เริ่มเรื่อง :
เรากับสามีคบกันแต่งงานกันมามีลูกด้วยกันสองคน ต่างคนต่างทำงาน ช่วยกันดูแลลูก (เขาเป็นพ่อและสามีที่ดีมาก แทบจะเป็นแม่บ้านได้เลย) ใช้ชีวิตกันมาพักใหญ่ ก่อนหน้านี้สักปี-สองปี เราเคยรู้ว่าสามีแอบคุยกับผู้หญิงที่ทำงานพอเราจับได้ก็เลิกคุยกันไปพักหนึ่ง จนเมื่อปีที่แล้วเกือบปลายปีมาจับได้(ผู้หญิงคนเดิม) ว่าไปมีความสัมพันธ์กันเกือบจะปีหนึ่งได้แล้ว (มีความสัมพันธ์แบบเงียบๆไม่เปิดเผยให้ใครรู้ค่ะ)เพราะคนของเราเป็นคนกลัวคนอื่นมองไม่ดี ซึ่งก่อนหน้านี้ เราก็เห็นพฤติกรรมแปลกๆมาตลอด แต่เราเลือกที่จะเงียบและสังเกตุเองจนจับได้ พอเราจับได้เขาก็เริ่มถอยห่างจากเราและลูก ซึ่งเขาก็ยังทำหน้าที่พ่ออยู่ค่ะ
หลังจากเราได้มีการเคลียร์กันว่าเพราะอะไร เหตุผลคือ เรื่อง 18+ เรามีลูกเลยทำให้สิ่งๆนั้นเราด้อยลงไป ใช้คำว่าด้อยน่ะค่ะ ไม่ใช่น้อยลงเลยทำให้เขาเป็นแบบนี้ เขาบอกว่าเรากับผู้หญิงคนนั้น ดีคนละแบบเทียบกันไม่ได้ และกลายเป็นว่าเขาห่างออก เลือกกลับไปอยู่บ้านโดยให้เหตุผลที่ว่ารู้สึกผิดค่ะ (แต่เรามองว่าไม่ใช่) เราพูดตรงๆว่าเราทำใจไม่ได้เลย ตอนนั้นเสียใจหนักมาก ทุกอย่างมันดิ่งมันสุดไปหมด เวลาผ่านไปพักหนึ่งเขาก็มามาหายๆค่ะ แอบมาเจอลูกพาลูกไปเที่ยวโดยที่ไม่ให้เจอหน้าเรา แต่ประเด็นคือบางครั้งก็ยังติดต่อยังทักยังเป็นห่วง ยังรัก หรือบางครั้งตั้งใจมาเจอเรา หรือถ้าไม่เจอก็ซื้อของที่เราชอบมาทิ้งไว้ให้ เรายิ่งทำใจไม่ได้ไปใหญ่ ณ ปัจจุบันก็ทำใจไม่ได้น่ะค่ะ หาทางออกไม่ได้เหมือนกัน ใจก็ภาวนาอยากให้ทุกอย่างกับมาเป็นเหมือนเดิม ไม่รู้ว่ามันเป็นไปได้ไหม
ส่วนในเรื่องเขากับผู้หญิงคนนั้นเราบอกตรงๆหลังจากที่เคลียร์กันสามคนและเขากลับไปอยู่บ้านเขาก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้กันอีกเพราะถือว่าได้มีการเคลียร์กัน(ผญกับเขาเปิดตัวไม่ได้น่ะค่ะ) คนของเราเอนไปทางผญคนนั้น (แต่เราก็คิดว่าเขาคงไปใช้ชีวิตด้วยกันค่ะ) แต่ความเป็นพ่อแม่ก็ยังติดต่อพูดคุยเรื่องลูก บวกเขาพูดเสมอว่าเขา ยังรักและเป็นห่วงลูกและมันทำให้เราไปไหนไม่ได้เพียงเพราะคำพูดบางคำพูดและการกระทำ แต่การใช้ชีวิตเขา เขาเลือกผู้หญิงคนนั้น ทุกครั้งที่เจอเราหรือจะอยากติดต่อเราเหมือนคนกลัว หรือจะต้องแอบหรือหาจังหวะมา เราก็ไม่เข้าใจทำไปเพื่ออะไร หลังๆหนักหน่อย ผญพยายามทำให้เรารู้ว่าผู้ชายเลือกนางค่ะ แซะมั้งอะไรมั้ง แต่ก็เปิดตัวไม่ได้น่ะค่ะ เราก็ไม่ได้ตอบโต้หรือคิดจะแขวะจะโพส กลายเป็นเราใช้ชีวิตเงียบๆ อยู่กับลูก หวังให้มันเป็นไปตามเวรตามกรรม
ใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกัน ลองมาแชร์ให้กันฟังหรือมีวิธีคิด จิตวิทยาแนะนำให้เราให้เคลียดหายทุกใหม่ ใจหนึ่งก็หวังให้เขากลับมา ใจหนึ่งก็บอกว่าควรหยุดหวังได้แล้ว เราแย่มากๆ อยากมีคนเข้าใจค่ะ
เมื่อสามีนอกใจ มีโลกอีกใบ ไปต่อไม่ไหวค่ะ
เรากับสามีคบกันแต่งงานกันมามีลูกด้วยกันสองคน ต่างคนต่างทำงาน ช่วยกันดูแลลูก (เขาเป็นพ่อและสามีที่ดีมาก แทบจะเป็นแม่บ้านได้เลย) ใช้ชีวิตกันมาพักใหญ่ ก่อนหน้านี้สักปี-สองปี เราเคยรู้ว่าสามีแอบคุยกับผู้หญิงที่ทำงานพอเราจับได้ก็เลิกคุยกันไปพักหนึ่ง จนเมื่อปีที่แล้วเกือบปลายปีมาจับได้(ผู้หญิงคนเดิม) ว่าไปมีความสัมพันธ์กันเกือบจะปีหนึ่งได้แล้ว (มีความสัมพันธ์แบบเงียบๆไม่เปิดเผยให้ใครรู้ค่ะ)เพราะคนของเราเป็นคนกลัวคนอื่นมองไม่ดี ซึ่งก่อนหน้านี้ เราก็เห็นพฤติกรรมแปลกๆมาตลอด แต่เราเลือกที่จะเงียบและสังเกตุเองจนจับได้ พอเราจับได้เขาก็เริ่มถอยห่างจากเราและลูก ซึ่งเขาก็ยังทำหน้าที่พ่ออยู่ค่ะ
หลังจากเราได้มีการเคลียร์กันว่าเพราะอะไร เหตุผลคือ เรื่อง 18+ เรามีลูกเลยทำให้สิ่งๆนั้นเราด้อยลงไป ใช้คำว่าด้อยน่ะค่ะ ไม่ใช่น้อยลงเลยทำให้เขาเป็นแบบนี้ เขาบอกว่าเรากับผู้หญิงคนนั้น ดีคนละแบบเทียบกันไม่ได้ และกลายเป็นว่าเขาห่างออก เลือกกลับไปอยู่บ้านโดยให้เหตุผลที่ว่ารู้สึกผิดค่ะ (แต่เรามองว่าไม่ใช่) เราพูดตรงๆว่าเราทำใจไม่ได้เลย ตอนนั้นเสียใจหนักมาก ทุกอย่างมันดิ่งมันสุดไปหมด เวลาผ่านไปพักหนึ่งเขาก็มามาหายๆค่ะ แอบมาเจอลูกพาลูกไปเที่ยวโดยที่ไม่ให้เจอหน้าเรา แต่ประเด็นคือบางครั้งก็ยังติดต่อยังทักยังเป็นห่วง ยังรัก หรือบางครั้งตั้งใจมาเจอเรา หรือถ้าไม่เจอก็ซื้อของที่เราชอบมาทิ้งไว้ให้ เรายิ่งทำใจไม่ได้ไปใหญ่ ณ ปัจจุบันก็ทำใจไม่ได้น่ะค่ะ หาทางออกไม่ได้เหมือนกัน ใจก็ภาวนาอยากให้ทุกอย่างกับมาเป็นเหมือนเดิม ไม่รู้ว่ามันเป็นไปได้ไหม
ส่วนในเรื่องเขากับผู้หญิงคนนั้นเราบอกตรงๆหลังจากที่เคลียร์กันสามคนและเขากลับไปอยู่บ้านเขาก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้กันอีกเพราะถือว่าได้มีการเคลียร์กัน(ผญกับเขาเปิดตัวไม่ได้น่ะค่ะ) คนของเราเอนไปทางผญคนนั้น (แต่เราก็คิดว่าเขาคงไปใช้ชีวิตด้วยกันค่ะ) แต่ความเป็นพ่อแม่ก็ยังติดต่อพูดคุยเรื่องลูก บวกเขาพูดเสมอว่าเขา ยังรักและเป็นห่วงลูกและมันทำให้เราไปไหนไม่ได้เพียงเพราะคำพูดบางคำพูดและการกระทำ แต่การใช้ชีวิตเขา เขาเลือกผู้หญิงคนนั้น ทุกครั้งที่เจอเราหรือจะอยากติดต่อเราเหมือนคนกลัว หรือจะต้องแอบหรือหาจังหวะมา เราก็ไม่เข้าใจทำไปเพื่ออะไร หลังๆหนักหน่อย ผญพยายามทำให้เรารู้ว่าผู้ชายเลือกนางค่ะ แซะมั้งอะไรมั้ง แต่ก็เปิดตัวไม่ได้น่ะค่ะ เราก็ไม่ได้ตอบโต้หรือคิดจะแขวะจะโพส กลายเป็นเราใช้ชีวิตเงียบๆ อยู่กับลูก หวังให้มันเป็นไปตามเวรตามกรรม
ใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกัน ลองมาแชร์ให้กันฟังหรือมีวิธีคิด จิตวิทยาแนะนำให้เราให้เคลียดหายทุกใหม่ ใจหนึ่งก็หวังให้เขากลับมา ใจหนึ่งก็บอกว่าควรหยุดหวังได้แล้ว เราแย่มากๆ อยากมีคนเข้าใจค่ะ