ผมมีเพื่อนอยู่คนนึงครับ ชอบโทรมาชวนผมคุย พอเขาต้องการคำแนะนำหรือให้เราเสนอความเห็น มักจะไม่เชื่อหรือลองทำตาม  (พูด 10 ไม่ทำ 10) แต่เขากลับไปเชื่อคำแนะนำของคนอื่นหรือเชื่อตัวเองมากกว่า ซึ่งทำให้เรารู้สึกว่า "แล้วจะถามเราเพื่อ?" พอเราทักว่า "อ้าว! เธอไม่ลองทำแบบที่เราคุยกันไว้เหรอ"  เขามักจะตอบว่า "พูดอะไรเหรอ/ ยังไงนะ/ บอกด้วยเหรอ"  จนเรารู้สึกหงุดหงิดและรู้สึกกับตัวว่า  "นี่เราเหมือนพวกขี้บ่น บ่นๆ แต่ไม่มีใครฟัง"

ล่าสุดเพื่อนบอกว่าจะเลิกกับแฟนเพราะ แฟนมาขอเงินซื้อIPAD แล้วเพื่อนเราไม่ยอมซื้อให้ เพื่อนกับแฟนก็ทะเลาะกันใหญ่โต จนแยกกันอยู่ วันนึงเพื่อนก็โทรมาเล่าแล้วขอคำแนะนำ เราก็บอกว่า"ลองคุยกันก่อน ไม่ใช่เรื่องใหญ่ขนาดนั้น" แต่เพื่อนของเพื่อนแนะนำว่า "เลิกเลย คนแบบนี้" ท้ายสุดคือเพื่อนเลือกเชื่อเพื่อนมากกว่าเรา  เราก็โอเค เพื่อนก็โทรไปบอกเลิก   6 ชม. ต่อมา  คืนดีกันแล้ว  (เอออ... เนอะ  แล้วไอ้ความมั่นใจที่จะเลิกหายไปไหนหมด)   พอเราไปถามว่าทำไมถึงดีกันแล้วล่ะ  เพื่อนตอบว่า "ก็... ปรับความเข้าใจกันแล้ว มันไม่ใช่เรื่องที่จะเลิกกัน" (พูดแบบเราเป๊ะเลย) 

เพื่อนๆเคยเจออะไรแบบนี้ไหมครับ แล้วเพื่อนๆมีวิธีคิดหรือปรับตัวอย่างไรดี