ขออนุญาตแชร์ข้อมูลส่วนตัว
เราอายุ 62 ปีในเร็ววันนี้
ทำไมเราตั้หัวข้อนี้
เราเป็น ข้าราชการ พยบ เกษียน เมื่อปี 65  ที่ กรุงเทพ ย้ายครอบครัวมาอยู่ กทม แล้ว
ได้มาทำงานอังกฤษ(ครอบครัวยังอยู่ไทย) ต่อก่อนเกษียน สองเดือน เพื่อว่าได้เที่ยวและ ได้เงินด้วย
มาทำสองปี เราได้เงินเยอะขึ้นต่อเดือน~  5เท่า ของบำนาญ ที่รับอยู่ ความรู้สึกเราพอ เราเบื่อโลกด้วย ไม่ทราบซึมเศร้าหรือเปล่า มาอยู่ที่อังกฤษ ไม่มีเพื่อนแบบสนิทๆๆ นอกจากเพื่อนร่วมงานมวันหยุด ไปเดิน shopping กันบ้าง ร้านคนไทยไปซื้อของกิน เจ้านายที่ทำงานด้วย และพอholiday
กลับไทยเหมือนว่าเกษียนแล้ว เพื่อนลดลง ไม่ได้เข้าไปมาหาสู่ใครมากขึ้น นัดใครเกรงใจเค้า เลยเบื่อๆ จริงๆ
มีฝากเงินทำบุญบ้าง ร่วมทำบุญแบบบฝรั่งมูลนิธิบ้าง
สองปี เราพบ ชีวิตที่นี้สงบpeaceful จริงๆ แต่มันก็alone แต่ไม่lonely ขออนุญาตเขียนเป็นภาษาอังกฤษค่ะ  ช่วงเราอยู่อังกฤษ พ่อเราเสีย ที่บ้านเเจ้งกระทันหัน ทำให้เราไม่ได้กลับมาไทย ทันทีเพื่อร่วมพิธีงานฯพ่อ มีแม่อยู่เรากลับไทยปีละสองครั้ง มีพี่ๆน้องๆดูแลแม่อยู่ 
น่าจะเขียนมาสั้นๆเผื่อท่านใด comment ให้เป็นประโยชน์ มีดวงตาเห็นสว่าง ในการเตรียมตัวกันอย่างไรก่อนลาจากโลกใบนี้ที่เเสนดี อบอุ่น
ต้องข้ออภัย หากเขียนมาด้วย และคำตอบข้อคิดเห็น ทำให้เราได้มีอะไรอ่านด้วยค่ะ เหมือนมีเพื่อนไว้คุยค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้า