ตัดใจไม่ได้ ก็ตัดเขาไปจากชีวิตเลยดีไหม
พอดีผมแอบรักเพื่อนคนนึง ที่ทำงานด้วยกัน เราทำงานใกล้ชิดกันตลอดเวลา ทำให้มีหลายครั้งมันทำให้เรารู้สึกว่าเขานั้นคิดและมีใจ ซึ่งตรงนี้เองผมค่อนข้างมั่นใจว่าคำพูดเขามันส่อไปในทางนั้นจริงๆ ไม่ใช่การคิดไปเองหรือเข้าข้างตัวเอง ยังไงก็แล้วแต่ตอนสุดท้ายเราเปิดใจคุยกัน เขาบอกว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว ผมเองก็ตกใจเหมือนกันที่ได้รู้แบบนั้น เพราะตลอดมาการวางตัวของเขากับเราคือมันไม่ใช่ ต่อให้เด็กอนุบาลมาดูก็ยังดูออก ยังไงก็แล้วแต่เมื่อความจริงเป็นแบบนี้ มันก็มืดแปดด้านครับ ผมเป็นคนที่ตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น ผมไม่ได้คิดกับเขาเป็นน้องหรือเป็นเพื่อนร่วมงานตั้งแต่แรก และไม่เคยคิดว่าจะคิดแบบนั้นได้เลยในอนาคต วันที่ตัดสินใจคุยกันถึงเรื่องนี้ เขาร้องไห้เสียใจหนักมาก แต่ผมบอกกับเขาด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่ดีนะครับ ว่าผมรู้ใจตัวเองชัดเจนว่าผมคิดกับเขายังไง ผมรู้ว่าถ้าผมยังเจอเขาอยู่ ผมไม่มีทางตัดใจได้ และถ้ายังเจอกันยังติดต่อกันผมก็ยังคิดกับเขาและรักเขาเหมือนเดิม ไม่ได้รักเขาแบบพี่น้องหรือเพื่อน แต่เขาอยากให้เราเป็นเพื่อนและไม่อยากเสียเราไป เขาเสียใจมากๆ ถ้าผมยังไปเจอหรือให้การช่วยเหลืออะไรต่างๆกับเขาอยู่ผมก็ยังคิดกับเขาแบบเดิม ผมบอกเขาไปว่าถ้าผมยังเจอเขาผมก็จะคิดแบบเดิม แต่ถ้าไม่อยากให้ผมคิดในมุมนั้นกับเขา ผมก็ขอหายไปเลย เพราะนั่นเป็นทางเดียวที่ผมมั่นใจว่าจะตัดใจได้ ถ้ายังเจอกันอยู่ผมไม่มีทางคิดเป็นอื่นได้ และผมก็บอกว่าแต่ถ้าเขาอยากให้ผมอยู่ผมก็ยินดีจะอยู่ แต่ก็ยังรู้สึกรักเขา ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมให้การช่วยเหลือเขาอย่างดีดูแลเทคแคร์เขาทุกอย่างมีความใกล้ชิดสนิทสนม เขาได้รับความช่วยเหลือจากผมตลอด ในอนาคตอันใกล้จะต้องไปเริ่มทำงานที่ใหม่ด้วยกันเขาเสียใจที่ผมไม่อาจเป็นเพื่อนกับเขาได้และกังวลเกี่ยวกับงานที่ใหม่อย่างมากว่าผมจะไม่เป็นเพื่อนกับเขาในที่ทำงานใหม่ ตอนนี้เขาร้องไห้เสียใจอยู่สองวันแล้ว ร้องไห้ทั้งวัน ผมไม่รู้จะทำยังไงดี
ผมควรอยู่กับเขาแบบรักเขาแต่รักษาระยะห่างให้ดีทั้งที่ผมก็รู้ว่ามันไม่มีทางทำได้
หรือผมจะตัดเขาออกไปเลยจากชีวิตไม่ต้องรู้จักกันอีก หนักใจมากๆครับ
ตัดใจไม่ได้ ก็ตัดเขาไปจากชีวิตเลยดีไหม
พอดีผมแอบรักเพื่อนคนนึง ที่ทำงานด้วยกัน เราทำงานใกล้ชิดกันตลอดเวลา ทำให้มีหลายครั้งมันทำให้เรารู้สึกว่าเขานั้นคิดและมีใจ ซึ่งตรงนี้เองผมค่อนข้างมั่นใจว่าคำพูดเขามันส่อไปในทางนั้นจริงๆ ไม่ใช่การคิดไปเองหรือเข้าข้างตัวเอง ยังไงก็แล้วแต่ตอนสุดท้ายเราเปิดใจคุยกัน เขาบอกว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว ผมเองก็ตกใจเหมือนกันที่ได้รู้แบบนั้น เพราะตลอดมาการวางตัวของเขากับเราคือมันไม่ใช่ ต่อให้เด็กอนุบาลมาดูก็ยังดูออก ยังไงก็แล้วแต่เมื่อความจริงเป็นแบบนี้ มันก็มืดแปดด้านครับ ผมเป็นคนที่ตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น ผมไม่ได้คิดกับเขาเป็นน้องหรือเป็นเพื่อนร่วมงานตั้งแต่แรก และไม่เคยคิดว่าจะคิดแบบนั้นได้เลยในอนาคต วันที่ตัดสินใจคุยกันถึงเรื่องนี้ เขาร้องไห้เสียใจหนักมาก แต่ผมบอกกับเขาด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่ดีนะครับ ว่าผมรู้ใจตัวเองชัดเจนว่าผมคิดกับเขายังไง ผมรู้ว่าถ้าผมยังเจอเขาอยู่ ผมไม่มีทางตัดใจได้ และถ้ายังเจอกันยังติดต่อกันผมก็ยังคิดกับเขาและรักเขาเหมือนเดิม ไม่ได้รักเขาแบบพี่น้องหรือเพื่อน แต่เขาอยากให้เราเป็นเพื่อนและไม่อยากเสียเราไป เขาเสียใจมากๆ ถ้าผมยังไปเจอหรือให้การช่วยเหลืออะไรต่างๆกับเขาอยู่ผมก็ยังคิดกับเขาแบบเดิม ผมบอกเขาไปว่าถ้าผมยังเจอเขาผมก็จะคิดแบบเดิม แต่ถ้าไม่อยากให้ผมคิดในมุมนั้นกับเขา ผมก็ขอหายไปเลย เพราะนั่นเป็นทางเดียวที่ผมมั่นใจว่าจะตัดใจได้ ถ้ายังเจอกันอยู่ผมไม่มีทางคิดเป็นอื่นได้ และผมก็บอกว่าแต่ถ้าเขาอยากให้ผมอยู่ผมก็ยินดีจะอยู่ แต่ก็ยังรู้สึกรักเขา ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมให้การช่วยเหลือเขาอย่างดีดูแลเทคแคร์เขาทุกอย่างมีความใกล้ชิดสนิทสนม เขาได้รับความช่วยเหลือจากผมตลอด ในอนาคตอันใกล้จะต้องไปเริ่มทำงานที่ใหม่ด้วยกันเขาเสียใจที่ผมไม่อาจเป็นเพื่อนกับเขาได้และกังวลเกี่ยวกับงานที่ใหม่อย่างมากว่าผมจะไม่เป็นเพื่อนกับเขาในที่ทำงานใหม่ ตอนนี้เขาร้องไห้เสียใจอยู่สองวันแล้ว ร้องไห้ทั้งวัน ผมไม่รู้จะทำยังไงดี
ผมควรอยู่กับเขาแบบรักเขาแต่รักษาระยะห่างให้ดีทั้งที่ผมก็รู้ว่ามันไม่มีทางทำได้
หรือผมจะตัดเขาออกไปเลยจากชีวิตไม่ต้องรู้จักกันอีก หนักใจมากๆครับ