กระทู้นี้ สร้างมาระบายค่ะ ใครมีประสบการณ์อะไรมาแลกเปลี่ยนกันได้ อยากอ่านมุมมองแต่ละคน
   เริ่มจากเรามีกลุ่มเพื่อนอยู่กลุ่มนึงค่อยข้างสนิทกันมาก เพราะอยู่ห้องเดียวกัน มีเรื่องคุยกันถูกคอ เวลามีงานกลุ่มอะไร ก็ทำด้วยกันตลอด แต่มันติดอยู่ที่ในกลุ่มเราบางทีก็ท็อกซิกมาก และเราจะโดนหนักสุด ไม่รู้ว่าเป็นเพราะดูไม่เถียงอะไรรึเปล่า ปกติเราระวังคำพูดมาก ยิ่งยุคนี้ เวลาคุยโต้อะไรเราจะตอบอะไรที่มันดูกลางๆ ใจเค้าใจเรา บวกกับเวลาเค้าพูดอะไร เราไม่อยากจะคิดมากเพราะเห็นเป็นเพื่อนกันเลยคิดว่าแซวเล่น (เดาเอา) แต่บางทีบางอย่างมันก็ฝังใจค่ะ เรามักโดนโยนความผิดมาให้บางแหละ พูดดูถูก บางทีก็โดนเหยียดสิ่งที่ชอบถ้ามันไม่เหมือนกับที่คนในกลุ่มชอบ แต่ที่ทนไม่ไหวจริงๆคือตอนโดนแกล้ง เพื่อนชอบหยิบของๆเราไปซ่อน ตั้งแต่ของเล็กๆน้อยๆอย่าง ดินสอ กระเป๋านักเรียน ยันของสำคัญอย่างโทรศัพท์ ซึ่งเราเป็นคนที่ห่วงของส่วนตัวมากไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหน เพราะของส่วนใหญ่ของเราเราซื้อจากเงินเก็บเอง ถ้าอะไรหายไปแล้วยังใช้ไม่คุ้มจะเสียดายเงินมาก เราเคยบอกเพื่อนไปว่าอย่าแกล้งกันแบบนี้ เพราะเราใจหายมาก ซึ่งก็ไม่ได้สนใจอะไรเลย มีอีกครั้งที่เราโดนเพื่อนแย่งโทรศัพท์เราไป แล้วเอาไปเปิดดูข้อมูลจากต่างๆในแอปโซเชียลมีเดีย ทั้งประวัติการค้นหาอะไรเอย ไอเราก็พยายามวิ่งไปแย่งจนล้มเป็นแผล ก็ไม่มีใครสนใจ แล้วคือตอนนั้นเราเฟลมาก ไม่ใช่เพราะว่าไปหาอะไรไม่ดีหรอก แต่แบบพื้นที่ส่วนตัวคนอื่นเราไม่เคยไปลุกล้ำเลย เราเป็นคนที่ถ้าไม่ชอบอะไรก็จะไม่ทำแบบนั้นใส่คนอื่น นี่คงเป็นสิ่งที่ทำให้เราเฟลมั้ง เราโดนเพื่อนแกล้งในสิ่งที่เราไม่ชอบหมดเลย รู้สึกว่าตัวเองเป็นจำเลยของกลุ่ม เราเลยลองพิมพ์บอกในแชทกลุ่มแบบตัดพ้อ(เผื่อจะมีคนคิดได้)ว่าแบบทำไมเราโดนรุมอยู่คนเดียวเลย ซึ่งคำตอบที่เราได้กลับมาคือน่าสมเพชค่ะ หลังจากนั้นคือเราก็ไม่อยากจะอยู่กลุ่มนี้แล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างเราคือทั้งรักทั้งเกลียด เราเคยมีแค่บางเวลาที่นั่งอยู่ในกลุ่ม ถ้าตอนไหนหนีได้ก็มานั่งคนเดียวพักผ่อนใจ สำหรับเรามันหนียากมากยิ่งอยู่ห้องเดียวกัน พูดปลอบใจว่าทนแค่3ปีก็จะจากกันแล้ว อะไรปล่อยผ่านได้ก็ผ่านไป
    สำหรับใครที่อ่านมาถึงตรงนี้ได้ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ เราอยากจะลงไว้อ่านเป็นความทรงจำเวลาในอนาคตว่าเจออะไรมาบ้าง บางทีปัญหาของเด็กอย่างเราตอนนี้อาจเล็กมากถ้าเทียบกับปัญหาหลายๆคน เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนน้าาาา