จากเนื้อหาที่พระเอกบอกผู้ร้ายว่า ตนเปรียบเสมือนท้าวเวสสวรรณ เทพผู้ปกครองยักษ์ ที่คอยปกครองพวกยักษ์ และรากษส(ยักษ์น้ำ)
และจัดการบริวารที่แตกแถว ทำให้ผู้ร้ายหัวเราะ ว่าพระเอกเพ้อเจ้ออะไร

ซึ่งข้อมูลที่พระเอกบอกผู้ร้ายไปแบบนั้น เพราะพระเอกได้ฟังจากหลวงพ่อวัดนานยักษ์ที่มาเช่าที่อยู่ในตึก ตอนที่ได้สนทนากัน
พระเอกพูดว่า ตนคงไม่อาจกลับตัวเป็นคนดีได้ แล้วหลวงพ่อให้กำลังใจพระเอกว่า พระเอกเปรียบเสมือน ท้าวเวสสวรรณ หนึ่งในสี่เทพ
ที่ปกครองบริวารบนสวรรค์ พระเอกจึงนำเรื่องนี้ไปพูดกับผู้ร้าย

ตรงนี้ ทำให้ผมทึ่งและประหลาดใจ เพราะเนื้อหา 4 เทพผู้ปกครองสวรรค์ชั้นต้น จะมีอยู่ในศาสนาพุทธของไทย ที่เป็นนิกายเถรวาท
4 เทพเหล่านั้น ก็ได้แก่ เทพผู้ปกครองยักษ์ เทพผู้ปกครองนาค เทพผู้ปกครองครุฑ และเทพผู้ปกครองเหล่าเทพการแห่งดนตรี ฟ้อนรำ

ในขณะที่ศาสนาพุทธของจีน นิกายมหายาน โดยเฉพาะตอน พระถังซัมจั๋ง จะไม่มีพูดถึง 4 เทพเหล่านี้ แต่จะไปมี เทพเจดีย์ เทพนาจา
เทพแปดเซียน เทพการดนตรี (เฉพาะเทพนี้ อาจคล้ายเทพผู้ปกครองดนตรี ของไทย) เง็กเซียนฮ่องเต้ จ้าวสมุทร ฯลฯ

พอมาชมเนื้อหาในเรื่องนี้ ที่เป็นศาสนาพุทธของเกาหลี ที่ก็เป็นนิกายมหายาน ก็มีพูดถึง 4 เทพเหล่านี้ และลงรายละเอียดเพิ่มเติม
หนึ่งเทพ คือ ท้าวเวสสวรรณ เลยไม่แน่ใจเหมือนกันว่า ศาสนาพุทธเขามีเนื้อหาตามนี้จริง หรือว่า คนแปล ไปแปลให้เข้ากับ
ศาสนาพุทธของไทยเรา จนพระเอกถูกเปรียบเป็น ท้าวเวสสวรรณ นะครับ