สวัสดีครับ
***
เรื่องมันมีอยู่ว่า
แฟนผมอยากให้เพื่อนๆกับคนที่ทำงานรู้จักผม จะให้ผมไปงานเลี้ยงบ้าง งานบุญบ้าง ซึ่งเซ้นผมมันไม่ชอบเอาซะเลย ผมชอบอยู่บ้านเงียบๆ ทำอาหารกิน อยู่สงบๆมากกว่า ผมจะอธิบายข้างล่างนะครับว่าผมเป็นแบบนี้ทำไม
***
เคยมีอยู่ตอนนึงแฟนชวนให้ไปกินหมูกะทะแต่ผมไม่อยากไปแต่นางอ้อนสุดๆ ผมเลยยอมไป สรุปวันนั้นตี้แตก ยกเลิกกินมูทะเพราะมีงานเสียมเข้ามาพอดี แฟนเลยชวนผมไปตลาด แล้วบังเอิญไปเจอแก๊งเพื่อนนางที่จะไปกินหมูทะด้วย

ผมก็เดินตลาดของผม หาอะไรกินของผมไม่ได้สนใจอะไร เพราะไม่รู้จะรู้จักไปทำไมจริงๆ กลับมาบ้านแฟนผมก็อารมณ์เสียใส่ผม นางคงจะไม่ชอบการทำตัวของผมแหละ แต่นางก็บอกว่า อากาศมันร้อน เลียเซ็งๆ แต่ผมก็รู้นะ นางไม่พอใจผม วันต่อเพื่อนนางก็บอกแฟนผมว่าผมโกรธหรอที่ไม่ได้ไปกินหมูทะ หน้าบูดมาก

ผมก็อธิบายกับแฟนว่าหน้าปกติ ต่อไปนี้ไม่ต้องพาไปไหนไปเจอเพื่อนหรือเพื่อนร่วมงานแล้วนะ เดี๋ยวก็กลับมาทะเลาะกันอีก

แฟนผมก็ทำเป็นเข้าใจๆแต่ทำไม่ได้สักครั้ง หาเรื่องชวนผมไปไหนมาไหนตลอด ผมก็ปฏิเสธ
***
คือบางคนมองว่าเรื่อง คอนเนคชั่น มันจำเป็นในการใช้ชีวิตในปัจจุบัน แต่! ผมบอกเลยผมไม่ต้องการใคร และจะไม่ไปตีสนิทใครเพื่อนหวังผลประโยชน์ ทั้งนั้น ผมไม่รู้จริงๆจะรู้จักคนเยอะไปทำไม ทำไมคนถึงไม่รู้จักใส่ใจกับคนที่อยู่ใกล้ตัวมากกว่าไปใส่ใจคนอื่น ผมเป็นคนเห็นแก่ตัวนะ ยอมรับ อยู่กับใครก็อยู่กับคนนั้นจริงๆ ซื่อสัตย์ ช่วยเหลือเกื้อกูล แต่ไม่เข้าถึงการรู้จักคนแปลกทั้งๆที่เคยพยายามมาแฃ้ว จนรู้สึก เหนื่อย เบื่อหน่าย
เกิดมา รู้จักคนในชีวิตมีแต่หาเรื่องปวดหัวมาให้ ไม่เคยมีใครมาแบ่งเบา น้อยคนจริงๆ ทั้งชีวิตมีไม่ถึง10คนที่เวลาผมต้องการความช่วยเหลือ พวกเขาจะช่วยผมได้เสมอ ไม่ใช่ครอบครัวผม ไม่ใช่แฟนเก่าผมด้วยซ้ำ
เพื่อนออนไลน์ผมยังมีแค่ 4 คน แต่เป็น 4 คนที่เล่นเกมกับผมแถบจะตลอด คุยได้ทุกเรื่อง ช่วยเหลือกันดีกว่า พวกที่รู้จักในขีวิตจริงบางคนซะอีก
***
ขออธิบายนิสัยผมนะครับ
ว่าผมเป็นคนที่อยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็ก ผมเคยเปิดใจทำตัวเป็นคนรวยเพื่อน ตัวตลกหลังห้อง เคยมาทุกแบบละ ผมรู้สึกว่าเพื่อนจริงๆ เพื่อนของแท้ พวกคนเหล่านี้เราไม่ได้เลยจากการค้นหา หรือตีสนิทคนไปเรื่อย เวลาผมรู้จักคนกลุ่มนึง กลุ่มนึงที่ผมเคยรู้จักก็จะเริ่มไม่สนิท และอาจมองผมเป็นนกสองหัว เป็นแบบนี้มาทั้งชีวิตจริงๆ แล้วผมจะมีเซ้นในการรู้จักคนอื่น สมมุติว่า ผมต้องไปเจอกับคนที่ผมต้องทำความรู้จักจริงๆ มีผลกับการใช้ชีวิตของผม หรือคนนี้ๆจะเป็นเพื่อนที่ดีของผมแน่ๆ ผมแถบจะเข้ากับเขาได้แบบง่ายดาย  แต่คนไหนที่ผมเห็นแล้ว ไม่ชอบขี้หน้าเอาซะเลย หรือ ไม่รู้จะรู้จักไปทำไม หรือ รู้จักแล้วคนที่เรารู้จักอยู่อาจจะห่างจากเราก็ได้ ผมก็ไม่อยากรู้จักจริงๆ มองเป็นฝุ่นไร ไม่อิจฉา ไม่ได้เกลียด ไม่ได้ชอบ แค่ไม่อยากยุ่ง ไม่อยากรู้จัก
***
พอจะมีใครตอบได้ไหมครับ รู้จักเพื่อนแฟนไปทำไม? มันช่วยอะไรผมได้ ถ้าแฟนผมนอกใจ ผมไม่ต้องการให้พวกมันมาบอกผมหรอก เบื่อผมผมก็หาใหม่ ไม่เครียด คือผมแถบไม่กลัวอะไรอะครับ พร้อมเริ่มใหม่ได้เสมอ

ปล. ผมสามารถรู้จักกับครอบครัวนางปกตินะครับ เพราะผมรู้ว่าเราอาจจะเป็นครอบครัวกันในอนาคต