เป็นแค่กระทู้บอกเล่านะคะเผื่อว่าจะมีใครอยากเข้ามาพูดคุย แสดงความคิดเห็น

เรื่องมันมีอยู่ว่าสามีติดคุกค่ะข้อหามีเมทไว้ในครอบครอง เรื่องเป็นมาอย่างไรก่อนหน้านี้มันยาวมากค่ะ ช่างมันดีกว่าเนอะ ส่วนตัวเรานั้นค่อนข้างเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเราอยู่กับลูกสองคนเราต้องทำงานคนเดียวแล้วก็ดูแลลูกไปด้วยต้องบอกว่าเราเป็นคนเก็บเนื้อเก็บตัวไม่ค่อยสุงสิงกับใครไม่มีเพื่อนสนิท เราอยู่ด้วยกันมานานแต่เรื่องยาเสพติดเราค่อนข้างเซนซิทีฟเราไม่ชอบเลย ความคิดในหัวตอนที่เขาถูกจับเราคิดแต่เรื่องเดียวว่าเราอยากจะหย่าเราไม่อยากให้คนแบบนี้เป็นพ่อของลูกเราคิดดูว่าอนาคตเค้าจะสอนลูกเขาอย่างไรแต่พอความโกรธมันหายไปเราก็ต้องให้โอกาสคน เขาถูกพิพากษาจำคุกทั้งหมดห้าเดือน เราก็คอยไปเยี่ยมเขา สัปดาห์ละ1ครั้ง เราสั่งข้าวออนไลน์ของเรือนจำให้เค้าทานทุกวันเลยนะคะ และฝากเงินให้เขาอาทิตย์ละ 1000 แรกแรกมันก็โหยหาค่ะเหมือนว่าเราขาดอะไรไปในชีวิตแต่พอมาวันนึงวันที่เรารู้ว่าเค้าจะออก ทำไมความรู้สึกมันถึงเป็นแบบนี้คะทำไมเราถึงรู้สึกว่าเรามีความสุขดีที่ได้อยู่กับลูกแค่สองคนเรารู้สึกเป็นอิสระจะกินอะไรก็ได้ในแต่ละวันจะนอนตอนไหนก็ได้ อยากซื้อของแบบที่เราไม่ต้องคิดเยอะชอบเวลาที่ตัวเองได้นอนดึกดึกชอบเวลาที่ตัวเองยิ้มและหัวเราะเวลาดูละคร สามีจะออกจากเรือนจำวันที่ 13 เมษานี้แล้วค่ะมันยังรู้สึกแปลกแปลกอยู่เลย ทำไมเราไม่ดีใจที่เขาจะได้ออกมา ตอนเจอหน้าเขาครั้งแรกหลังจากที่ไม่ได้เจอนานโดยที่ไม่ต้องผ่านตู้กระจก ไม่รู้ว่าชีวิตหลังจากนี้จะเป็นยังไงต่อ