เราเสียใจกลับเรื่องนี้มากค่ะเพราะเราเอาเงินไปใช้จนหมดแต่ขออนุญาติไม่บอกนะคะว่าใช้ทำอะไรไม่อยากพูดถึงมัน พ่อกับแม่ชอบขอยืมค่ะเพราะเขาคิดว่าเรายังมีเงินแต่จริงๆเราใช้จนหมด(ถ้าเราไม่มีเขาก็ไม่ยืมนะคะ)เราก็ปฏิเสธไปทุกครั้งพอครั้งนี้เราเริ่มเครียดเรื่องเงินจะหากลับมาได้ยังไงเพราะเรายังทำงานไม่ได้ด้วยซ้ำพยามหาทุกอย่างที่ทำได้แต่ก็ ความลับไม่มีในโลก ค่ะ วันนั้นพ่อเราขอยืมจ่ายค่าน้ำปค่ไม่กี่บาทด้วยความกดดันเราเลยพูดความจริงออกไปแล้วพอท่านรู้เขาดูผิดหวังและเสียใจเราเห็นแบบนั้นก็รู้สึกโทษตัวเองขึ้นมาร้องไห้ทุกครั้งที่นึกถึงมัน ใบหน้าของพ่อแม่ที่ดูผิดหวังทำให้เราเสียใจมากรู้สึกว่ามันผิดที่เราคนเดียวเลยพอเวลาผ่านไปไม่นานพวกท่านกลับไม่ดุไม่ว่าเราแล้วก็ใช้ชีวิตปกติทั้งๆที่แทบไม่มีจะจ่ายค่านู้นนี่นั้นแล้วเรารู้สึกผิดสุดๆที่ทำแบบนี้ถ้าเป็บเงินเอาไว้หน่อยป็คงดีเราไม่โทษพวกท่านเลยสักนิดเพราะเรารู้ว่าเราผิดพวกท่านกลับไม่โกรธเราอยากทำให้พวกท่านมีความสุขอยากพยามเยอะๆให้เขามีความสุขอยากเห็นเขายิ้มบ่อยๆไม่อยากให้เขาผิดหวังหรือต้องมาเสียใจเราอีก ขอบคุณที่เสียเวลามาอ่านเรื่องราวชีวิตของเด็กคนนึงนะคะ