กฎหมาย CAA หรือชื่อเต็มก็คือ Citizenship (Amendment) Act, 2019 เพิ่งได้รับการประกาศใช้ เนื้อหาหลักๆ ของกฎหมายก็คือ จะมีการมอบสัญชาติ รวมทั้งสิทธิพลเมืองต่างๆ ให้แก่ประชากรที่เป็นชนกลุ่มน้อยในประเทศมุสลิมใกล้ๆ อินเดีย คือ ปากีสถาน, บังกลาเทศ และ อัฟกานิสถาน ซึ่งอพยพเข้ามาในอินเดีย รัฐบาลของนาย Narendra Modi อธิบายว่า การกดขี่ชนกลุ่มน้อยที่เป็น Non-Muslim ในประเทศมุสลิมเพื่อนบ้านมีค่อนข้างมาก โดยเฉพาะใน 3 ประเทศดังกล่าว ดังนั้นการออกนโยบายดังกล่าวจึงเป็นการรับรองสิทธิและให้ที่พักพิงแก่ชนกลุ่มน้อยในประเทศนั้นซึ่งหนีมาประเทศอินเดีย

กฎหมาย CAA ระบุไว้ว่า ผู้ที่ได้รับสิทธิดังกล่าว คือ การได้รับสัญชาติอินเดียและการเป็นพลเมืองอินเดีย มีคุณสมบัติก็คือ 1.ต้องมาอยู่อินเดียก่อนปี 2557 2.เป็นผู้นับถือศาสนาฮินดู, ซิกข์, คริสต์, เชน, โซโรอัสเตอร์ (ปาร์ซี) และ พุทธ และ 3. มาจากทั้ง 3 ประเทศคือ ปากีสถาน, บังกลาเทศ และ อัฟกานิสถาน ซึ่งเป็นประเทศมุสลิมที่อยู่ใกล้กับอินเดีย แต่ประชากรที่เป็นมุสลิม รวมถึงประชากรที่มาจากศรีลังกา จีน เนปาล พม่า และประเทศอื่นๆ ไม่เข้าข่ายดังกล่าว (ถูกต้อง Rohingya หมดสิทธิ์ 100%)

ทำไมหลายคนและหลายกลุ่มไม่เห็นด้วยกับกฎหมาย CAA นอกจากการมองว่าเป็นการเลือกปฏิบัติทางศาสนาแล้ว ในบรรดารัฐที่ติดกับประเทศเพื่อนบ้าน ยังกังวลว่าการเข้ามาของประชากรดังกล่าวจะสร้างปัญหาให้กับรัฐนั้นมากขึ้น โดยเฉพาะในรัฐเบงกอลตะวันตก ซึ่งอาจจะต้องรองรับชาวฮินดูจากบังกลาเทศเข้ามาเป็นพลเมืองอินเดียอีกจำนวนมาก (แม้พวกเขาจะเป็นเบงกาลีเหมือนกันก็ตาม) เช่นเดียวกับรัฐปัญจาบ และรัฐราชสถาน ที่อยู่ติดกับปากีสถาน

นอกจากนี้ ฝ่ายค้านหรือฝ่ายตรงข้ามกับ Modi ยังกล่าวว่า ทั้งเรื่องการสร้างวัดพระรามในเมืองอโยธยา รวมถึงเรื่องกฎหมาย CAA นี้ ยังเป็นการสร้างคะแนนเสียงให้กับนาย Modi ซึ่งกำลังจะลงเลือกตั้งสมัยที่ 3 (ประเทศอินเดีย นายกฯ ไม่มีการจำกัดวาระ) โดยเฉพาะกลุ่มฮินดูชาตินิยมซึ่งเป็นฐานเสียงหลักของอินเดีย