวกัน แต่ตรงที่เรานอนกับลูกมันมีคอกกันเด็กเป็นผ้ากันไว้ 4เหลี่ยม มองไม่เห็นสามีเวลานอน เหมือนต่างคนต่างนอน แต่เรานอนกับลูก เรารู้สึกอุ่นใจ และชอบนอนกับลูกมากกว่า  วันนี้สามีมาแปลก แล้วก็พูดว่า ก็สามีภรรยาก็นอนด้วยกันสิ ไม่นอนด้วยกันมาเป็นปี พอมาวันนี้ เรารู้สึกไม่ชิน มีบ้านไหนความรู้สึกเป็นยังไง ตอนแยกกันนอนกับสามี ตอนนี้เรา ไม่อยากพูด ไม่อยากสนใจสามีเลยค่ะ เหลือเป็นเพราะว่า เราไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันเหมือนแต่ก่อน เราไปทำงาน7โมงเช้า  สามีไปส่งลูก8โมงและไปทำงาน เราเลิกงาน5โมงสามีจะไปรับลูกมาส่งให้เราที่บ้าน สามีไปทำงานต้องเลิกงาน1ทุ่ม ไปออกกำลังกายต่อกลับบ้าน3ทุ่มทุกวัน 3ทุ่มกินข้าวด้วยกันเสร็จ บ้างข้างเราก็กินก่อนเพราะหิว ไม่รอ เราก็พาลูกเข้านอน สามีก็ดูทีวี จนถึง4-5ทุ่ม เข้าห้องนอน ทำแบบนี้ทุกวัน ไม่ค่อยได้คุยกัน ส่วนวันหยุดวันอาทิตย์ ก็ กินข้าวนอนอยู่บ้าน ออกไปกินข้างนอกบ้างเป็นอาทิตย์ จนเรารู้สึกเหมือนไม่ใช่สามีภรรยากันเลย เพราะไม่มีเวลาให้กันจนเราไม่อยากคุยกับนั่งกับเขา ถ้าลูกนอนเราก็จะเข้ามานอนกับลูก ลูกตื่นก็พาลูกออกไปเล่นหน้าทีวี แต่ เพศสันพันธ์ ก็มีกันเดือนละ1 สามี อายุ50 เรา อายุ25 หรือเป็นเพราะ อายุเราต่างกันด้วยค่ะ จึงทำให้เรารู้สึกต่อสามีน้อยลง อยากรู้ความร฿้สึกของบ้านอื่นๆ เป็นยังไงบ้างค่ะ