เรื่องมีอยู่ว่า  ลุงได้เลิกกับเมีย แล้วมาอาศัยบ้านเเม่เราอยู่  สักพักลุงขอถามซื้อที่ ซึ่งที่ก็ไม่ได้มีเยอะ ที่ข้างบ้าน1 งาน(ตรงนี้เราเป็นคนซื้อ) ที่ตรงหลังบ้าน มี3งาน เราเลยขอแม่เปลี่ยนที่จะไปอยู่หลังบ้าน   ซึ้งที่ข้างบ้านตรงนี้จะยกให้น้องเพราะติดกับบ้านเเม่  ลุงได้ขอเเบ่งซื้อ เราบอกแม่ว่าไม่ขาย ไม่ว่าจะข้างบ้านหรือหลังบ้าน เพราะที่ไม่ได้เยอะ อีกอย่างทุกคนก็มีครอบครับหมดแล้ว เพียงเเต่ยังไม่มีใครไปสร้างบ้านแค่นั้นเอง ส่วนเเม่เราก็กลัวลุงจะโกรธ ลุงก็ถามแม่บ่อยเเม่ก็ลำบากใจ  ทุกวันนี้เเม่ปวดหัวไม่เว้นเเต่ละวัน เราสงสารแม่มากที่แกต้องมาทุกใจทั้งๆที่ก็อยู่เฉยๆไม่ได้ไปทำอะไรให้ใคร ตอนที่ลุงเลิกกับเมียก็มีเราที่ค่อยช่วยเหลือทุกอย่าง พอถึงเวลานี้ทำไมต้องมาทำให้เเม่เราลำบากใจด้วย  ลุงขอถามซื้อที่ป้าเเล้วด้วยแต่ป้าเราก็ไม่ได้ขายให้ ป้าเรามีที่ค่อนข้างเยอะ แต่ป้ามาบอกแม่เราให้เเม่เราแบ่งที่ให้ลุงสักนิด ไม่สงสารลุงหรอ (แล้วมีใครสงสารแม่เรามั้ย) ก่อนหน้านี้น้าเราก็ได้ที่แม่ไปซึ้งอันนี้แม่ยกให้ฟรีๆไม่ได้ขาย (ซึ้งเราพึ่งมารู้ที่หลัง)แม่บอกสงสารน้าไม่มีครอบครัวก็เลยแบ่งที่ให้นิดหน่อยพอได้สร้างบ้านอยู