ผมศึกษาพุทธและสนใจการฝึกสติปัฏฐานนะครับ
แต่ก่อน ผมก็สงสัยคล้ายๆ กับที่เค้าตั้งคำถามในคลิปนั่นแหละครับ!!
จริงๆ แล้ว  ผมมีข้อสงสัยอะไรหลายเรื่องมากๆๆๆๆๆ ครับ
มากๆๆๆๆๆ  เกินกว่าจะมีใครอธิบายได้หมด
หลายเรื่องก็ซับซ้อนจนเกินปัญญาที่จะเข้าใจได้กระจ่าง

... นี่เป็นปัญหายอดนิยมอันหนึ่งของคนที่สนใจพุทธหรือสงสัยในพุทธ  ก็คือ  พวกเรื่อง "อจินไตย" นี่แหละครับ!!!
คือ มันไม่แปลกที่จะมีคนสงสัย เพราะผมก็โตมาในระบบการศึกษาแบบปัจจุบัน ซึ่งไม่ได้สอนให้เชื่อแบบงมงาย
เชื่อแบบตามๆ กันไป  แต่สอนให้ตั้งคำถาม สงสัย และแสวงหาคำตอบ

แต่มันยากที่จะอธิบายให้ปุถุชนเข้าใจได้กระจ่างแจ้ง  และไม่มีคำตอบง่ายๆ สำหรับเรื่อง "อจินไตย" ทั้งหลาย
ไม่ว่าจะเรื่องชาตินี้ชาติก่อน  ภพภูมิต่างๆ  วัฏสงสาร  .... ฯลฯ

อย่างที่หลายคนสงสัยและผมก็เคยสงสัย เช่น
กฎแห่งกรรม แฟร์หรือไม่? ยุติธรรมแล้วหรือ?
ทำไมผลของกรรมบางอย่างต้องรอรับผลชาติหน้า
ทำไมไม่ส่งผลให้เห็นกันชัดๆ ในชาติเดียวกันไปเลย
แล้วชาตินี้เกิดมา ต้องมารับผลอะไรที่ชาติก่อนๆ ทำไว้  เราไม่รู้เรื่องเลย  เราจำไม่ได้ว่าทำอะไรไว้
มันไม่แฟร์.... ฯลฯ  บลา บลา

เอาจริงๆ  ผมก็ตอบไม่ได้ครับ ว่าทำไมกรรมบางอย่างส่งผลเร็ว  บางอย่างส่งผลช้าขนาดข้ามภพข้ามชาติ
พวกเรื่องวัฏสงสาร  การส่งผลของกรรม  ภพภูมิต่างๆ  ชาตินี้ชาติก่อน  และพวกเรื่องอจินไตยทั้งหลาย
ทางพุทธเรียกว่า มันเป็นสัจธรรม หรือเป็นกฎธรรมชาติ  ที่มันเป็นของมันแบบนี้แหละ
ไม่รู้ใครสร้าง ไม่รู้ใครกำหนดให้มันเป็นแบบนี้  
แล้วถ้ามันไม่เป็นแบบนี้  จะแก้ให้มันเป็นอย่างที่เราต้องการได้มั้ย???    

เอาเป็นว่า  ผมเชื่อพุทธ โดยสนใจแนวทางการฝึกตนเพื่อพ้นทุกข์  ซึ่งมันพิสูจน์ได้ง่ายกว่าพิสูจน์เรื่องอจินไตยทั้งหลายครับ
จะถามเรื่องนรก สวรรค์   กฎแห่งกรรม  กำเนิดจักรวาล  ไอ้โน่น ไอ้นี่    
มันมีสารพันคำถามครับ มนุษย์เรามันเต็มไปด้วยความสงสัยและสนใจใคร่รู้ในสารพัดสิ่ง
มีอะไรมากมายชวนให้สงสัย ชวนให้สนใจ จนใช้เวลาในชีวิตนี้ให้หมดก็ไม่พอจะสนองความอยากรู้ ความสนใจใคร่รู้
ไม่งั้นคงไม่มีข้อคิดเตือนใจชาวพุทธ เรื่องใบไม้ในกำมือ  มั้งครับ
คือ ข้อเตือนใจให้ใช้เวลาในชีวิตที่มีอยู่จำกัด  เอาไปสนใจศึกษาฝึกฝนหนทางที่จะพ้นทุกข์
ดีกว่าเอาเวลาไปสนใจในเรื่องราวมากมายที่ไม่เกิดประโยชน์อะไรมากนัก หรือแค่สนองความอยากรู้ สนองความสงสัย
หรือเรื่องราวมากมายที่ปุถุชนไม่มีปัญญาจะไปเข้าใจได้กระจ่างแจ้งอย่างพวกเรื่องอจินไตยทั้งหลาย
ซึ่งชาวพุทธก็ชอบเสียเวลากับเรื่องพวกนี้กันไม่น้อย

ส่วนการอธิบายให้คนต่างศาสนาฟัง  ผมว่า มันก็อธิบายยากครับ
เอาเป็นว่า   อย่ามองให้มันเป็นเรื่องความขัดแย้งอะไรเลย  
คนเราเห็นต่างกันสารพัด  แม้ศาสนาเดียวกัน ก็แยกต่างนิกาย  
แม้ครูอาจารย์เดียวกัน  ก็ยังแยกหลายก๊กหลายเหล่า

ชาวพุทธที่เดินตามแนวทางพระพุทธองค์ ไม่ฝักใฝ่ดราม่าครับ
ปฏิบัติต่อผู้ที่คิดเห็นแตกต่างอย่างสุภาพ อย่างเหมาะสม  ให้อภัย  ให้เมตตา
และอยู่ร่วมกับคนที่คิดต่างได้อย่างมีไมตรี  อย่างสันติครับ