คนรุ่นเราหลายๆคน ที่ผันตัวเองมาทำเกษตรแบบพอเพียง ส่วนใหญ่แล้วคือต้องการปลูกผักไว้กินเอง เมนูอาหารของเพื่อนๆ หลายคนน่าจะออกแนวเพื่อสุขภาพกัน และการได้กินผักที่เราปลูก มันน่าภูมิใจ และสบายใจมากเลยนะคะ  
แต่เผอิญว่า เรายังต้องทำงานอยู่ ปีหนึ่งจะไปสวนแค่ประมาณ 6-8 ครั้งเท่านั้น  ไปแต่ละที ผักที่ลงเมล็ดไว้ (นิดหน่อย) ก็มักจะแก่ซะหมด บวกกับตัวเราทำกับข้าวไม่เป็น ผักที่ปลูกก็ไม่กี่ชนิด เราก็นึกไม่ออกว่าจะเอามาทำเมนูอะไรดี 
ทุกวันนี้ ก็ยังออกแบบ และ เตรียมแปลงผักกันอยู่เลย ทำให้ไม่ได้ปลูกผักแบบจริงจังซักที อาหารส่วนใหญ่ที่เราทำก็แทบจะไม่เน้นผัก เพราะเราสองคนชอบกินค่ะ โดยฉะเพาะของอ้วนๆ ทั้งหลาย
 
การทำอาหารที่มาจากวัตถุดินในสวน มันฟินอยู่นะ จำได้ว่าทำปิ้งปลาไปครั้งเดียว ส่วนเมนูเปิดครัวครั้งแรก เราไปเด็ดตำลึงหวานริมรั้วมาผัดน้ำมันหอยกันค่ะ
แต่เราทำกับข้าวไม่เก่ง จะได้แต่เมนูจานเดียวซะส่วนใหญ่ ที่ลองทำจริงจังก็คงจะเป็นยำถั่วพู กับส้มตำนี่แหละ  กว่าจะได้กินก็ค่ำ ก็เลิกทำไปเลย ให้แฟนเราทำกับข้าวให้กินแทน ฮา
ดูท่าทาง นางก็ชอบอยู่นะทำกับข้าว แต่ว่า นางไม่ค่อยกินอาหารแนวชาวสวนเท่าไหร่ ก็เลยทำให้เมนูที่ทำออกมาไม่ใช่ฟิลล์บ้านสวนซะนี่ ล่าสุดนางบอกว่าจะทำขาหมูอีกแล้วนะ
ปีที่แล้วทดลองปลูกผักสลัด ไม่สวย ไม่โต แต่ก็พอได้ทำเมนูผักกินกับเค้าบ้าง 
พักหลังมานี่ขี้เกียจทำซะงั้น เพราะมัวแต่เข้าไปในสวน ทำท่อน้ำ เตรียมดินบ้าง จนขี้เกียจทำกับข้าว ตกเย็นมักจะชวนกันออกไปที่องค์ดอนเจดีย์ หาของกินง่ายๆ กัน
แต่ที่เห็นจะขาดไม่ได้ก็คงเป็นกาแฟ ตอนแรกเราก็ซื้อกาแฟซองมากิน แต่บรรยากาศแบบนี้ถ้าได้กาแฟอร่อยก็คงจะดี 
ก็เลยซื้อเครื่องทำกาแฟรุ่นถูกๆ มาใช้ แต่รสชาติ ยังไม่ค่อยถูกใจ ก็เลยยอมจ่ายแพงขึ้นอีกนิด เอาเครื่องทำกาแฟรุ่นที่ทำเอสเปรโซ่ได้ 
หลังจากนั้นก็ทำให้ บรรยากาศยามเช้า มันสดชื่นขึ้นมาทันทีเลยค่ะ เพราะได้ทำกาแฟอร่อยๆ ทานเองทุกเช้า
ต่อจากนี้ไปเราจะเริ่มวางแผนปลูกผักที่เราอยากปลูก อยากกิน อยากขายด้วย ช่วงนี้ก็เรียนรู้เรื่องการทำปุ๋ย ปรุงดิน และทดลองไปให้เก่งก่อน