กึ่งระบายและขอความเห็นนะคะ
เกริ่นก่อนว่าเรากับสามีคบกันมาจะ 10 ปีแล้ว แต่งงานกะมา3ปีแล้วค่ะ ตอนนี้ท้องใกล้จะคลอดแล้ว เราและสามีหน้าที่การงานดีทั้งคู่ เราเป็นคนพูดน้อย เรียบร้อยค่ะ แม่สามีพูดอะไรก็ค่ะๆ เอออๆออๆตลอด แต่ปัญหามีตั้งแต่เริ่มคบกันละคะ เหมือนแม่เขาหวงลูกชาย พูดจาเหน็บแนมตลอดเวลาไปบ้านเขา คือเรารำคาญแต่ก็ทำหูทวนลมไป เป็นงี้มาตลอด พอแต่งงานก็ยังไม่หาย อาการหนักกว่าเดิม คือเราแต่งแล้วแยกบ้านมาอยู่ด้วยกันสองคน เพราะเราทำงานคนละจังหวัดเลยหาตรงกลางสำหรับเราสองคน แม่เขาก็บอกว่าให้เราลาออกไปหางานใกล้ๆบ้านเขา แต่เราไม่ยอมค่ะ แต่ที่ผ่านมาสามีเข้าใจ เข้าข้างเราตลอด จนตอนหลังๆอาการแม่เขาเริ่มหนักขึ้น เริ่มประชดลูกชาย บอกไม่มีลูกชายหรอก เหมือนเขากลัวโดนภรรยาเเย่งความรักจากลูกอ่ะค่ะ เช่รอยากกินอะไร ขับผ่านก็ไม่ซื้อเอง ต้องโทรบอกลูกชายให้ไปซื้อมาให้  ตอนเราอยุ่กันสองคนก็คะยั้นคะยอให้มีลูก เราเลยมี คิดว่าคงทำให้เขาหายอาการนี้ไปหลงหลานแทน แต่ไม่เลย เหมือนเดิม แม่สามีโทรคุยกับสามีทีไร ไม่มีถามสารทุกข์สุขดิบเลยค่ะ มีแต่ประชดแล้วก็ประชด จบที่ทะเลาะกัน แล้วสามีก็เครียด ถอนหายใจเป็นพันครั้ง ไม่สบายใจ ไม่อยากโทรคุยอีก เราก็รับฟังอย่างเดียว ทำไรไม่ได้เลยค่ะ บ่นสามีอีกว่ามีเงินเดือนให้เมียเก็บทำไม แต่ตัวเเม่เองก็เก็บเงินสามีเหมือนกัน5555 คือเหมือนเขาท็อกซิคมากเลยค่ะ จริงๆเคยตั้งกระทู้บ่นไปละทีนึง แต่เหมือนทุกคนบอกให้ปล่อยเขาอกแตกตายไปเอง ตั้งใจดูแลลูกที่จะเกิดก็พอ แต่แบบพอเห็นสามีเครียดก็แอบสงสารทุกทีเลยค่ะ รู้สึกแย่ตามไปด้วย ละยิ่งแม่เขาเป็นแบบนี้เราก็ยิ่งเบื่อ ไม่อยากไปบ้านเขา เบื่อแม่สามี แต่พอไม่ไป สามีโดนเหน็บโดนด่าอีกว่าลืมบ้านช่อง ลืมแม่ เห้ออ จะบ้าเลยค่ะ