เรียงความเรื่องความเติบโตของแต่ละคน
.....
กระผมชื่อนายปิยพงศ์ที่โดนแม่ทิ้งไว้ไห้อยู่กับพ่อกับย่ากับปู่แล้วเขาใด้ทิ้งเราไว้ตั้งแต่เด็กแต่ซึ่งเขาเลี้ยงลูกคนโตมาตั้งแต่คลอดเลยส่วนเราเขาทิ้งเราเขาก็เคยเข้าไปหาเราตอนเราเริ่มไกล้จะโตมียุวันนึงเราได้ทำตามกิจกรรมที่ร.รแห่งนึงอยู่ในจังหวัดอุทัยธานีคุณครูเขาไห้เขียนเรียงความเรื่องวันแม่แต่เราไม่รู้จะเขียนยังไงเพราะเราบอกกะคุณครูว่าเราไม่มีแม่ล้ะเราก็งงพักนึงสุดท้ายคุณครูเขาก้พูดกับเราว่าเอ็งอยู่กับใครก็เขียนแบบนั้นแต่บังเอิญได้อันดับที่1วิชาภาษาไทยตอนอยู่ป.2แล้วก็วิชาศิลปะวาดภาพได้อันดับที่2
วันนั้นเราเฝ้ารอแม่อยากกอดแม่อยากเห้นหน้าแม่สุดท้ายไม่เจอใครนอกจากย่ากะคุณครูประจำชั้นสรุปเราไหว้พร้อมกันเลยทั้งครูทั้งย่าถามหาว่าย่าแม่ผมไปไหนทำไมเขาไม่มาคำตอบจากครูกับย่าแม่เองบอกว่าเขาไม่มีลูกแล้วพอเราได้อายุ10ขวบแม่เขามาร.รใส่เสื้อผ้าเหมือนยาจกรึขอทานแต่เราไม่เคยเห้นหน้าแม่แต่เราพูดไปว่าไม่ไช่แม่ผมไม่มีแม่เพราะเขาทิ้งเราไปทำไมแล้วพูดกะเขาด้วยคำแรงๆว่าเกรียจแม่เพราะงานวันแม่เขาไม่มาขนาดหมามันยังรักลูกมันเลยแล้วเขาเป็นคนทำแบบนี้ไม่อายหมารึแล้วเราก้มาจกย่าไปเราก้เรียนไห้จบป.4เทอม2พอเรียนจบก้ไปอยู่กับพ่อจากนั้นก้เรียนที่ก.ท.ม
หลังจากนั้นก็มาจากพ่อไปส่วนลูกคนโตอะหรอเขาไปอยู่กะญาติทำงานแต่เขาเอาเปรียบเราทุกอย่างแต่เราพูดถึงคนโตไม่ได้เลยแม่เขาเข้าข้างตลอดเราทำไรก้ ตะกรวดส่วนลูกคนโตเป็นคนดีแล้วลูกคนโตเขาพูดไรก็เชื่อไปหมดแล้วเขาไล่เราออกจากบ้านซึ่งเราอยู่บ้านรับผิดชอบทุกอย่างค่าใช้จ่าย
ทำดีไม่ได้ดี
ก็ทำเลวเลย
เราตั้งใจว่าเราจะหาทุนเปิดทุระกิจเป็นของตัวเองสักครั้ง
ขอไห้ทุกคนพิจารณาด้วยครับ
ขอความคิดเห็นด้วยครับ
การเติบโตของแต่ล้ะคน
.....
กระผมชื่อนายปิยพงศ์ที่โดนแม่ทิ้งไว้ไห้อยู่กับพ่อกับย่ากับปู่แล้วเขาใด้ทิ้งเราไว้ตั้งแต่เด็กแต่ซึ่งเขาเลี้ยงลูกคนโตมาตั้งแต่คลอดเลยส่วนเราเขาทิ้งเราเขาก็เคยเข้าไปหาเราตอนเราเริ่มไกล้จะโตมียุวันนึงเราได้ทำตามกิจกรรมที่ร.รแห่งนึงอยู่ในจังหวัดอุทัยธานีคุณครูเขาไห้เขียนเรียงความเรื่องวันแม่แต่เราไม่รู้จะเขียนยังไงเพราะเราบอกกะคุณครูว่าเราไม่มีแม่ล้ะเราก็งงพักนึงสุดท้ายคุณครูเขาก้พูดกับเราว่าเอ็งอยู่กับใครก็เขียนแบบนั้นแต่บังเอิญได้อันดับที่1วิชาภาษาไทยตอนอยู่ป.2แล้วก็วิชาศิลปะวาดภาพได้อันดับที่2
วันนั้นเราเฝ้ารอแม่อยากกอดแม่อยากเห้นหน้าแม่สุดท้ายไม่เจอใครนอกจากย่ากะคุณครูประจำชั้นสรุปเราไหว้พร้อมกันเลยทั้งครูทั้งย่าถามหาว่าย่าแม่ผมไปไหนทำไมเขาไม่มาคำตอบจากครูกับย่าแม่เองบอกว่าเขาไม่มีลูกแล้วพอเราได้อายุ10ขวบแม่เขามาร.รใส่เสื้อผ้าเหมือนยาจกรึขอทานแต่เราไม่เคยเห้นหน้าแม่แต่เราพูดไปว่าไม่ไช่แม่ผมไม่มีแม่เพราะเขาทิ้งเราไปทำไมแล้วพูดกะเขาด้วยคำแรงๆว่าเกรียจแม่เพราะงานวันแม่เขาไม่มาขนาดหมามันยังรักลูกมันเลยแล้วเขาเป็นคนทำแบบนี้ไม่อายหมารึแล้วเราก้มาจกย่าไปเราก้เรียนไห้จบป.4เทอม2พอเรียนจบก้ไปอยู่กับพ่อจากนั้นก้เรียนที่ก.ท.ม
หลังจากนั้นก็มาจากพ่อไปส่วนลูกคนโตอะหรอเขาไปอยู่กะญาติทำงานแต่เขาเอาเปรียบเราทุกอย่างแต่เราพูดถึงคนโตไม่ได้เลยแม่เขาเข้าข้างตลอดเราทำไรก้ ตะกรวดส่วนลูกคนโตเป็นคนดีแล้วลูกคนโตเขาพูดไรก็เชื่อไปหมดแล้วเขาไล่เราออกจากบ้านซึ่งเราอยู่บ้านรับผิดชอบทุกอย่างค่าใช้จ่าย
ทำดีไม่ได้ดี
ก็ทำเลวเลย
เราตั้งใจว่าเราจะหาทุนเปิดทุระกิจเป็นของตัวเองสักครั้ง
ขอไห้ทุกคนพิจารณาด้วยครับ
ขอความคิดเห็นด้วยครับ