(ขอแทนชื่อนางว่า A เเล้วกันน่ะค่ะ)   A ได้ออกจากโรงเรียนตั้งเเต่ ม.4 เพราะโดนบังคับให้มาอยู่กับเเม่นางที่กรุงเทพ พอมาอยู่ได้ไม่นานเเม่นางก็พานางมาฝากกับเเม่เรา มาอยู่บ้านด้วยเพราะบ้านเเม่เรามีห้องว่างพอดี (เรายังอยู่ต่างจังหวัด. ห้องเราเลยว่าง)  นางก็มาช่วยเเม่เราขายของ โดยที่เเม่เราจ้างนางวันล่ะ150 กินอยู่กับเเม่เราหมดเลย เวลาไปเที่ยวไปไหนเเม่เราก็จะให้อีกต่างหาก

โดยพฤติกรรมที่นางอยู่บ้านเเม่เรานี้ก็...
- เสื้อผ้าก็ไม่ซัก กองไว้เหมือนภูเขาเลย. (คือเหมือนจริงๆ) เรื่องของเรื่องที่เราต้องมายุ่งเรื่องกองเสื้อผ้านเพราะว่า นางหนีไปอยู่กับเเฟนเเล้วเสื้อผ้าที่ไม่ได้ซักของนางก็ยังกองอยู่ในห้อง เราเกือบโดนตะขาบกัดเพราะกองเสื้อผ้านางนั้นเเหละ

: หลายคนคงคิดทำไมเราไม่เก็บห้อง คือเราก็เก็บในส่วนของเรา. เเละอีกอย่างกองเสื้อผ้านางมากางเกงในที่ใส่เเล้วยังไม่ได้ซักอยู่ด้วยเราเลยไม่อยากยุ่ง. เราพยายามบอกให้นางมาเก็บเสื้อผ้าหลายทีเเล้วเเต่นางก็ไม่ยอมมา

- แอบโอนเงินในโทรศัพท์พ่อเรา มาใส่เครื่องตัวเองเพื่อจะเอาไว้สมัครโทรฟรีโทรหาผู้ชายอีก

เเล้วคืนวันปีใหม่ A ก็ไปเที่ยวกับผู้ชายเเละไปนอนค้างที่บ้านเขา เเม่นางก็ติดต่อไม่ได้ เลยโทรหาเเม่เรา ด่าเเม่เราว่าไม่ดูเเลลูกเขา เเม่เราก็ได้เเต่บอกว่าเขาห้ามไม่ได้เพราะไม่ใช่ลูกเขาเเละตอนที่. A ไป Aก็บอกแม่เราว่านางโทรหาแม่นางเเล้วคุยกันรู้เรื่องเเม่นางให้ไป ปรากฏว่าคืนนั้นเเม่เราเเละแม่ A. ตามหานางกันทั้งคืนไม่ได้หลับไม่ได้นอน

เเล้ว A ก็กลับมาเเต่ไม่ได้มาอยู่ที่บ้านเราน่ะกลัวเเม่เราว่า. เลยไปอยู่ที่ห้องเเม่นาง ผ่านไปสักพักเเม่นางก็เอามาฝากไว้กับเเม่เราที่เหมือนเดิม เพราะเเม่นางทำงานกะกลางคืนด้วย ก็ok เเม่เราก็รับไว้ เพราะเห็นเเก่ความเป็นเพื่อน เเล้ว.Aก็ทำตัวเหมือนเดิม คือคุยกับผู้ชายไปทั่ว บางคนก็ไปนอนค้างอ้างเเรมกับคนอื่นจนกระทั่ง. Aได้รู้จักกับ N ผู้ชายที่อยู่เเถวๆตลาดที่เเม่เรากับAไปขายของ Nก็มาจีบ A ตกลงเป็นเเฟนกันเรียบร้อย Aก็ได้รู้จัก กับ B ซึ่งก็อยู่ที่เดียวกับ N เเต่ว่าBกับNไม่ค่อยจะลงรอยกัน ซึ่งเเรกๆก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร. Aก็คบกับทั้งคู่เเละอีกหลายๆคนที่เราไม่ได้กล่าวถึง.

จนวันหนึ่ง Aได้เจอกับ M เเละได้แอบไปหาMที่ห้องโดยไม่รู้ว่านั้นเป็นแผนของ BกับN ที่จะหลอกให้ A ไปเเถวนั้นโดยที่ไม่ได้ไปกับเเม่เรา เพื่อจะสั่งสอนที่ AทำกับBและNโดยการเรียงคิวเเต่. M สงสารA จึงพา Aหนีมาอยู่ที่ห้องเเม่Aเเละทั้ง2คนเหมือนจะดีขึ้น เพราช่วยกันทำงานหาเงินเเต่ก็มีมายืมเงินเราบ้าง.

จากนั้นไม่นานAกับM ก็เลิกกัน เพราะทางบ้าน Mไม่ชอบ A (เราก็ไม่รู้รายละเอียดน่ะว่าเพราะอะไร) Aก็กลับมาช่วยเเม่เราขายของเหมือนเดิม. ส่วนเเม่Aก็มีสามีใหม่เเละย้ายไปอยู่กับเขาไม่สนใจAเลย. เเม่เราสงสารเลยให้ไปขายของด้วยโดยให้วันละ200 กินข้าวกับเเม่เรา เเละขายของให้ลุงได้อีก200 ให้ปู่เราวันละ400 Aก็ทำได้สักพัก. ปีใหม่ล่าสุดนางก็ไปนอนกับผู้ชายเเถว สนามบินอ่ะ ไม่ยอมกลับมาขายของให้ลุงจนลุงเราโกรธมาก. เลิกจ้างนางไป พอนางกลับมาก็มาช่วยเเม่เราขาย
นางก็มารู้จักกับ BB ซึ่งก็อยู่ที่เดียวกับ B MเเละN
เเล้ว Aก็คบกับ BB ได้ 2-3วันนางก็หนีไปนอนกับเขาอีก จนคนเเถวตลาดมาว่าเเม่เราว่า ลูกสาวเหรอ ทำไมง่ายจัง ไม่สั่งสอนเหรอ เดียวก็ไปกับคนนั่นเดียวก็ไปกับคนนี้. เเม่เราก็ได่เเต่ปฏิเสธว่าไม่ใช้ลูกสาวเขา เเต่น่ะมีเเต่คนคิดว่าลูกสาวร้านนี้ง่าย ไปนอนกับใครที่ไหนก็ได้ ทุกวันนี้เเม่เราก็อายคนอื่นเขาจนเเม่เราไม่ให้ Aมาช่วยขายของเเล้ว.

เเต่เรื่องมันยังไม่จบ เพราะเราโดนไปด้วนกับการกระทำของนาง เรามักจะโดนอีตาลุงเเก่ๆเดินตามเราเวลาเราไปขายของ เเลัะชอบมานั่งเฝ้ามามองเราเเปลก. บางคนนี้ยิ่งเเล้วใหญ่มาทำตัวให้น่าเคารพ เเต่เเอบเเตะอั่งเราตลอด ชอบมากอดจับเอวเรา. จับขาเรา. เราก็บอกเเม่เรา. เเม่เราก็ได้เเต่บอกให้อยู่ห่างๆ เเล้วเขาชอบมาชวนเราไปดูหนัง. ไปกินข้าวตอนเย็น. เราก็พยายามจะปฏิเสธตลอด.

เราควรทำยังไงดีให้เราพ้นจากคำว่า. "ใจง่าย"  ที่Aมันสร้างขึ้นมาให้เรา.