คือเรารู้สึกว่าเหมือนเราจะอิจฉาแฟนค่ะอิจฉาทางบ้านเค้าค่ะ คือเค้าดูสนิทกับดีมากค่ะกับครอบครัวเค้า ต่างจากเราค่ะ คือเราไม่ค่อยสนิทกับที่บ้านค่ะไม่ใช่ทะเลากันหรือว่าไม่รักกันนะคะ คือบ้านเราไม่ค่อยได้ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันค่ะไม่ได้ไปเที่ยวหรือไปไหนกันอะค่ะแม่เรากับพ่อเราแยกทางกันตั้งแต่เรายังเด็กแล้วค่ะเราอยู่กับแม่ซึ่งก็ไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวไหนเลยค่ะเวลาช่วงเทศกาลต่างๆ เรารู้สึกว่าครอบครัวแฟนดีมากค่ะสนิทกันกับคนในบ้านมากๆ เราเห็นว่าครอบครัวของแฟนมีกิจกรรมทำร่วมกันตลอดค่ะ พ่อของแฟนก็พาแฟนไปเที่ยวทำกิจกรรมตลอดค่ะ แต่เรารู้นะคะว่าตามจริงก็เป็นเรื่องปกติค่ะที่ว่าทุกบ้านจะได้ออกไปเที่ยวเล่นกับครอบครัวได้ทำกิจกรรมร่วมกัน แต่แค่บ้านเราไม่ค่อยได้เกิดขึ้นเลยค่ะ

อย่างตอนนี้เป็นช่วงสงกรานต์ค่ะ เราคิดไว้ค่ะเราอยากไปเดินเล่นกับแฟนกับพี่สาวเราบ้างค่ะแต่ก็ไม่เป็นอย่างงั้นค่ะ  คือไปหรือไม่ไปจะขึ้นอยู่กับพี่สาวเราค่ะว่าเค้าจะไปไหม สรุปคือพี่เราไม่ไปค่ะเราเลยไม่มีคนพาไป
แต่แฟนเราได้ไปค่ะ พ่อเค้าจะพาไปค่ะไปกับน้องๆของเค้า เราบอกไม่ถูกอะค่ะ เราอยากไปบ้างอยากมีโมเมนต์เล่นสงกรานต์กับแฟนบ้างค่ะ แต่เราไม่มีโอกาสได้ไปค่ะไม่มีคนพาไป แล้วแฟนก็ไปกับพ่อกับน้องๆเค้าค่ะ

ไม่แน่ใจว่าใช่ความรู้สึกอิจฉาไหมแต่เรารู้สึกว่า บ้านเค้าดีจังเลยค่ะมีครอบครัวคอยพาไปเปิดหูเปิดตาได้ไปสนุกสนานกันได้ไปเที่ยวเล่นตามเทศกาล
ส่วนเราอยู่บ้านค่ะสงกราต์เป็นเหมือนวันธรรมดาเลยค่ะ
**คือเราอยากจัดการกับความรู้นี้ของตัวเองตอนนี้ค่ะความรู้สึกที่ว่าเราอยากได้ไปเปิดหูเปิดตาเหมือนกับแฟนเราบ้าง

ปล.เราเป็นวัยรุ่นนะคะ(เราเข้าใจค่ะว่าตอนนี้ไม่ได้ไปโตไปก็อาจจะมีโอกาสได้ไป)แต่เราอยากไปเล่นนํ้าไปเดินเล่นบ้างอะค่ะ55อยากลองมีโมเมนต์สงกราต์กับแฟนบ้าง ((เราวัยรุ่นก็จริงค่ะแต่ไม่ได้มีนิสัยติดเพื่อนทำพฤติกรรมไม่ดี สร้างวีรกรรมไม่ดีนะคะ เป็นช่วงอายุวัยรุ่นธรรมดาเลยค่ะ))