ว่างแล้ว ขอมาเล่าต่อนะ .... ตอนที่น้องจับมือเราใจมันเต้นแรงจริง ๆ แรงมากด้วย ใจหวิวๆ ไปเลยดิ และแล้วเราก็หันไปทางแม่ แม่ก็มองหน้าเราแปลก ๆ ประมาณว่าทำไมถึงต้องจับมือ คือบ้านเราจะถึงก่อนบ้านน้อง เชื่อไหมล่ะ น้องจับมือเรามาจนถึงที่เราต้องลงรถ ตอนนั้นไม่ได้พูดอะไรกันนะ เราก็ได้แค่ยิ้ม ยิ้มไปใจเต้นไป พอลงรถเลยได้พูดกับน้องแค่พี่ลงแล้วนะ แล้วส่งยิ้มให้กันอีกที น้องยกมือบ๊าบบาย แล้วยิ้ม เราลงรถมา ยังหันกลับไปมองน้องอีกรอบ แล้วกันไปเจอแม่ตกใจเลยเดินเข้าบ้าน 555 ตั้งแต่วันนั้นมา เราอยากเจอน้องทุกวัน และทุกๆ วันที่ไป รร. พอรถโดยสารมาจอดหน้าปากซอยบ้านเรา คือจะต้องมองหาน้องตลอดเลย อยากเจอ ก็ไม่รู้ทำไมเราถึงรู้สึกแบบนั้น วันไหนที่น้องไม่มา รร.มันรู้สึกแบบไม่สดชื่นเลยจริงๆนะ 55555 มันอยากเจอ แล้วทุก ๆ ครั้งที่เจอน้องก็จะเรียก จะวิ่งมาหาเราตลอดเลย จนเพื่อนเคยถามว่า เราชอบผู้หญิงเหรอ เราก็รีบตอบนะว่า ไม่ ๆๆๆๆ วันเวลาผ่านไป เราไม่เคยพูดกับน้องเลยว่าเรารู้สึกแบบไหน เราไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำว่าทำไมเราถึงรู้สึกแบบนั้น แล้วไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใคร ไม่ว่าจะเป็น ผู้ชายหรือผู้หญิง แต่เรายังมั่นใจนะว่าเราก็เป็นผู้หญิงคนนึงที่ไม่ได้แตกต่างไปจากเพื่อน ยังเคยวาดฝันอาคตตัวเองอยากจะมีลูก อยากจะแต่งงานปกติ ตามประสาเด็ก ๆ เด็กไหมตอนนั้นเราอายุ 15-16 ปี และแล้ววันนึงมันมีเรื่องให้เรารู้สึกแย่มาก เกิดขึ้น ...... เดี๋ยวมาต่อนะ #มันความรักไหมแบบนี้ ตอนนั้นเราไม่คิดว่ามันเป็นความรักนะ แต่แปลกใจกับอาการและความรู้สึกของตัวเองมาก 🥹