ก็คือ เรามีพี่น้อง 3 คน พี่สาวกับพี่ชาย อายุ ห่างกับเรา 10 กว่าปี เขาเกิดในช่วง พ่อมีเมียน้อย แต่แม่ก็ไม่ได้เลิกกับพ่อนะ แต่ก็ลำบาก พี่ๆเลยได้จบแค่ ป. 6 ส่วนช่วงเราเกิด พ่อเริ่มดีขึ้น อายุเยอะแล้ว เมียน้อยก็ไม่มี เป็นคนดีขึ้น เราเลยได้เรียนสูงกว่าคนอื่น แต่ก็คือ ฐานะยากจน เราใฝ่เรียน พ่อเลยส่งเสริม ส่วนพี่สาวหนีไปมีครอบครัวตั้งแต่ 17 พ่อเลยช้ำใจ หวังจะพึ่งพา แต่เขาไปเร็ว เลยมาเข้มงวดกับเรา ต่อมา เราได้เข้ามหาวิทยาลัย ด้วยทุนกู้ยืม พ่อก็ช่วยค่าใช้จ่ายเล็กน้อย ช่วงปี 2 พ่อเราเสีย เหลือแต่แม่ และก็ได้เงินประกันชีวิตมากก้อนหนึ่ง แม่ให้เราดูแลเงิน เพื่อใช้เรียนต่อ พี่สาวขอไปทำทอง บางส่วน เราก็ให้ แล้วเราแบ่งให้แม่ไปกินอีกส่วน พี่ชายไม่เอา ไปเข้าวัดบวชอยู่นานหลายปี ต่อมา เรามีปัญหากับพี่สาว เรื่องยืมเงิน เราบอกให้พอแล้ว จะเอาไว้เรียน เขาก็โกรธ บอกว่า น่าจะแบ่งเงินประกันไปตั้งแต่ตอนนั้นก็ดี ทุกคนคิดว่าไง นี่แม่ยังมีชีวิตอยู่นะ ทุกวันนี้ เราเรียนจบมา ก็ส่งเงินให้แม่ทุกเดือน เป๋นสิบๆปีแล้ว พี่สาวเราครอบครัวแตกแยก หนีหนี้ ไม่มีที่อยู่หลักแหล่ง เขากล่าวโทษเราที่เรียนสูงแต่ไม่ช่วยไรเขาเลย รู้งี้แบ่งเงินกันแต่ตอนพ่อตายก็ดี เขาไปพูดกับคนอื่นแบบนี้ ดูเราเป็นคนไม่ดีไปเลย