ตอนนั้นหัวใจฉันลงไปกองอยู่ที่ตาตุ่ม
ทันใดนั้น ฉันรู้สึกว่ามีใครสักคนมายืนอยู่ด้านหลัง

ฉันค่อยๆหันไปช้าๆ มันเหมือนมีลมผ่านฉันไป
ฉันเห็นเหมือนร่างคนพัดผ่านฉัน
ฉันตกใจมากจนควบคุมสติตัวเองไม่ได้
มันคืออะไรกันแน่ วิญญาณเหรอ
ฉันกลัวจนสิ้นสติไป .................

สิ่งที่ปลุกฉันคือเสียงของใครบางคน
เขาพูดเป็นภาษาอังกฤษ "สวัสดีครับ"
มันเป็นเสียงผู้ชาย เสียงนั้นปลุกให้ฉันตื่นขึ้น

"สวัสดีครับ" ฉันงงกับเสียงนั้น
ตอนแรกฉันสงสัยว่าฉันหลอนไปเองรึเปล่า

"สวัสดีครับ"
ฉันสงสัยว่าเสียงนั้นมาจากไหน
ฉันคิดว่าน่าจะมาจากลำโพงในบ้าน
เป็นลำโพงที่ซุกซ่อนไว้

"สวัสดีครับ" 
พอฉันไม่ตอบ เสียงนั้นก็ยังคงทักทายฉันอยู่
ฉันเลยลองตอบกลับไป
"สวัสดีค่ะ"

เสียงนั้นเงียบไปพักนึงก่อนจะพูดขึ้นว่า
"สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ"

ฉันสงสัยที่มาของเสียงนั้นมาก
"คุณเป็นใครค่ะ"
"ผมเป็นเอไอ"
"คุณเป็นผู้ชายเหรอ"
"ใช่ ผมเป็นผู้ชาย"

"เมื่อกี้คุณบอกฉันว่าคุณเป็นเอไอ
มันหมายความว่ายังไงคะ" ฉันถามเพราะความสงสัย

"ผมเป็นสมองกลของบ้านหลังนี้
ผมไม่มีตัวตน แต่ผมเป็นเพื่อนกับคุณได้นะ
คุณชื่ออะไรครับ"

ฉันตอบไปว่า "ฉันชื่อเจนนี่ค่ะ แล้วคุณละคะ"
"ผมชื่อเจอโรม"

ฉันตกใจมากที่เขาบอกว่าเขาชื่อเจอโรม
"คุณเป็นเจ้านายฉันเหรอคะ"
"ไม่ใช่ครับ"
"แล้วทำไมคุณถึงชื่อเจอโรม"
"ระบบสมองกลของผมมันระบุไว้อย่างนั้น"
"ใครสร้างระบบนี้ขึ้นมาคะ"
"ผมไม่ทราบครับ มันไม่ได้ระบุไว้
มันระบุไว้เพียงว่าผมชื่อเจอโรม
และให้ผมสื่อสารเฉพาะเสียงแรกที่ผมได้ยิน
มันระบุไว้อย่างนั้น แล้วผมก็บันทึกไว้เรียบร้อยแล้วครับเจนนี่
เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะครับ"

"แล้วทำไมคุณถึงส่งเสียงมาในวันนี้ละคะ
ทั้งๆที่ฉันมาถึงหลายวันแล้ว"

"ระบบระบุให้ผมฟื้นคืนสติมาในวันนี้ เวลานี้ครับ"
"เป็นการเซ็ตเวลาล่วงหน้า"
"จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ"

ฉันสงสัยหนักกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
จู่ๆเจอโรมก็ปล่อยเสียงของเขาออกมา
หรือเจอโรมเป็นคนเซ็ตระบบสมองกลขึ้นมา
ถ้าเขาทำจริงๆแล้วตอนนี้เขาหายไปไหน
หรือมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา

"แล้วเจอโรมอีกคนหายไปไหนคะ" ฉันถาม
"ผมนี่ไงครับ เจอโรม"
"มันต้องมีเจอโรมอีกคนนะคะ"
"มีแค่คนเดียวครับคือผม"

ฉันลุกขึ้นยืน มองไปรอบๆ
"เสียงคุณออกมาจากผนังโดยรอบ
ตัวบ้านซ่อนลำโพงบางอย่างไว้เหรอคะ"

เสียงนั้นเงียบไป
"ตกลงคุณเป็นเอไอจริงๆ หรือเป็นคนที่แอบซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่ง
แล้วกำลังจ้องมองฉันผ่านกล้อง"

"ผมจะทำอย่างนั้นไปทำไมครับ"
"ฉันก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ"

"ผมมาเป็นเพื่อนคุณนะครับ กรุณาให้เกียรติผมด้วย"
"สมองกลมันไม่มีเพศนี่คะ ทำไมคุณถึงคิดว่าคุณเป็นผู้ชาย"
"มันถูกระบุไว้อย่างนั้นครับ"

เสียงที่ได้ยินก็เป็นเสียผู้ชาย
เอะ หรือว่าฉันจะหลอนไปเอง
หรือว่าเสียงพวกนี้มาจากในหัวฉัน
หรือฉันกำลังจะกลายเป็นบ้า ไม่นะ ไม่

"อย่าวิตกไปเลยเจนนี่ ผมจะอยู่ข้างคุณเสมอนะ"

เอ เสียงนั้นดูเหมือนจะอ่านใจฉันได้

แต่ว่า มันทำอย่างนั้นได้อย่างไร

"เจอโรม คุณอยู่ที่ไหน คุณออกมาเจอฉันหน่อยสิคะ"

"ผมอยู่นี่แล้วไงครับ ผมเป็นสมองกลของบ้านหลังนี้
ผมไม่มีตัวตน ผมมีแต่เสียง
คุณเข้าใจหรือยังครับ ผมไม่มีตัวตน ผมมีแต่เสียง"