กระทู้นี้งดดราม่านะคะTT

อยากมาถามความเห็นจากทุกคนค่ะ

ส่วนตัวหนูเองตั้ยแต่เด็กๆเป็นคนรักเพื่อนมากๆรักใครคือหวังคบเลยจริงๆ(ด้วยความที่ยังเด็ก) มีเพื่อนมาเยอะเจ็บเยอะเสียใจมากเดี๋ยวบางทีก็ว่าเพื่อนหักหลังบ้างนั่นนู่นนี้บ้างสารพัดเลยค่ะ จนกระทั่งตัวเองเคยมีเพื่อนคนหนึ่งที่มารู้จักได้1-2 ปี รักเพื่อนคนนี้ที่สุดช่วงแรกๆเขาก็ดีแหละค่ะ จนปีที่2ตอนนั้นอยู่ม.3 ซึ่งตอนนั้นหนูรู้ตัวแล้วว่าตัวเองมีใจให้เขาเลยขอคบ ซึ่งก็เป็นได้แค่เพื่อนค่ะ!!!!
จริงๆเรื่องราวมันซับซ้อนกว่านี้มากเลยค่ะ
พอมาเข้ารร.ใหม่มีเพื่อนที่ดีมากแบบไม่เคยเจอใครดีเท่านี้มาก่อน ใจหนูมันกลับรู้สึกเฉยๆไม่เหมือนคนอื่นๆเลยค่ะ ซึ่งตอนนี้เป็นกับทุกคน55555 อยากรู้ว่าครส.แบบนี้มาจากปมในใจรึป่าวคะ

ปล.อ่านแล้วอาจจะดูไร้สาระแต่อยากรู้จริงๆค่ะฮืออ หรือบางทีก็คิดที่เห็นเขาพูดกันว่าเราอาภัพรัก😭😭😭😭😭