เราชอบรู้สึกว่าตัวเองดีไม่พอ หรือ เป็นคนที่เเย่สำหรับเเฟน เเต่เขาจะบอกเราเสมอว่าเราดีที่สุด เเต่ถึงยังไงความคิดนี้มันก็ยังติดอยู่ในใจ เราไม่รู้ว่าบางทีเราอาจเผลอทำร้ายความรู้สึกเเฟนไปบ้างเเบบไม่รู้ตัวหรือเปล่า (?) เเต่ถ้าถามเขาเขาก็จะบอกว่าเราไม่เคยทำให้เขารู้สึกไม่ดี เราเก็บมาคิดว่าเขาพูดเเบบนั้นเพราะห่วงความรู้สึกเรากลัวเราคิดมากเเน่ ๆ ยอมรับว่าหลายครั้งที่เราคิดอยากปล่อยเขาไปเจอคนที่ดีกว่า กลัวทำให้เขาไม่สุขใจสบายใจ กลัวดีไม่พอ
เเต่เรารักเขามาก ไม่ว่าจะเรื่องอะไรเรายอมขอโทษ เราไม่รู้เขาจะรู้สึกเเบบไหนเเต่ขอโทษตลอด บางครั้งเราลืมบอกว่าจะไปทำอะไรนิด ๆ หน่อย ๆ เราก็ขอโทษเเฟนเราเเล้ว เรารู้สึกผิดเสมอ รู้สึกว่าตัวเราเองไม่ดีมาตลอดเลย