เรากับเเฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ เราเรียนเขาอยู่บ้านเฉยๆ เเต่เขาไม่เคยมาหามาเจอเลย เราเลยรู้สึกว่าเราเหงา เราไม่อยากที่ต้องไปไหนมาไหนคนเดียวบ่อยๆไม่อยากกินข้าวคนเดียวบ่อยๆ จริงๆก่อนมีแฟนเราก็ไปได้นะโดยที่ไม่รู้สึกเหงา เเต่พอมีเขาเราก็อยากให้เขาอยู่ข้างๆ มาหาบ้างเป็นครั้งคราว  เราคิดเเบบนี้เห็นแก่ตัวมั้ยคะ