ตัวเราเองเป็นหมอเฉพาะทางสาขาหนึ่งครับ 
ส่วนแฟนทำงานคนละสายงานกัน ด้วยงานของแฟนที่กดดันเลยลาออกมาทำงานเปิดคลินิกรักษาโรคด้วยกัน
โดยแบ่งงานกันอย่างเป็นระบบ และช่วยกันทำ 2 ครั้ง ทุกอย่าง enjoy และ happy ดี
เพราะเรามี mindset ที่คล้ายกันคือชอบทำงาน+ชอบช่วยเหลือคน
ทุกอย่างในช่วงสถานการณ์ปกติจะไม่เป็นอะไรเลย
ยกเว้นช่วงที่อาการ Bipolar กำเริบ เค้าจะอารมณ์ร้อน และคิดไปเองสารพัดว่าเราดูแคลนการทำงานของเค้า (ทั้งที่เรามั่นใจว่าไม่ได้แสดงออกอะไรแบบนั้นออกไปเลยแม้แต่นิด) กลับเป็นเค้าเองที่ชอบพูดดูแคลนจุดด้อยในชีวิตเราเล็กๆน้อยๆ  เหมือนเป็นการด้อยค่าในตัวเรา ซึ่งเราพยายามไม่ถือสา แต่โดนบ่อยครั้งก็รู้สึกจิตตกมากๆเหมือนกันครับ 

หนักข้อสุดก็คือเค้าโมโหร้ายใส่เราต่อหน้าแม่เรา 
ซึ่งอยู่ในบ้านเดียวกัน กลายเป็นว่าแม่ต้องมารับรู้มาเห็นอะไรแบบนี้ไปด้วย

ที่ผ่านมาพยายามอดทน ชวนเค้าไปปรึกษาจิตแพทย์เรื่องอาการที่คุมไม่ได้และการปรับยา
แต่ด้วยปัจจัยกระตุ้นหลายๆอย่าง ความเครียดที่น่าจะมาจากความเจ็บป่วยของคนในครอบครัวเค้า
มันเลยทำให้อาการโมโหร้ายควบคุมไม่ได้
แต่คนที่รองรับอารมณ์ทุกวันนี้ก็จะมีแค่เรากับแม่เรา

เคยเกิดแบบการณ์แบบนี้หลายครั้งช่วงเปิดคลินิกด้วยครับ
ทำได้แค่กลั้นใจตรวจคนไข้ไปคนเดียว 
เราสงสารแม่มากครับ สงสารตัวเองด้วย
กลัวว่าสักวันไม่เราก็แม่อาจมีโรคทางสุขภาพจิตตามมา 😢