เราคบกับแฟนมาก่อนแต่งงาน 12 ปี ไม่เคยอยู่ด้วยกัน ช่วงแรกเรียนกันคนละที่ โตมาต่างคนต่างทำงานคนละที่กัน แต่ก็มีได้เจอกันเดือนละ 2- 3 ครั้ง ตลอด พอแต่งงานแล้วก็แยกกันอยู่ เพราะทำงานคนละที่กัน ช่วง 3 เดือนล่าสุดได้มาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว แฟนมาอยู่บ้านเรา ก็อยู่ด้วยกันปกติ มาจับได้ตอนหลังแฟนเป็นคนชอบโกหก แต่เป็นการโกหกเรื่องเล็กๆ (ไม่ใช่เรื่องนอกใจ) หรือเรายังไม่รู้ เช่น เราถามว่าอยู่ที่ไหนบอกว่าอยู่ที่ทำงาน ทั้งที่อยู่บ้านตัวเอง โกหกว่าไม่ได้กินแต่กิน โกหกว่าไม่ได้ทำแต่ทำ และเรื่องอื่นๆ เป็นประจำ จนเหมือนติดเป็นนิสัย แต่เค้าจะเป็นคนที่ถ้าเราจับไม่ได้ก็ไม่มีทางยอมรับความจริง ไม่ว่ายังไงก็ตามต้องเอาหลักฐานมากองอยู่ตรงหน้า เค้าถึงจะยอมรับความจริง เรารักเค้ามาก ทุกครั้งที่เราจับได้ เราก็ยอมและให้โอกาสเค้ามาตลอด แต่พอมาวันนี้เรารู้สึกไม่ไหว เสียใจอย่างบอกไม่ถูก
อยากถามทุกคนว่าทำไมที่ผ่านมาเราทนได้ และให้โอกาสเค้าได้เสมอ
แต่พอมาครั้งนี้เรารู้สึกเหมือนตัวเองไร้ค่า ที่เค้าไม่ได้เห็นค่ากับโอกาสที่เราให้เค้าไป เค้าโกหกอีก ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยเหตุผลที่ว่าเพื่อให้เราสบายใจ
เราควรไปต่อหรือพอแค่นี้
(และพึ่งแต่งงานกันกัน ไม่อยากให้ทางบ้านต้องมารู้สึกไม่ดี) เราต้องทนต่อไปไหม
คบมา 12 ปี แต่งงานมา 1 ปี 3 เดือน ควรไปต่อหรือพอแค่นี้
อยากถามทุกคนว่าทำไมที่ผ่านมาเราทนได้ และให้โอกาสเค้าได้เสมอ
แต่พอมาครั้งนี้เรารู้สึกเหมือนตัวเองไร้ค่า ที่เค้าไม่ได้เห็นค่ากับโอกาสที่เราให้เค้าไป เค้าโกหกอีก ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยเหตุผลที่ว่าเพื่อให้เราสบายใจ
เราควรไปต่อหรือพอแค่นี้
(และพึ่งแต่งงานกันกัน ไม่อยากให้ทางบ้านต้องมารู้สึกไม่ดี) เราต้องทนต่อไปไหม