ตอนนี้เรากำลังจะเปิดร้านกับแฟนค่ะ จำเป็นต้องมีการขอใบอนุญาตต่างๆนานๆ หรือการทำธุรกรรมธนาคาร หรือ ติดตั้งอะไรก็ตามในร้าน แฟนทำไม่เป็นสักอย่างและอายที่จะโทรไปหาบริษัทนั้นๆเพื่อมาดำเนินการติดตั้งให้ เราวิ่งหน้าวิ่งหลังขอใบอนุญาตต่างๆนาๆกว่าจะได้มาแต่ละอย่าง แล้วยังต้องมาปวดหัวกับการติดตั้งอินเตอร์เนต เครื่องคิดเงิน ติดตั้งแอร์ ทุกอย่าง ตอนนี้เราดำเนินการเสร็จสิ้นหมดแล้วค่ะ ทำเองทั้งหมด แฟนมีหน้าที่แค่ขับรถพาไปแค่บางครั้ง เมื่ออาทิตย์ก่อนมีเหตุที่ทำให้ทะเลาะกัน แฟนไปซื้อของ แต่เค้าดันซื้อมาผิดรุ่น ไม่ได้แล้วยังมาเถียงอีกว่าได้ๆๆๆ แล้วเค้าก็พยายามหาทางทำอยู่นั่น พอทำไม่ได้ลามก็โมโห ลามมาขึ้นเสียงใส่เรา โทษว่าเราไม่บอกว่าต้องซื้อรุ่นไหน เราเลยปรี๊ดแตกมาก ความอึดอัด เหนื่อย เบื่อหน่ายทั้งหมดที่อดทนร่ายยาวใส่เค้าทั้งหมด แค่ต้องทำทุกอย่างเองคนเดียวก็ท้ออยู่แล้ว กว่าใบอนุญาตอะไรก็อนุมัติปวดหัว เก็บความทุกข์ใจไว้อยู่คนเดียว อะไรๆก็โทษเรา ตั้งแต่ขอใบอนุญาตแล้ว ทำไมนานจัง ทำไมต้องแก้ ทำไมทำผิดอีกแล้ว ทำไมไม่ตั้งใจทำ ไม่ช่วยทำแล้วยังจะพูดจาแย่ๆอีก เราก็เพิ่งเคยทำครั้งแรกผิดบ้างถูกต้องก็แก้ไขจนได้รับใบอนุญาตทุกอย่างแล้ว ตอนนี้ยังไม่คุยกันกันเลยค่ะ เราขอแยกห้องนอน พอทะเลาะกันเลยแทบไม่เจอหน้ากันเลย พอเราไม่คุยด้วย เค้าจะพยายามทำกับข้าว ทำงานบ้าน ซื้อของกินที่เราชอบมาไว้ในตู้เย็น แต่เราไม่กินเลยค่ะ ปกติเราจะใจเย็นลงละหายโกรธไปเอง แต่รอบนี้คือรู้สึกเหม็นแฟนมากๆค่ะ สมองตอนนี้คือมีภาพจำว่าเค้าเป็นคนแบบนี้  เวลาเราต้องไปดำเนินนู้นนี่นั่น ถ้าเค้าว่างจากการไปกินเหล้าไปตีกอล์ฟกับเพื่อนถึงจะขับรถพาไป  หงุดกงิด รำคาญ เราไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากได้ยินเสียง ไม่อยากได้ยินชื่อ แต่เราเช็คกล้องวงจรร้านละบังเอิญได้ยินเค้าคุยกับเพื่อนคิดว่าเรางี่เง่าไร้สาระค่ะ คิดว่าเราแค่โกรธที่เค้าซื้อของมาผิด ละยังมีหน้ามาตลกอีก ยิ่งฟังเรายิ่งโมโห คนอะไรจะซื่อบื้อได้ขนาดนี้ ควรจะเปิดใจเคลียร์ตอนนี้ หรือรอจนใจเย็นดีคะ?? จะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ? เพราะร้านก็ต้องเปิด ยังจำเป็นที่ต้องเจอหน้าเค้า เลื่อนวันเปิดร้านดีมั้ยคะ?