คือเราเป็นคนหัวร้อนมากๆ แบบสุดแต่ก่อนใครทำไรไม่พอใจก็ด่าค่ะ แบบใครพิมดีๆแต่พิมไม่เข้าท่าเราก็เริ่มจะหาเรื่องตลอด จนเพื่อนๆขอให้ปรับค่ะ ค่อยๆปรับมาปีกว่าๆ แล้วค่ะ ตอนนี้ดีขึ้นมาก  ใครทำอะไรเก้บอาการแล้วใช้เหตุผลตลอดแต่พอเรามีเพื่อนสนิทคนนึงค่ะสนิทมากค่ะ แต่เค้าก็เป็นคนอารมณ์ร้อนไม่พอใจไรเขาก็จะพูดค่ะ แล้วพอเราอารมณ์เย้นมา ควบคุมอารมณ์ได้ เขาก้เริ่มเปลี่ยนไป บางครั้ง เราใช้เขานิดหน่อยเขาก็บ่น แต่เราก็ยอมเขาตลอดเลยนะคะเขาอยากไปไหนเราก้พาไปเขาอยากกินไรเราก้พาไปเวลาเขางอนเราก็ง้อด้วยพาซื้อของกินหรือเลี้ยงขนมน้ำ ต่างๆนาๆ มีช่วงนึงที่เราอยากอยู่กับแฟน เขาชวนเราไปห้องน้ำเราบอกไม่ไปเพราะเราอยากอยู่กับแฟนบ้างคือเราอยุ่กับเพื่อนบ่อยแล้วก็อยากมีเวลาให้แฟนบ้างค่ะ     ทีนี้แฟนเราก็พูดว่างั้นเราก็ไปด้วยกันหมดเเฟนพูดเพราะแบบเพื่อนก็ปวดเราก็แบบโอเคไปก็ได้ สรุปเพื่อนคนนั้นโกรธเราต่อหน้าแฟนงอนเราพูดอะไรก็ไม่ตอบ แฟนเราก็เริ่มไม่โอเคเท่าไหร่ ระหว่างทางเราก็ง้อเพื่อนทั้งทางจบด้วยการเราเลี้ยงน้ำเพื่อนค่ะ ตอนนั้นเราโกรธมาก แต่เก็บอาการมาตลอดทาง พยายามสุดๆ เรายอมเขาบ่อยมากๆ แบบจนคนรอบข้างต้องบอกว่าอย่ายอมเยอะ เขาจะเคยตัว แต่เราก็เห้นเขาเป็นเพื่อนสนิท แล้วเวลาทะเลาะเขาก็ชอบพูดเชิง " กูยอมตลอด " เขาพูดคำนี้ จนเราไปต่อไม่เป็นไรจากวันนั้นเราไม่กล้าปฎิเสธเขาเลยค่ะ เวลาทำไรเหนื่อยมากๆเพื่อนคนนั้นชวนไปเราก็ไม่กล้าปฎิเสธเลยค่ะ เวลาทะเบาะกันเราจะเป็นฝ่ายขอโทษตลอด จนทุกวันนี้เราแทบจะตายแล้ว     เราควรเอาไงกับเพื่อนคนนี้ดีคะ