ผมเพิ่งโดนแฟนคนนึงบอกเลิก เป็นคนที่เรียกว่ารักและผูกพันมากๆสำหรับผมเลยครับ เขาดีกับผมมาก เราสองคนเข้ากันมากๆตั้งแต่เจอกันแรกๆเลย อยู่ด้วยกัน เจอกันบ่อย แทบจะตัวติดกันเลยครับเลย จนเธอขอให้ผมจริงจังกับเธอ ผมก็ตกลงเพราะช่วงเวลานั้นเราสองคนหลงกันมากๆ มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดสำหรับผมกับเธอเลยครับ และก็เตือนเขามาตลอดว่าถ้าจริงจังยังไงมันก็ไม่รอดหรอก แต่เขาก็ยังและเลือกขอให้เราไปอยู่กับเขา อาจจะด้วยความที่เขายังเด็ก (น้องเขา21 ส่วนผม 29) แต่ช่วงหลังอะไรๆก็ไม่ลงรอยกัน  ทั้งยังมีปัญหาเรื่องเงินเข้ามาอีก เรียกว่าเข้ากันไม่ได้ ไปกันต่อไม่ไหว ทางโน้นคงเตรียมใจดีไว้แล้ว เด็ดขาดแล้ว จึงเลือกจบความสัมพันธ์นี้ แต่ผมเองนี่แหละครับ ที่ถึงรู้อยู่แก่ใจก็ไม่ทันตั้งตัวอยู่ดี แต่ก็เลือกที่จะยอมรับและตอนนั้นก็เคลียกันจบด้วยดี แต่คนโดนบอกถึงจะรู้ตัวมาตลอดแต่ก็เสียศูนย์หนักมากๆ ทำใจไม่ได้เลย จะระบายกับใครก็ไม่ได้ เพื่อนก็ไม่มี ครอบครัวก็ไม่มี มันเลยผ่านแต่ละไปได้ยากมากๆ  ยังตามทักเขาเป็นอาทิตย์ทั้งๆที่รู้ว่าเขาไม่ตอบกลับมาอีกแล้ว ไม่อยากคุยกับเราแล้วกฌตาม จนผมต้องทักไปบอกว่า บล็อคไอจีผมเถอะ จะมีไว้ทำไม ขืนอยู่แบบนี้ผมทำใจไม่ได้หรอก เขาก็บอกมัวตอบบ่ายเบี่ยงว่า ถ้าเป็นคนอื่นคงบล็อคไปแล้ว ผมบอกยังไงเขาก็เมินไม่ตอบไม่อยากคุย ขอให้บล็อคให้หมดเขาก็ผม ที่ผมเลือกที่ไม่ลบเองก็ด้วยความยังทำใจไม่ได้แหละ และมันก็ยังเจ็บมากๆที่เลือกจะปล่อยไว้ ทั้งๆที่จะลบไปเองเลยก็ได้

เกริ่นเยอะแล้ว แต่ละคนคิดว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่เหรอครับ หรืออาจจะไม่ได้สนใจในเรื่องนี้ ไม่ได้คิดอะไรแล้ว ขอความเห็นหน่อยนะครับ