_{คือเราฝันว่าตื่นมาแล้วเราถูกย้อนอดีตกลับไปตอน4ขวบมันเหมือนจริงมากรู้สึกว่าตัวเองอยากกลับไปตอน15ปีแต่ก็กลับไปไม่ได้แล้วเราก็ไปถามแม่ว่าเราอายุเท่าไหร่ตอนแรกเราคิดว่า2ขวบแต่แม่บอกเราว่าเรา4ขวบแล้วเราก็ไปดูปฏิทินปรากฏว่ามันเป็นพ.ศ.2554(น่าจะนะคะเราไม่แน่ใจแต่ในฝันเราดูปฏิทินบ่อยมากๆพอตื่นเรากลับจำอะไรไม่ได้)ในฝันเราแต่งตัวเหมือนกับเด็กผู้ชายทีนี้เราเห็นโทรศัพท์พี่วางไว้แล้วดูรุ่นซึ่งมันไม่ใช่รุ่นเดิมเราเลยวิ่งไปในครัวเพื่อบอกพ่อแม่พี่เราว่าเราย้อนกลับมาตอน4ขวบเราก็พูดๆแต่พวกเขาดูเหมือนไม่เชื่อเราแล้วเราก็บอกรุ่นมือถือของพ่อแม่พี่ในปัจจุบันไม่รู้บอกทำไมและเราก็พยายามหารูปในโทรศัพท์ที่มันมีบอกวันเดือนปีของปังจุบันหรือภาพถ่ายที่มันเปลี่ยนแปลงไปกับอดีตและปัจจุบันค่ะพอเราเจอปุ๊ปเรายื่นไปให้แม่ดูกับไม่มีอะไรมันว่างเปล่าเฉยเลยพี่เราพูดว่ายังไม่รู้อนาคตตัวเองเลยว่าอยากทำอะไรเราก็บอกว่าพี่อยากเป็นหมอฟันไงและในฝันเรามีสัตว์เลี้ยงด้วยนะคะนั่นคือเสือค่ะ5555แต่นิสัยเหมือนหมาเลยสักพักก็วาปไปอยู่โรงเรียนประถมเจอรักเก่าเพื่อนๆแซวในฝันเราชอบเขามากทีนี้ก็วาปไปมัธยมตอนอยู่ม.1เจอเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันตอนม.ต้นอยู่แล้วเราเดินๆไปสักพักเจอครูที่เคยเรียนด้วย} ณ ปัจจุบันแกใจดีมากแต่ในฝันที่ย้อนมาแกดุมากเราก็ไม่เข้าใจเลยพูดกับเพื่อนข้างๆว่าเนี่ยปัจจุบันเขาใจดีมากเลยนะไม่รู้ทำไมอดีตเขาถึงดุและฝนก็ตกเราเดินอยู่กลางฝนเอาเสื้อกันหนาวคลุมตัวเองและเพื่อนที่เดินอยู่กับเราแล้วเราก็ไปเข้าห้องน้ำด้วยกันอยู่ๆเราก็เห็นเพื่อนๆ ณ ปัจจุบันของตัวเองพอเราทำธุระเสร็จ(ขอนอกเรื่องคือเราฝันว่าเราฉี่ในฝันแต่พอเราตื่นมาจริงๆไม่เปียกเฉย)แล้วก่อนออกจากห้องน้ำเราก็พูดกับเพื่อนอีกคนก่อนหน้านี้แล้วว่าเราย้อนกลับมาตอน4ขวบและเราก็ถามเขาว่าควรบอกคนอื่นดีไหมเขาก็บอกว่าลองบอกก็ได้แล้วให้เราต่อท้ายว่าล้อเล่นทีนี้เราก็เล่าให้เพื่อนๆของเราฟังว่าเราอ่ะย้อนกลับมาเมื่อตอน4ขวบถ้าเรากลับไปปัจจุบันเราก็15ขวบมันจะมีเพื่อนคนนึงที่จ้องตาเราแบบไม่วางเลยไม่รู้ทำไมแต่เราไม่ได้พูดว่าล้อเล่นตามหลังหวังว่าจะมีคนเชื่อเราบ้างเหอะแล้วเราก็พูดกับเพื่อนเราว่าชั่งเหอะเราอาจจะแค่ฝันไปเองก็ได้แล้วเรากับเขาก็ยิ้มคือเราพูดว่าฝันแต่มันไม่มีไรเกิดขึ้นเราก็คงยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังฝันอยู่แล้วมันก็วาปเราไปโรงเนียนประถมอีกล้ะเราก็เดินไปกับเพื่อน3คนอีกคนหญิงอีกคนชายเพื่อนตอนประถมและมัธยมเราต่อแถวกันซื้อไส้กรอกผสมเก็ดขนมปัง(555เราจำได้ว่ามันเป็นไงเลยพิมพ์)ทีแรกเราไม่ซื้อเราชักชั้าจนมันเหลือไม้เดียวเพื่อนผู้ชายเห็นบอกว่าเดี๋ยวเลี้ยงเองเราก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วเราก็กินไส้กรอกกันทีนี้เราเห็นคนที่เราชอบในปัจจุบันนั่งอยู่กับเพื่อนๆ(จบ)เราจำอะไรไม่ได้แล้วค่ะน่าจะตื่นแล้วคือมันเหมือนจริงมากๆอ่ะแต่ถ้าเรา4ขวบเราควรอยู่ที่ภูเก็ตบ้านเกิดตัวเองแต่ดันมาอยู่ที่พิษณุโลกเฉยก็อย่างว่ามันก็เป็นแค่ความฝันอ่ะแต่มันมีวันนึงเราเคยคิดเล่นๆแล้วพูดกับแม่เราว่าอยากย้อนไปตั้งแต่เด็กๆไปแก้เรื่องราวต่างๆในอดีตมันก็ดีเหมือนกันนะแต่พอเราฝันแบบนี้มันน่ากลัวยังไงไม่รู้ความฝันเรามันไร้สาระใครจะด่าว่าเพ้อเจ้อเราก็ไม่ว่าค่ะเราแค่อยากเล่าเพราะเราเพิ่งเคยฝันอะไรแบบนี้เป็นครั้งแรกขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ