ตามหัวข้อเลยค่ะ แฟนเราเป็นอดีตนักเรียนนายร้อยค่ะ ลาออกเมื่อปี 2565 ค่ะ ตอนนั้นเขาอยู่ชั้นปีที่ 2 ค่ะ เขาบอกว่าเขาอ่านหนังสือสอบหนักมาก เตรียมตัวสอบมาตั้งแต่ ม.ต้น จนมาสอบได้จริง ๆ ช่วง ม.6 พอาอบได้เป็นนักเรีนนเตรียมเขาก็ดีใจมากค่ะ แต่ช่วงนั้นเขาไม่ได้คบกับเรา เขาคบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้มีลักษณะในการชอบหลอกเงินค่ะ แฟนเราอยากฝากซื้อของ แฟนเราเอาเงินให้เขาไป เขาก็เอาเงินไปเลย ส่วนของที่แฟนฝากซื้อ ไม่ได้ค่ะ เขายังมีพฤติกรรมในการโทรมาขอเงิน อ้างว่าไม่มีเงินค่ารถกลับ แฟนเราด้วยความที่ตอนนั้นอยู่ในโรงเรียนนายร้อย เป็นห่วง ก็โอนเงินให้จนหมด ไม่มีก็ไปยืมเพื่อนมาให้ มันรุนแรงจนถึงขั้นนางแอบเข้าเฟสแล้วไปขอยืมเงินเพื่อนแฟนเรา จนในที่สุดแฟนเราทนไม่ไหวค่ะ พยายามเรียกมาคุย สุดท้ายไม่เป็นผล แฟนเราเริ่มป่วยเป็นซึมเศร้า อีกทั้งตอนอยู่ในโรงเรียนนายร้อย แฟนเราโดนซ้อมเป็นประจำ จนแฟนเราเริ่มทนไม่ไหว และลาออก เราถามแฟนว่าเหตุผลในการลาออกคืออะไร เขาบอกว่า เพราะเขาอยากออกไปตามเงินกับ ผญ คนนั้นคืน อยากได้เงินกลับไปคืนแม่ เพราะเงินที่ ผญ คนนั้นเอาไปมีเงินแม่ของเขาอยู่ จำนวนประมาณหลักแสน พอลาออกมา แฟนเราก็ป่วยเป็นซึมเศร้าขั้นรุนแรง จนเขามาเจอเรา เขาก็เริ่มหายจากซึมเศร้า เขาบอกเราตลอดว่าเขารู้สึกผิดที่ลาออก เขาไม่น่าเอาอนาคตของเขาที่พยายามมาตลอดเกือบทั้งชีวิตมัธยมของเขามาแลกกับเงินไม่กี่แสนกับผญ ขี้โกหกแค่คนเดียวเลย ทุกวันนี้เขายังรู้สึกเสียใจและขอโทษเรามาโดยตลอดที่ลาออกจากโรงเรียนนายร้อย เขารู้สึกแย่มาก จนเขาเก็บไปในหลายๆ ครั้ง บางครั้งเราก็จะได้ยินเขาละเมอบ้างว่า อยากกลับเข้าเรียนอีกครั้ง แต่มันก็หมดโอกาสแล้ว แม้ว่าเขาจะอยากกลับไปมากแค่ไหน ช่วงไม่กี่วันมานี้ เพื่อน ๆ ร่วมรุ่นของเขาได้เลื่อนขั้นเป็นพี่ปี 4 แล้ว ได้ใส่หมวดเขียวแล้ว ยิ่งเขาเห็นแบบนั้นเขายิ่งรู้สึกดาวน์ รู้สึกแย่ เราควรทำยังไงให้เขารู้สึกดีขึ้นมากกว่านี้คะ แค่คำปลอบใจจากเรา เราคิดว่าไม่น่าพอ