จะเล่ายังไงก่อนดี คือ
1.ผมตั้งแต่เกิดมาพ่อแม่ไม่เคยเรียกผมว่าน้อง,ลูกเลย ผมไปอยู่บ้านเพื่อน แม่ของเพื่อนผมเรียกเขาว่าน้องตลอดเลย เช่น น้องไปหยิบอันนี้ให้แม่หน่อย น้องมากินข้าว  พอมาดูที่ครอบครัวผม สมมุติผมชื่อเอ ไอ้เอมากินข้าว เรียกไอ้ตลอดเลยผมก็รู้สึกอิจฉาเพื่อนที่คนในครอบครัวเรียกเพราะๆ
2.เวลาผมทำอะไรไม่ได้ดั่งใจพ่อกับแม่ก็โดนด่าโดนขู่โดนขึ้นเสียงตลอด พอจะเถียงก็ไม่ได้ บางครั้งทำถูกแล้วก็โดนด่า พอผมพูดเหตุผลให้ฟังก็ไม่ฟังแถมยังคิดว่าผมเถียง กลายเป็นผมผิดตลอด
 
 มันทำให้ผมน้อยใจตัวเองทำไมถึงไม่เกิดมาในครอบครัวที่พูดจาเพราะบ้าง เวลาทำอะไรผิดก็พูดกันตามเหตุผลไม่ใช่มาด่าตูมๆแบบนี้

แต่โดยรวมครอบครัวของผมก็ถือว่าดีแต่ติดที่พูดมาทั้งสองข้อนั้นแหละ