คือเรากลุ้มใจมากไม่รู้จะปรึกษาใคร ขออนุญาตเล่าอย่างละเอียด
คือเราสูญเสียแม่อันเป็นทีรักที่เข้าใจเราที่สุดไปเมื่อเดือนพฤศจิกายนปีที่แล้ว มันทำให้เราปลงกับทุกอย่างมากๆ มันทำให้เราเบื่อชีวิตทางโลกมากๆ
เรารู้สึกว่าเหมือนชีวิตทางโลกมันไม่มีความสุขอะไรอีกแล้ว เราอยากไปตอนนี้ก็ได้อยากไปมากๆแต่เราติดห่วงพ่อห่วงน้องห่วงแฟน เรามีแฟนคนหนึ่งเราเคยบอกเขาว่าถ้าเราเลิกกับเขาไปเราจะไม่หาแฟนใหม่มาเป็นการติดห่วงแล้วเราจะไปบวชเลยหรือถ้าเราเป็นคู่กันจริงๆ ถ้าสร้างครอบครัวด้วยกันเราขอส่งลูกถึงฝั่งฝันแล้วขอไปบวชนะเธอก็อยู่กับลูกเลี้ยงหลานไป นี่คือสิ่งที่เราเคยบอกแฟนจริงๆ เราเป็นคนใจร้อนนะวัยรุ่นก็ยังมีเข้าผับเข้าบาร์ตามวัยแต่เราเป็นคนที่ชอบทำบุญเวลาทำคือปลื้มมาก

จากการสูญเสียแม่ทำให้เราเหลือกันอยู่3คน เรา พ่อ น้อง ซึ่งปัจจุบันเรากับพ่อทะเลาะกันทุกครั้งที่พูดคุยกัน (แทบจะทุกครั้งที่เอ่ยปากพูดคุยกัน)
ด้วยความที่เราโตมากับแม่ แล้วเรากับพ่อต่างคนต่างใจร้อน

เรื่องนี้เกิดขึ้นจากน้าเราไปดูดวงกับพระอาจารย์ท่านหนึ่งที่จังหวัดสระบุรี คนในครอบครัวไปดูกันแทบทุกคนต่างการันตีว่าพระอาจารย์ท่านนี้แม่นจริง ของจริง (แต่ตอนดูดวงแม่ตอนป่วยบอกว่าแม่เราจะไม่เสียนะ) แต่ทุกคนส่วนใหญ่ในครอบครัวคือบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าแม่นจริง
เราก็เกิดอยากดูแล้วอยากดูถึงแม่ด้วยความคิดถึง ปรากฎว่าเรานอยมากๆ
พระอาจารย์ท่านนั้นบอกมันเราว่าเราในอนาคตในหลงผู้ชายจะโดนเขาหลอก และอนาคตเราจะผานสมบัติมรดกทุกอย่าง เราจะขายที่ดินมรดกของครอบครัวทิ้งหมด ถ้าพ่อไม่ให้เราจะถึงขั้นได้วางยาพ่อหรือฆ่ากันได้เลย ซึ่งทุกคนในครอบครัวต่างก็เชื่อพระอาจารย์ว่าเราจะเป็นแบบนี้ เวลามีใครมาพูดถึงเรื่องที่เราจะเป็นแบบนั้นเราไม่โอเครเลยคือทุกคนเชื่อพระอาจารย์คนนี้ไปหมดแล้วอ่ะ

แล้วเรานอยมากๆอ่ะความเป็นจริงเราอยากบวชชีไปตลอดชีวิตตอนนี้ซ่ะด้วยซ้ำ แล้วเราต้องมาถูกน้าหรือญาติที่เชื่อในพระอาจารย์คนนี้มองเราว่าเป็นคนแบบนั้นอ่ะ  

เราจะจัดการกับความรู้สึกนอยนี้ยังไงดี.....อธิบายไปก็คงไม่มีใครเชื่อสำหรับคนที่เชื่อและศรัทธาในพระอาจารย์ท่านนี้
เราเถียงไปก็มีแต่บอกว่าเห็นไหมชอบเถียงเอาแต่ความคิดตัวเองเหมือนที่อาจารย์บอก
 เรานอยสุดๆ