คือเกริ่นก่อนว่าครอบครัวเราพ่อกับแม่แยกทางกัน เราถูกย่าเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้จะเข้ามหาลัย
-เรื่องแรกเกี่ยวกับไอแพด ตอนนั้นเราอยู่ม.5 เราสนใจในการวาดรูป ละอยากได้ไอแพดมาต่อยอดในสิ่งที่อยากทำ ช่วงนั้นโควิดยังไม่หายติดกันยกห้องพอดีต้องเรียนออนไลน์ เขาให้โน๊ตบุ๊คเก่าๆจอดำแถบนึงเรามา 1 เครื่องเพื่อมาเรียนออนไลน์ ใช้ได้ไม่นานก็พัง พอเราไปขอ เขาถามเราว่าจำเป็นต้องใช้ตอนนี้มัย รู้นะว่าซื้อมาจะเอามาทำอะไร[ตอนนั้นคงเป็นเรื่องเล่นเกม] นั้นก็คือสรุปแล้วไม่ได้ เราก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร
-มาถึงจนช่วงม.6เทอมสอง เป็นช่วงที่เกรดเทอมแรกออกได้ผลคะแนนค่อนข้างดีเลยส่งไปให้เขาละขอไอแพด1เครื่อง เขาบอกว่ารอปีใหม่นะ จนถึงวันปีใหม่เราตื่นเต้นมากถามเขาว่าจะไปซื้อตอนไหน เขาตอบกลับเรามาว่าไม่ได้ขะซื้อให้ตอนนี้ คือจะถามรายละเอียดสเปคก่อน ซื้อตอนนี้ไม่ได้หรอก แต่คือก่อนหน้านั้นเราส่งรุ่นที่เราอยากได้ไปแล้ว ก็คือ ไอแพด แอร์5 เราจะไปต่อมหาลัยแล้วเลยขอรุ่นกลางๆที่ใช้ได้นานๆ สรุปสุดท้ายแล้วเราก็ไม่ได้เหมือนเดิม เรารู้สึกเสียใจแล้วหมดไฟกับสิ่งที่เราพยายามไปมากๆ รู้สึกน้อยใจหลายๆอย่าง พอเราบอกรุ่น สเปคไปเขาก็ถามว่ามันจำเป็นหรอ ที่ต้องใช้เยอะขนาดนี้ จำเป็นหรอที่ต้องใช้เสปคสูงแบบนี้ คำเดิมเลยเอาไปเล่นเกมหรอ มันเกินความจำเป็นที่ต้องใช้เรียนนะ เขาถามจี้เราจนเรารู้สึกใจเสียเลย เขาก็บอกจะซื้อให้นะ แต่เราไม่รู้สึกดีแล้วตอนนั้น เลื่อนไปเป็นก่อนเปิดมหาลัยแทน
-ช่วงปิดเทอมต้นเดือนมีนาย่าเราตัดสินใจซื้อไอแพดให้ แต่ให้หลายทั้ง3คน ก็คือลูกพี่ลูกน้องเรา อีกคนจะขึ้น ม.4 อีกคนจะขึ้น ม.1 ไอแพดสองเครื่อง แท้ปเลตซัมซุงหนึ่งเครื่อง พ่อกับแม่น้องเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่าย แค่รู้ว่าจำเป็นก็โอเครซื้อ ครอบครัวน้องหมุนเงินไม่ทันย่าเลยตัดสินใจซื้อให้ทุกคน เกิดคำถามระแคะระคายใจมากมาย บางทีก็นึกอิจฉาครอบครัวของน้อง ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ดี
-ล่าสุดเราไปขอพ่อซื้อโปรดแกรมจดโน๊ตของไอแพด ตอนแรกเราคิดว่ามันใช้ได้ถาวร แต่มันลองทดลองใช้ฟรีได้แค่3 ครั้ง เราเลยไปถามข้อมูลจากน้อง น้องบอกว่าต้องซื้อแพกเกจของมัน เราเลยไปขอพ่อแต่เราเลือกที่จะให้พ่อคุยกับลุงเพราะคิดว่าพ่อน่าจะเข้าใจง่ายกว่าเพราะลุงก็ซื้อให้น้องเหมือนกัน พ่อถามเราว่า“ทำไมต้องคุยกับลุง ก็พูดออกมาเองเลย มันจำเป็นไหม จำเป็นแค่ไหน จำเป็นที่ต้องใช้มั้ย ละอย่างอื่นใช้ไม่ได้หรอ เครื่องที่ซื้อมาตั้งเท่าไหร่ยังไม่พออีกหรอ ให้เอาเครื่องไปขายละซื้อไอ้ที่มันใช้ได้ให้ไหม” ที่บ้านตอนนี้แอร์เสียพอดีเลยบอกเขาว่าเสียนะ เขาก็ยกมาพูดว่า “แอร์ที่ต้องซื้อ โทรศัพท์ที่ต้องซื้อให้ย่ามันเท่าไหร่ รู้บ้างมั้ย เคยรู้อะไรบ้างมั้ย “ แล้วก็ยังพูดว่า ”ไอแพดซื้อมาเนี้ยเอามาใช้ทำไรไม่ใช่ว่าไม่รู้นะ มันเกินความจำเป็นไปเยอะเกินจะใช้เรียน“[คงเป็นเรื่องเล่นเกม] แต่ส่วนใหญ่เราจะใช้โทรศัพท์มากกว่า ตอนนี้เราใช้ไอแพดรับจ้างเขียนงาน ตัดต่อให้เด็กนักเรียนในโรงเรียนบางครั้ง เราจะหยิบมาใช้เฉพราะตอนกลางคืนมากกว่า พอเราได้ฟังเรารู้สึกน้อยใจละร้องไห้ออกมาเลย รู้สึกหมดกำลังใจ ต่อให้เราได้มาเราก็ไม่รู้สึกดีเลย เราอยากรู้ว่าถ้าเป็นคนอื่นจะรู้สึกยังไง หรือเรายังไม่เข้าใจตรงไหน
เราอยากรู้ว่าเราควรรู้สึกยังไงกับคำพูดคนในครอบครัว
-เรื่องแรกเกี่ยวกับไอแพด ตอนนั้นเราอยู่ม.5 เราสนใจในการวาดรูป ละอยากได้ไอแพดมาต่อยอดในสิ่งที่อยากทำ ช่วงนั้นโควิดยังไม่หายติดกันยกห้องพอดีต้องเรียนออนไลน์ เขาให้โน๊ตบุ๊คเก่าๆจอดำแถบนึงเรามา 1 เครื่องเพื่อมาเรียนออนไลน์ ใช้ได้ไม่นานก็พัง พอเราไปขอ เขาถามเราว่าจำเป็นต้องใช้ตอนนี้มัย รู้นะว่าซื้อมาจะเอามาทำอะไร[ตอนนั้นคงเป็นเรื่องเล่นเกม] นั้นก็คือสรุปแล้วไม่ได้ เราก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร
-มาถึงจนช่วงม.6เทอมสอง เป็นช่วงที่เกรดเทอมแรกออกได้ผลคะแนนค่อนข้างดีเลยส่งไปให้เขาละขอไอแพด1เครื่อง เขาบอกว่ารอปีใหม่นะ จนถึงวันปีใหม่เราตื่นเต้นมากถามเขาว่าจะไปซื้อตอนไหน เขาตอบกลับเรามาว่าไม่ได้ขะซื้อให้ตอนนี้ คือจะถามรายละเอียดสเปคก่อน ซื้อตอนนี้ไม่ได้หรอก แต่คือก่อนหน้านั้นเราส่งรุ่นที่เราอยากได้ไปแล้ว ก็คือ ไอแพด แอร์5 เราจะไปต่อมหาลัยแล้วเลยขอรุ่นกลางๆที่ใช้ได้นานๆ สรุปสุดท้ายแล้วเราก็ไม่ได้เหมือนเดิม เรารู้สึกเสียใจแล้วหมดไฟกับสิ่งที่เราพยายามไปมากๆ รู้สึกน้อยใจหลายๆอย่าง พอเราบอกรุ่น สเปคไปเขาก็ถามว่ามันจำเป็นหรอ ที่ต้องใช้เยอะขนาดนี้ จำเป็นหรอที่ต้องใช้เสปคสูงแบบนี้ คำเดิมเลยเอาไปเล่นเกมหรอ มันเกินความจำเป็นที่ต้องใช้เรียนนะ เขาถามจี้เราจนเรารู้สึกใจเสียเลย เขาก็บอกจะซื้อให้นะ แต่เราไม่รู้สึกดีแล้วตอนนั้น เลื่อนไปเป็นก่อนเปิดมหาลัยแทน
-ช่วงปิดเทอมต้นเดือนมีนาย่าเราตัดสินใจซื้อไอแพดให้ แต่ให้หลายทั้ง3คน ก็คือลูกพี่ลูกน้องเรา อีกคนจะขึ้น ม.4 อีกคนจะขึ้น ม.1 ไอแพดสองเครื่อง แท้ปเลตซัมซุงหนึ่งเครื่อง พ่อกับแม่น้องเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่าย แค่รู้ว่าจำเป็นก็โอเครซื้อ ครอบครัวน้องหมุนเงินไม่ทันย่าเลยตัดสินใจซื้อให้ทุกคน เกิดคำถามระแคะระคายใจมากมาย บางทีก็นึกอิจฉาครอบครัวของน้อง ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ดี
-ล่าสุดเราไปขอพ่อซื้อโปรดแกรมจดโน๊ตของไอแพด ตอนแรกเราคิดว่ามันใช้ได้ถาวร แต่มันลองทดลองใช้ฟรีได้แค่3 ครั้ง เราเลยไปถามข้อมูลจากน้อง น้องบอกว่าต้องซื้อแพกเกจของมัน เราเลยไปขอพ่อแต่เราเลือกที่จะให้พ่อคุยกับลุงเพราะคิดว่าพ่อน่าจะเข้าใจง่ายกว่าเพราะลุงก็ซื้อให้น้องเหมือนกัน พ่อถามเราว่า“ทำไมต้องคุยกับลุง ก็พูดออกมาเองเลย มันจำเป็นไหม จำเป็นแค่ไหน จำเป็นที่ต้องใช้มั้ย ละอย่างอื่นใช้ไม่ได้หรอ เครื่องที่ซื้อมาตั้งเท่าไหร่ยังไม่พออีกหรอ ให้เอาเครื่องไปขายละซื้อไอ้ที่มันใช้ได้ให้ไหม” ที่บ้านตอนนี้แอร์เสียพอดีเลยบอกเขาว่าเสียนะ เขาก็ยกมาพูดว่า “แอร์ที่ต้องซื้อ โทรศัพท์ที่ต้องซื้อให้ย่ามันเท่าไหร่ รู้บ้างมั้ย เคยรู้อะไรบ้างมั้ย “ แล้วก็ยังพูดว่า ”ไอแพดซื้อมาเนี้ยเอามาใช้ทำไรไม่ใช่ว่าไม่รู้นะ มันเกินความจำเป็นไปเยอะเกินจะใช้เรียน“[คงเป็นเรื่องเล่นเกม] แต่ส่วนใหญ่เราจะใช้โทรศัพท์มากกว่า ตอนนี้เราใช้ไอแพดรับจ้างเขียนงาน ตัดต่อให้เด็กนักเรียนในโรงเรียนบางครั้ง เราจะหยิบมาใช้เฉพราะตอนกลางคืนมากกว่า พอเราได้ฟังเรารู้สึกน้อยใจละร้องไห้ออกมาเลย รู้สึกหมดกำลังใจ ต่อให้เราได้มาเราก็ไม่รู้สึกดีเลย เราอยากรู้ว่าถ้าเป็นคนอื่นจะรู้สึกยังไง หรือเรายังไม่เข้าใจตรงไหน